ait olmadığını hissettiğin mekanlar

ben neden buradayım dedirten aitlik hissedemediğimiz mekanlardır. benim için aklıma gelen ilk örnek üniversite kampüsü. sanki şehirlerarası yolda ilerlerken içinden geçtiğim bir daha görmeyeceğim bir mahalle gibi. üniversite kampüslerini hep ablalarımı ve abilerimi ziyarete gittiğim bir mekan olarak kodlamışım. kaç yaşında olursam olayım oraya ait hissedemeyeceğim.

kendin olamadığın mekanlar. herkes yabancı. herkes bir garip bakıyor. öyle mekanlar işte.

bazen evim. söylerken bile utanıyorum ama bazen evime(aileme) ait olmadığımı hissediyorum.

bazen kötülüğün olduğu yerlerde ben bu dünyadan değilim diyorum.