akıl vs kalp

hepimizin aklımızla kalbimiz arasında kaldığı, aklımızın istemediği ama kalbimizin söz dinlemediği, ikisinin çatıştığı zamanlarımız olmuştur.
akıl kontrol eden, mantıklı olanı seçmeye çalışan tarafken, kalp canının istediğini yapmaya çalışan yaramaz çocuk gibidir.
oysa yapmamız gereken sadece bir tarafı dinlemek değil her ikisinin sesine de kulak vermektir. tıpkı tek gözle görmenin hayat kalitemizi bozması gibi birinden birini yok saymak büyük bir parçamızı yok saymaktır.
yapmamız gereken her ikisini de tatmin edecek bir orta yol bulmak yani ‘bütünleşmeyi’ sağlamaktır.