akp'li akraba ile ilişkiniz ne durumda sorunsalı

benim için , mecbur kalmadıkça ilişki kurulmaz. fakat enişteme aynı ortamda bulunduğumuz süreçte tahammül edebiliyorum.

ben akpden nefret ettiğimi söylüyorum, onlar da muhalefetten nefret ettiklerini ve oy verecek başka kimse olmadıklarını söylüyorlar. öyle geçinip gidiyoruz.

akrabalarımı piste alıyım seto konuş evladım..

en yakın akrabam olarak babam var. ilişkimiz de gayet iyi. ne yani iki kıçı kırıklar için birbirimizi mi yiyelim.

bizim enişte düzceli. tabi doğal olarak da akp'li. ama yaşadığı coğrafyaya rağmen de öyle çok tutucu ve partizan tavırları yok. facebook ve instagram hesaplarından da takipleşiyoruz. bunca yıldır da hiç böyle siyasi paylaşım yaptığını görmedim. en fanatik olduğu şey de futbol ve fanatik de beşiktaş taraftarı. paylaşımları gezdiği şehirler, seyrettiği maçlar, gittiği deplasman maçları, beşiktaş ile ilgili haberler üzerine. 10 kasım ve milli bayramlarda da mutlaka atatürk'e saygısını gösterir. adamın benden de fazla anıtkabir'i ziyaret etmişliği var. keşke bütün akp'liler de bizim enişte gibi olsalar.

selam vermem.

seçimden sonra netleşecek.

maalesef bizim sülale çoğunlukla akp'li olduğundan hiçbir şekilde siyasi sohbete girmem. şayet tartışma kaçınılmazsa allah başımızdan tayyip'i eksik etmesin, hep bu chp falan deyip aradan sıyrılırım

hiç akp'li akrabam yok kafam rahat.

maslahatgüzarlık seviyesinin bi tık altında.
o da siyasete girmediği sürece.

az biraz siyasete girerse zararlı çıkacağını bildiklerinden akp'li değilmiş gibi davranıyorlar benim yanımda.

iyice mankurt olmayanlardan hala ümidimi kesmedim. iyi olacağız onlarla.

satsam, üç kuruşa satamayacağım için heralde atardım, eğer olsaydı.

çok muhatap olmamaya çalışıyorum diye cevapladığım sorunsal.

ama işte hala, dayı, teyze olunca öylece kestirip atamıyorsun, siyasi tartışmalara girmek de bir sonuç kazandırmıyor, çünkü mantıklı şekilde tartışınca en azından orta yolu bulacak kalibrede olsalar akp'li, mhp'li yada genel olarak tayyipçi olmazlardı. bayramlarda mecburen denk geliyoruz, ve hayatım hakkında hiçbir şey anlatmamaya çalışıyorum, tolere edip fazla uzatmadan bir dahaki bayramda görüşmek üzere bir an önce ortamdan ayrılmaya çalışıyorum.

atatürkçü ve görece idealist biri olduğum için gerçekten çok tuhaf bir duygu içindeyim bu bayram. düşünsene bir zamanlar ailem dediğin insanlar terörist destekçisi birer faşist. siyasi fikrimi açıkça söylesem beni polise şikayet etmeyeceklerine güvenemiyorum, çünkü onlar bizi vatan haini olarak görüyor, biz de onları...kim olursa olsun, türk düşmanlığına, arap seviciliğine, terör sempatizanlığına dair ifadelerde bulunduğunda aslında yapılması gerekenler belli. insanca sağ duyuyla tartışılamıyorsa, normal bir ülkede dava açarsın, vatana ihanetten sorgulanır, yargılanır vs. ama resmen işgal kuvvetlerinin muhbirleri, ülkücü militanları evimizin içine kadar girip çay kahve içebiliyorlar. ve ben rol yapmak, maske takmak, benim varlığıma ve geleceğime tehdit olan insanları tolere etmek zorunda kalıyorum. israil karşıtıyım, ama bu sebeple, "sanırım yahudiler de nazi partisi döneminde böyle hissediyorlardı." diye düşünüyorum bazen. bu bayram saray destekçisi akrabalarıma karşı şans dileyin sözlük.

düzenli olarak vatan haini tarikatlerin dolduruşuna geldiklerini, halka karşı olan zübüğün yanında durduklarını anlatmaya çalışıyorum. bazısı anladı muhalefetten oldu. çocuklarına kitap hediye ediyorum, kaleyi içerden çökertiyorum.