albert camus gibi düşünmek

albert camus'nün düşünce tarzını benimsemek, anlamsızlıklar içinde kendi anlamını yaratmak, duyguları nesnelleştirmek ve en sevdiğin insan ölse bile bunun artık acı vermemesidir.

albert camuspotu gibi dusunurdu. kamu spotu gibi dusunmektir.

hani, camuspotu ya. camus. kamuspotu

neyse ya, yapamiyorum bu esprileri iste.

"gibi" olabilir belki emin değilim. camus gibi düşünen camus olur.. (ama kimi meselelerde belki camus gibi düşünebilir insan...belki öyle olduğunu sanabilir.. öyle mi değil mi bilemezsin ki.. bir camus değilsin çünkü sen, biliyorsun.)
ama olsun yine de singapur yoldaş, sonuçta örneğin camus.. değer yani..

kendi kendine 'her şeyden sıkıldığını tekrarlayarak' düşünmeye başlamak yeterlidir

düşünemezsin, düşünsen kafayı yersin.

budur:

hayat anlamsız ama sigara içmesi güzel

ille de yaşamak..
trajedi kaçınılmaz o halde insan absürt yaşamla dalga geçercesine her durumda yaşamayı bilmeli.
.. öyleyse yaşıyorum, öyle olsa da, böyle olsa da duruyorum işte burada. yürüyorum işte o yollarda ister takip et, istersen ardımdan hiç gelme ama önümden de yürüme seni takip edemeyebilirim.
fazlasıyla severim kendisini, düşüncelerinin yanında yürürüm..

insanın bir yanıyla mevki, başarı, para peşinde koşturup, toplum içinde var olmak ve bir kimlik edinmek kaygısını kerhen omuzlarında taşırken; öte yandan tüm bunları tüm varlığıyla reddedip, hiçbir şey ve hiç kimse olmamanın getirdiği huzurun peşinde koşması, bu iç çatışmanın ortasında da ‘oldum olası içimde biri, bütün gücüyle hiç kimse olmamaya çalışıyor’ diye düşünmesidir.

kimse gibi düşünmek zorunda değilsiniz. siz bir bireysiniz ve herkesin ayrı bir ruh ile yaratılmasının bir nedeni var. eğer herhangi birini kopyalamamız istenseydi, baştan aşağı ( parmak izlerimiz/ genetik dizilimlerimize kadar) ayrı yaratılmak yerine, birbirimizin kopyası olurduk.

bu yüzden kimsenin zihnini kendime adapte etmem, kendi zihnimi düşünmeye ve üretmeye zorlar, kendi teorilerimi yaratırım.

sisifos'u mutlu düşlemektir.