alışveriş yapmanın ruh hali üzerindeki olumlu ama geçici etkisi

her bağımlılık gibi önce mutlu, sonra pişman hissettiren aktivite. özellikle borçlanarak yapılıyorsa uzun vadede trajik sonuçları olur. yürüyüş falan yapın bence. bırakın elalemi zengin etmeyi. insan doğası alışverişe doymaz.

daha önce de yazmıştım. alışveriş de mastürbasyon, iddiaa bağımlılığı gibi beynin ödül merkezini tabiri caiz ise laçka edebilecek potansiyele sahip bir faaliyettir. ne zaman ihtiyacınız var o zaman alınız, bir kere alınız, iyisini alınız.

yeni bir şey edinme hazırdır.
alışınca hemen geçiyor tabi sonsuz bir döngü.

çünkü tüketicilik (consumerism) empoze edilen bir mutluluk yoludur. mutluluk öznel olduğundan alınan şeyler mutlu edecek olsa (sanılsa) da kısa sürer bu mutluluk. hatta buna mutluluk demek de doğru değil, haz diye tabir edilebilir. şöyle de bir bakış açısı var, doyuma ulaşan haz cezbediciliğini yitirebilir.

benim üzerimdeki etkisi geçici değil. çok ayıla bayıla aldıysam saatlerce elimde tutabilirim. tükenene, eskiyene kadar devam eder bu. bağımlılığın böylesi makbul. bakma sen.

onu alırken iyi olacağını düşünüyorsun. her defasında eksik bir şeyi tamamlamak iç güdüsüyle harekete geçiyorsun. öyle olmuyor al al bitmiyor. aldıkça daha güzeli çıkıyor karşına, kıyasa giriyorsun. evet artık bu tatmin duygusunun geçici olduğunu biliyorsun. yanıltıcı ve anlık beğeni duygusunun yarattığı bir ruh hali. burada algı operasyonlarını da unutmamak gerekiyor. sistem bu konuda çok başarılı. seni hep eksik hissettirecek reklamlar, vitrinler olacak hep hayatında.

hiç farkı yok sigara, alkol bağımlılığından.