teorik olarak, allahın herhangi bir "şey"den istekte bulunacağını düşünme fikri saçmadır.
(allah kavram ve tanımına/kabulüne göre: o her şeyin varedicisi ve belirleyicisidir, onun istemi dışında hiç bir şey gerçekleşemez.) din, bunu söylüyor, buna inanmayanın da din dışına çıktığı için cezalandırılacağını öngörüyor.
o zaman: aslında biz, onun gerçekte istemediği hiç bir şey yapamayız; eğer yapabiliyor isek bu, gerçekte biz değil, aslında 'o da' istediği için mümkün oluyordur. oysa o istemez; istemesine gerek yoktur; ol der olur..(bunu da söyleyen din.)
bu paradoksal açmazı din, cüzi irade ve külli irade kavramlarıyla güya izaha çalışıyor. yani allah, külli iradeye (bütünsel,temel, genel iradeye) sahip ama, kişilere de cüzi (kısmi) bir iradi alan bırakıyor, burada yapılabilenler allahın isteklerine aykırı da olabilir, ama seçim ve sorumluluğu kişiye ait.?? ( gereğine katlanır.!)
özetle: allahın istemediği hiç bir şey olmaz. ama allah, tasvip edip onaylamadığı işleri kullarına "yaptırabilir" ve 'sen yaptın' diye cezalandırabilir.
peki, sağlıksız bir ruhsal yapıya işaret eden bu "kimlik/kişilik", allaha yakıştırılabilir mi: din yakıştırıyor. felsefe, mantık ve akıl yakıştıramıyor.
(çocuklarının oyun odasına gerçek silahlar bırakıp, bunlara ilgi duyarak diğerlerini öldürebilecek çocuklarını da cezalandıran, yakıp öldüren, bir ebeveyn düşünün.. manzara bu.)
ikna olabildiyseniz, sorun var mı yok mu; siz düşünüp karar vereceksiniz.

devamını gör...

(3) (0)