alper gencer

'bir trapezin durması gibi suya
içime çok yüksek bir yerden atlar mısın leyla
başın kaşın yarılsa diplerime çarparak
kanın karışsa suyuma
yerin bütün kanunlarına kusarak
ben sana bulanayım sen bana...
kapımı çalmanı istiyorum leyla
o kadar evde yokum ki anlatamam
insan insana aşık olmaz güzelim
insan insanın yanında bile durmaz
bak hala görmedin mi yoksa mecnunu
sen sanıp çölün öpmedi mi kumunu
şundandır her dem kalbe yayılan sızı
neyi sevdiysek dolandı kanatarak
dikenli bir tel olup seven her tarafımızı
elbet her fani gibi ben de bir faniyim
sen de bir fanisin leyla jiletin varsa göstereyim
yine de kapımı çalmanı istiyorum leyla
evde yokum evim yok dışardayız cümbür cemaat
seni de istemiyorum beni de bu başka
öyle bir yol ki nasıl güzel nasıl dar
benim de bu dünyada ödünç bir kapım var
olmuyor tutamıyorum kendimi leyla
kapımı çalmanı istiyorum hepsi bu kadar'

önce yukarıdaki dizeleriyle acıyı, can yanmasını nasıl bu kadar iyi anlatıyor dedirten sonra da aşağıdaki dizeleriyle sevilen kişiyi beklemenin zamanla neye dönüştüğünü insana bir kez daha hatırlatan şairdir.

'her şey ve herkes bekletiyor kendini.
sen… bekletiyorsun kendini.
o kadar bekletiyorsun ki, artık senin gelmeyeceğine inansam da, seninle ilgili beklemekten gayrı bir iş bilmiyorum ben.
artık bekletilmekten yapma bir adamım, bundan gocunmuyorum da.
bu benim çünkü, sana inanmanın memuru.'

1980 doğumlu şair ve yazar. kendisinin en sevdiğim şiiri.(bkz: deli gibi uykum var nermin)
deli gibi uykum var nermin
gözlerimi tankerler boşaltıyor
gözlerini gözlerimden al
beraber bir şeylere bakalım
elimden hiçbir şey gelmiyor inan
elimi çabuk tutman lazım
ben ki
böbreklerimle hayata bağışlanmışım
anlamak istemediğim bir şey var gülüşünde
istimlak edilmiş gövden
ne kadar da kanlı duruyor sermayenin dişinde
böyle ru be ru
böyle eli belinde müteyakkız
sittin sene geçse anlaşamayız
beraber bir şeylere bakalım nermin
bakmayalım hiç birbirimize

"sen belki tanımazsın ama ben senin için ölürüm / sen beni tanımazsan ben zaten ölüyüm" mısralarıyla yüreğime dokunan şairdir.

şiirlerinde kan, damar, ameliyat, narkoz gibi tıbbi terimlere sık sık yer veren beyin cerrahı, şair. afrika dahil isimli bir program sunuyordu zamanında cine5te. bazı bölümlerine youtube'tan da ulaşabilirsiniz. çoğu şiirini severim favorimse "onlar hırka değil pil" fakat brezilyalı kanarya romanını pek beğenmemiştim

deli gibi uykum var nermin
şuramda sen
gecenin üçünde çevirmeme girmişsin
o dakka telsizime
ela gözlü türküler çalmışlar
ve devletin dinlenmeden dinleyen dinlileri
dillerimi işkenceye sağmışlar

dizelerinin sahibi, nevi şahsına münhasır şair.

şarkısızın şarkısı

dünyanın bütün şarkısızlarına...

çıkmayan bir şarkı duruyor dudaklarında
sözler ezberinde
notalar kapmışlar yerlerini
ah azıcık da ses olaydı derdinin boğazında
sevgilim sessizlik tartısız bir mukaveledir
kelimeler tükendikleri yeri
kendilerine gebe bırakırlar
hiçbir şey konuşmasan bir sabahın ayazında
üşümekle sarılmak bir hırkada anlaşırlar
bu sıra yapraklar rüzgarı uyutur
-oh mışıl mışıl uyusun-
gece olduysa göğü bulalım
kurda ay'ı gösterin
“içim” desin
ulusun sevgilim bekleme
o duraktan geçmiyor bizim semtin otobüsü
sirenlerin aklı şu aksi istikamette
üzerime serptiğin yağmur mu yoksa kar mı?
dağlarıma tutabileceksen yağ
sel olup ummanlara kavuşmayı geçtim
sigaramı yakacak kadar ateşin var mı? anlamak zor çünkü kavuşmak çok
bir kavuşmak on misli ayrılık eder
anlamak yok anlamak yok
iç tarafı anılarla çevrili bir yoldan
evvela atlarımızı nal'dırtırız
önden gönlünü yolla gelsin yar
sonra seni, çocuğu gönderir aldırtırız

alper gencer

yıllar önce devrim ve çay isimli kendi blogunda tanıştığım şair.

---
ve elbet sırası geldiğinde ki gelir
artık bizim olmayan camilerden bir sala
artık bizim olmayan bir cemaat toplanır
artık bizim olmayan bir imamdan kıraat
artık bizim olmayan bir cenaze namazı
üç kez iyi bilirdik üç kez helal olsun
sonra biner dünyanın tek vesaiti tabut
birer yoldaş gibi omuzlaşan dostlara
huzur mu demiştik buyuralım buyuralım
dünyanın en rahat yatağı bir toprağa
elbet sırası geldiğinde ki gelir
tok kalkmaktan geçenler meydan okurlar açlığa
(alper gencer, şarkısızın şarkısı)
---

(bkz: bile bile çöle öle) şiiri mutteşemdir.
merhametten çok cezayı konuşuyorsunuz diyor şair...

"son sürat sana doğru koşarken beni vurdular. sen vurdun demiyorum ama beni vurdular."