anders lie yazar profili

pinhani-sırası değil
"hiç vaktin olmadı senin, şimdi gelemezsin sırası değil"
buradan

emin alper'in en kötü filmi diyebilirim. ödül alabilmek için tüm tuşlara bastığı bir film olmuş. yarattığı ütopik dünya ile gerçekçilik birbirine karışmış ve sırıtmış. oyunculuk olarak da pek bir şey vadetmiyor. beklentilerimin çok altında bir film oldu. film ile alakalı iyi diyebileceğim yanlar ise görüntü yönetimi ve müzikleri. onun dışında vasatın bir tık üstü bir film.

(bkz: parasite (film))
sinema tarihinin en büyük balonudur.

bir arkadaşımı kaybettim. ani bir ölüm olmuştu. nevi şahsına münhasır bir kişiliği olan her eylemiyle farkını hissettiren bir arkadaşımdı, aykırıydı. sıra arkadaşımdı beraber okuduk, yetmedi beraber çalıştık. mesleğimizden ötürü nöbet usulü çalışmak zorunda kalıyorduk aynı bölümde olduğumuzdan mütevellit nöbetler bizi birbirimizden ayırıyordu biz de buna çözüm olarak mesai ücreti almadan nöbetlerimizi birleştirerek bulduk. o nöbetten çıktığında ben gündüze gelirdim. nöbetten çıkıp eve gidip dinlenmezdi, yanımda beklerdi. çok sıkı ikiliydik. işte, arkadaş ortamında insanlar bizi bir olarak görürdü. isimlerimizi yan yana telaffuz ederlerdi. işte ben böyle bir dostumu kaybettim. bir gün mesaj attım kendisine iki gün cevap gelmeyince aradım telefonu kapalıydı. 3 saat sonra vefat haberini aldım. ne mi hissediyorum? bilmiyorum... telefonumda duran fotoğrafı, ismi. içimden mesaj atma isteği geliyor sanki cevap verecekmiş gibi hissediyorum. değişik bir boşluk hissi bu hüzünle karışmış bir his. bazen de ölüm acaba bayram mı diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.

muhabbeti hoş insan. sımsıcacık bir kalbi olan güzel dost. sözlüğün hayatıma kattığı nadide şahsiyetlerden biri. büyüleyici sesinden çıkan ezgiler hâlâ kulaklarımda.

aylar aylar sonra girdiğim sözlükte hemen aklıma düşüp ''acaba meja hala yazıyor mu?'' diye tanımlarına baktığım yazar. iz bırakanlar unutulmaz.

“bir zamanlar anadolu'da dersin, ücra bir yerde görev yaparken, işte böyle böyle bir gece yaşamıştık dersin. anlatırsın yani ne bileyim, masal gibi.”

(bkz: bir zamanlar anadolu'da) )

içime bastırdığım duyguların dışa vurumunu sağlamak için içiyorum. neşeyi de hüznü de içinde saklayan biri olarak alkolün bu etkisine ihtiyaç duyuyorum. okuduğum mısralardan, dinlediğim şarkılardan daha fazla haz alıyorum.

küçük iskender'in çin lokantası şiirinin bir dizesini hoş bir şekilde kapatan kelime.

sevgilim, sevdanın sevdaya ettiğini etmez et, kemiğe
sarayın çıkışlarını tutarken uyuşturucu ve kaftan
merdivenlere yığılıp ölen son şehzade
son fırsat, kaçınılmaz son düet, son soytarının son yemini
son sonsuzluğa dokunan küstah kızıl kanaviçe!

yönetmenin yapımcı baskısına maruz kalmadan, kendi yarattığı bütçeyle çektiği filmleri kapsayan sinemadır.

bağımsız sinema, soğanlı lahmacun yiyen sonradan görme yapımcıların maddi kaygılar güderek; bu rolde şu oynasın, bu sahne şöyle olsun, bu müzik yerine şu olsun, bu sahne fazla politik... gibi isteklerinin önüne geçer. anlatısını ortaya çıkarmak için büyük stüdyolara da gerek duymaz. sinemanın amatör ruhla yapılanıdır, özüdür.
ünlü yönetmenlerin ilk çektikleri filmler, genelde bağımsız bir şekilde çekilmiştir.
nuri bilge ceylan; kasaba, mayıs sıkıntısı.
quentin tarantino; reservoir dogs.

1995 yılında çıkan bir nazan öncel albümü.

tüm şarkıların söz ve müziği nazan öncel'e aittir. perdesiz gitar* ve akustik gitar kullanımının kusursuzluğu albümün her parçasında hissedilir bunun nedeni de erkan oğur etkisidir. çoğu müzik eleştirmenine göre, türk pop müziğinin en iyi albümü olarak kabul edilse de bu tartışmaya açıktır, tartışmaya açık olmayan şey ise en hüzünlü tınılara sahip olan albümlerden biri olduğudur.
her parçasını dinlemekten ayrı keyif alsam da gönlümde taht kuran parçalar; ağlama gönlüm, gidelim buralardan, bir şarkı tut, göç.

iktidar partisinden gelen peş peşe istifalar sonucunda türk siyasi literatürüne giren tabirdir.
ilk başlarda işini düzgün(!) yapan siyasetçilerin, zamanla yaşadığı güç zehirlenmesi sonucunda kibirli birer insana dönüşmesini ve görevini layıkıyla ifa edememesi anlamına gelir.

eşref-i mahlukatın en derinine, özüne armağan edilmiş en yüce şiirlerden biri. bir ismet özel şiiri.

ölümü bekleyip de ölemeyişin şiiridir, münacaat.
yakarışın şiiridir, yakaracağı yeri bilmeyenlerin şiiri.
sitemin, o incecik sitemin, var olmanın dayanılmaz ağırlığına olan sitemin şiiridir.
yaşanması mümkünken, yaşanmamışlıkların ukdesidir, münacaat.
ama her şeye rağmen umudun da şiiridir. düştüğü yerden kalkmasını bilenlerin şiiri.


böyle başlar;
bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak ,ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.


böyle biter;
şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?

taklitten öteye gidemeyen türk pop müziğini, özgün bir kalıba sokan ermeni asıllı besteci, aranjör, deha müzisyen.

70’lerde ithal parçaların aranjesi sonucu oluşan replika parçalarla esamesi okunmaya başlayan türk pop müziğine çağ atlatmıştır. başta sezen aksu olmak üzere; aşkın nur yengi, bülent ortaçgil, harun kolçak, nilüfer, zerrin özer, zuhal olcay, ayşegül aldinç, levent yüksel gibi birçok müzisyenin albümüne katkıda bulunmuştur. onno müziği, 90’lar türkçe pop'unun temelini oluşturmuştur.

ölümü sonrası, minik serçe* kendini eve kapatmış ve büyük bir depresyonla mücadele etmiştir. müziğini de bir süre icra edememiştir.

sultan iii.selim han’ın* ilahi bir ilham alarak oluşturduğu makama verilen addır.
farsça bir kelime olup, gönül süsleyen ateş anlamına gelmektedir.

suzidilara saz semaisi

yahya kemal beyatlı’nın ispanya’dan esinlenerek aruz vezninde yazdığı tablo gibi bir şiirdir.
münir nurettin selçuk’un; şiirin coşkusuna, heyecanına yaraşan bestesiyle de kürdilihicazkâr makamında yüce bir esere dönüşmüştür.

birbirini bu kadar kusursuz tamamlayan beste ve güfte ikilisi bulmak epey zordur. yahya kemal şiiriyle bir resim yaratmış, münir nurettin’in bestesi ise bu resme can katarak, resmi harekete geçirmiştir. nesrin sipahi yorumu da çok hoş olmuştur.


zil, şal ve gül. bu bahçede raksın bütün hızı...
şevk akşamında endülüs üç defa kırmızı...

aşkın sihirli şarkısı yüzlerce dildedir.
ispanya neş'esiyle bu akşam bu zildedir.

yelpaze çevrilir gibi birden dönüşleri,
işveyle devriliş, saçılış, örtünüşleri...

her rengi istemez gözümüz şimdi aldadır;
ispanya dalga dalga bu akşam bu şaldadır.

alnında halka halkadır aşüfte kâkülü,
göğsünde yosma gırnata'nın en güzel gülü...

altın kadeh her elde, güneş her gönüldedir
ispanya varlığıyla bu akşam bu güldedir.

raks ortasında bir durup oynar, yürür gibi;
bir baş çevirmesiyle bakar öldürür gibi...

gül tenli, kor dudaklı, kömür gözlü, sürmeli...
şeytan diyor ki, sarmalı, yüz kerre öpmeli...

gözler kamaştıran şala, meftun eden güle,
her kalbi dolduran zile, her sineden: "ole!"

münir nurettin yorumu
nesrin sipahi yorumu

garibanlığın, anadolu insanının sonsuz umut arayışının filmidir.

başlangıcı ve bitişiyle 5 yıl gibi bir sürede tamamlanan filmdir. karadeniz’de çekilen film, gerek yörenin elverişsiz iklimi gerekse film ekipmanlarının çalınmasıyla zorlu uğraşlar sonunda tamamlanmıştır. gösterime girdiği yıl türkiye’nin oscar adayı olan film, pastoral bir dille izleyicilere aktarılıyor.

filmin oyuncu kadrosu gene o yörenin insanıdır.
en önemli başrol oyuncusu ise karadeniz'in hırçın doğasıdır. gerçekçi bir hikâyeyle giriş yapan yönetmen, filmin ilerleyen yerlerinde metaforik üslubu göze batmayan bir şekilde ustalıkla kullanıyor.

yönetmen mustafa kara’nın bu filmi çekebilmesi için çektiği zorlukları göz önüne aldığımız zaman, senaryodaki ana karakter mehmet’in sonsuz maden arayışıyla benzeşen yerlerini görüyoruz.
türk sineması’nın pek bilinmeyen değerlerinden biri, gerçeğe kucak açan yapım.

gezinen bir gölgedir hayat, gariban bir aktör, sahnede bir ileri bir geri saatini doldurur.
shakespeare

“kardeşler!” deseydim “kardeşlerim!"
“bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
bakın yaklaşıyor…”
ismet özel

merhaba, sevgili kafa sözlük yazarları ve sözlük radyosu dinleyicileri. sizleri ben anders lie, eskicamelsoft ve aleksi zorba'yla birlikte hazırlamış olduğumuz "üç frenk havası" adlı programımızı dinlemeye davet ediyoruz. "bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan!" programımızı bugün akşam saat 20:00 - 21:00 saatleri arasında sözlük radyosu’ndan dinleyebilirsiniz. peki ne olacak bu programda? nedir bu üç frenk havasının muhtevası? ne diyor bu adamlar? üç frenk havası'nda sizlerle şiire, şiirin kendini gösterdiği anlara ve şiirin sinemayla olan ilişkisine dair ufak bir yolculuk yapacağız sevgili yazarlar. yayının akışı içerisinde seslendirmiş olduğumuz şiirlere ve seçmiş olduğumuz şarkılara da kulak vereceğiniz programımızda, sözlüğe ve sözlüğe yazma motivasyonumuza dair de küçük bir sohbet gerçekleştirdik. buradan bir kez daha radyo yayını hususunda gerekli emeği gösteren sevgili uykusuzkahve'ye ve gomercan'a teşekkürlerimizi iletiyor, keyifli dinlemeler diliyoruz. sıhhatle kalın.

içindeki, gizli pentatonik yapı sebebiyle, insana güven ve kararlılık hissiyatı veren, 6 asırlık geçmişiyle en eski makamlardan biridir.