anaokulu anıları

zorbaları ısırırınca sana vuruyorlar
ağlamak hobimdi.
öğle uykusu harikaydı

yıldızlı bir çorba vardı,bazı öğretmenler iyi bazı öğretmenler sinirliydi,hava ne zaman bulutlu olsa ailem beni almasa korkardım ağlardım,çocukların hepsi birbirine benim annem geldi seninki gelmeyecek derdi,ilk başlarda korkunçtu benim için.en kötü anım da şuydu: bir ara öğretmenler kendi aralarında toplantı yaparken 3.sınıfa giden etüte gelen bir kızı başımıza dikti yanımda oturan bir çocuk vardı o sürekli beni rahatsız ediyordu çimdikliyordu beni kız da gelip beni suçlu buluyordu onun yaptığını görmezden geliyordu en sonda beni cezalandırdılar ben de bundan dolayı o kıza o çocuğa saldırmıştım hatta öğretmene bile sırf haksızlık yapılıyor diye ortalık karıştı onlar masum çıkmıştı ben haksız çıkmıştım sessiz olmama rağmen ki bu da bana hakeme saldırma olaylarını hatırlatır engin baytar vb gibi hahahahahahahah

anaokulundan sıkılmıştım, gitmemek için ağlayıp yarıda bırakmıştım. *

öğlen yemeğini bitirmeyen bahçeye oynamaya çıkamazdı. ağlayarak kuskus yediğim bir anım var. en sonunda kusmuştum da beni azad etmişlerdi son beş on dakikaya yetişmiştim diye hatırlıyorum. eve gelip kuskus yedim kustum demişim. hala daha yemem kuskus