anaokulu

ülkemizde 36 - 68 aylık çocukların eğitimi amacıyla açılan kuruluş.

çok konuşuyorum diye erkekler(?) masasına ceza niyetine oturtulduğum , her gün annemim özlemiyle ağladığım o küçük oda. kısaca okul hayatımdan nefret edeceğimi anladığım o yer.

sınıf bireylerinin fiziksel, zihinsel ve psiko-motor gelişimini amaçlayan eğitim yuvası. bununla birlikte ilkokul öğrencisinin öğretmenin beğenisini kazanmak istemesi gibi bir amacı olmayan yaramazlıkta ortaokul öğrencileri ile kapışabilecek, fıtraten cinsiyet, ırk, din ayır etmeyen masumane öğrencilere sahiptir. anaokulu insanın dışarıda ciddi manada kurduğu ilk bağdır. yaşamını etkileyecek bu evrede öğretmenlere ve özellikle ebeveynlere çok iş düşmektedir

anaokulu, genellikle 3 ila 6 yaş arasındaki çocuklara eğitim veren eğitim kurumlarıdır. anaokulları, çocukların temel becerilerini geliştirmelerine, sosyal, duygusal ve bilişsel yeteneklerini keşfetmelerine yardımcı olan yerlerdir.

anaokulları genellikle oyun tabanlı öğrenmeyi destekler. bu kurumlar, çocuklara okul öncesi eğitim sağlarlar ve genellikle çeşitli aktiviteler, oyunlar, müzik, sanat ve hikaye anlatımı gibi etkinliklerle çocukların gelişimini desteklerler. ayrıca, temel becerileri öğretmek, sosyal etkileşimi teşvik etmek ve öğrencilerin öğrenmeye olan ilgilerini artırmak gibi amaçları vardır. anaokulları, çocukların ileriki eğitim hayatlarına daha hazır olmalarını sağlamak için önemli bir rol oynar.
www.bilimvesanatanaokulu.com/

anaokulu, 3 ila 6 yaş arasındaki çocukları okul hayatına hazırlayan eğitim kurumlarıdır ve kategori olarak okul öncesi eğitimdir. anaokulu, anasınıfı olarak da bilinir ve anaokulu öğrencileri kırmızı önlük giyer.
tıpkı diğer eğitimlerde olduğu gibi çocukların anaokulu eğitimi de önemlidir.

yıldızlı çorbanın vb gibi şekillerin olduğu çorbanın içildiği okul.

anne ve babanın çalışması sonucu kreş-anaokulu-yuva artık ne demek isterseniz 2,5 yaşında başlamak zorunda kaldığım kurumdur.
ömrümde en çok eğlendiğim, mutlu olduğum, doyasıya dans edebildiğim muhteşem yer. bana ikinci bir şans verseler tekrar ve tekrar oraya dönmek isterdim.
ebru hocam... ömrümün ilk hayranlığı. en net hatırladığım insan, ebru hocam. esmer bir ten, simsiyah saçlar, siyah ojeler, koyu kıyafetler ve koyu makyaj. anlayacağınız benim hocam 90'ların rock, metal hayranlarından biriydi. muazzam bir kadındı o kadar ilgili, yumuşak, eğitici, sabırlı kelimelerim onun mükemmelliğini anlatmaya yetmiyor.
beni o bir diğer muazzam kadın olan şebnem ferahla tanıştıran ilk kişi.
şimdi ne yapıyor, nerelerde hatta yaşıyor mu hiç bir bilgim yok. bir dönem çok aradım, izini bulmak konuşmak çok istedim ancak ulaşamadım.
her şeye rağmen sık sık hatırlayıp andığım, benim için çok değerli, çok kıymetli birini hayatımda ve anılarımda yer almasını sağlayan kurum.

annelerin gittiği okul. babalar da babaokuluna gidecek ama yok işte.