aptal ve vizyonsuz birine tabi olarak çalışmak

yıllardır yaşadığım şeydir. kardeş biraz aptal olma ya da biraz vizyonlu ol da diyemiyorsun.

ya terfi edip gitmesini istiyorsun başka kuruma ya da bir üst mevkiden birinin onu görevden almasını.

sonra insanlar niye ev genci oluyorlar diye sormayın.
bu arada ben 40 plus.

benim şirketin büyük ortağıyla benim durumum. vizyonsuzuktan öte geri zekalıydı.

o da senin hakkında aynısını düşünüyordur belki. başkasına aptal veya vizyonsuz demek kadar kibirlice bir hareket yok

patronların çoğu böyledir zaten, patrona çalışıp da böyle hissetmeyen birini pek görmedim ben açıkçası. tüm bunlara ek olarak bir de iş kurdukları için kendilerini bir üst insan formu gibi hisseder ve bunu yansıtırlar. sizin onun konumuna gelmeniz için yiyecek kırk fırın ekmeğiniz varmış * gibi davranır, size üstten bakar ve bunu hissettirirler. her patron kötüdür diye boşa dememişler.

vizyonsuz insanla çalışmak tahammül edilemez olsa da, aslın da çok iyi bir motivasyon sebebi ve mücadele azmini yükseltir.
vizyonsuz insanla çalışmak pergeleri daha da açmanıza sebep olur.
on da eksik ve yanlış gördüğünüz her şeyin sizde ki daha iyi tarafları ortaya çıkarır.

potansiyelinizin farkındaysanız eğer istifa edin ve başka yerlere yönelin. elbet bir şeyler olur yine.

ben istanbul üniversitesi mezunuyum. çalıştığım şirketler grubunda şirket sahibinin arkadaşı olarak uzun yıllar önce işe başlamış ve zamanla departman müdürü olmuş bir yönetici ile çalıştım.

adam bana sürekli konusu açılmadan ben üniversite okumadım ama hiç eksikliğini hissetmedim, hayat okulu falan filan diyordu.

tabi müdür olduğu için bir yorum yapamıyorsun ama adamın içinde kalmış bunu da görüyorsun.

çalışma ortamı açısından huzurlu olmayan bir iş belki sizi maddi olarak tatmin edebilir ama orta uzun vadede kanser olup ölürsünüz.

birçok aile şirketinin yada kurumsallaşamamış şirketin batmasının/zarar etmesinin/yeterince kar etmemesinin sebeplerinden biri de budur. sırf aileden yada tanıdık biri olduğu için insanları yetkili yaparlar, ama gerçekten değer katabilen çalışanlarını önemsemezler, hatta küçümserler. halbuki kafası o işe saran okumuş insan şirketin potansiyelini görüp iyileştirmeler yapabilir, patron da zengin olur, herkes prim alır belki. ama öyle çalışanlara yetki verilmez, sözü dinlenmez. onlar da fırsat bulunca başka şirkete giderler. sonra o aptal ve vizyonsuz kişiler eleman çalıştırmanın çok zor olduğundan, çalışan bulamadıklarından şikayet ederler. evet, eleman çalıştırmak yada genel olarak insanlarla uğraşmak zor. ama böyle durumlarda problem işveren ve yöneticilerin kendileri olmasına rağmen bunun farkına varamazlar.

fb yönetimi tartışması sandım. değilmiş. pardon.!