artık kimsenin torunu olmamak

bütün dede ve büyükannelerin kayıp edilmesi durumudur.

birini kaybetmek ona öyle seslenme hakkımızı da elimizden alır ve giderler.
yokluğu sıfatları da götürür.

sadece anneannem kaldığını fark ettirdi bu başlık. o da demansdan beni hatırlamıyor malesef.

çoktandır kimsenin torunu olmamak. çoktandır nene, dede elininin saçlarına, öğüdünün yüreğine değmemesi. ondandır nerede nur yüzlü yaşlı amca, teyze görsem kendimi onların torunu gibi hissederim. o nedenle çok kişinin torunuyum ama onlar beni öyle görmüyordur elbette. tek taraflı bir ilişki sanırım. bir de öğüt verenin az olunca kendi kendine o işi yapmak durumunda kalıyorsun.

vay be.. bunu bir başlıkla fark edeceğimi hiç tahmin etmezdim. önce babaannemi kaybettim sonra büyükbabamı. en son 4 yıl önce de büyükannemi. dedemi zaten hiç tanımamıştım. yani kimsenin torunu değilim ne yazık ki..

hep birilerinden duyardım anneannem şu hikayeyi anlattı bunları bunları yaşamışlar. dedem bunu söyledi ailesiyle çok bağlıymışlar.. benim hiç böyle bir anım olmadı,dinlemek isterdim onlardan böyle şeyleri.. ama olmadı. her iki tarafta(annemin de babamın da ailesi) hep uzaktı. anneme bile "beni nasıl doğurdun anlatsana" dediğimde doğru düzgün cevap alamamış bir çocuğum ben. anlatmaz. e iyi gittim dogurdum iste deyip geçer. büyükannelerden büyükbabalardan ne bekliyorum ki. ama isterdim,onların ağzından bir şeyler duymayı çok isterdim.

26 yıldır kimsenin torunu degilim:(

hepimiz osmanlı torunu değil miydik? belki de cengiz han'ın torunlarıyız. kim bilir?

osmanlı torunuyuz osmanlı daha ne istiyorsunuz siz?

16-17 yaşlarında sarıyer'de bir cenaze evine gitmiştim annemle babamla. mersin'den gelmiştik. bir gecekonduydu cenaze evi. 70'li yaşlarda bir amca "te kure ke yi"diye sormuştu. kimin oğlu olduğumu soruyordu yani. babamın adını söyledim. adam birden yerinden kalktı geldi bana sarıldı "neviye ape musa he" musa amcanın torunu he mi? he dedim. elimi öpmeye kalktı, şaşırdım boş bulundum çekemedim de elimi. amcanın gozleri doldu başladı anlatmaya. dedemin ona nasıl yardım ettiğinden bahsetti. çok iyiliğini görmüş dedemin. o gün anlatilandan sonra dedemden gurur duydum. hala da duyarım.
diyeceğim o ki; ben hala ape musa'nın torunuyum. her ne kadar göçüp gitmiş olsada.

doğduğumdan beridir alışılagelmiş bir durumdur benim için.
nasıl bir şey olduğunu bilmeyince insan yokluğunu da hissetmiyor.
alıştığım birileri olmadığından göçüp gitmeleri de acı vermiyor.
ama aile mezarlığına gittiğimde hep onlarla konuşurum anneme iyi baksınlar diye.
demek ondan önce ölüm benim için anlamsız bir şeymiş.

ozaman bir kimsenin dedesi olabiliriz

zaten kimsenin torunuymuşum gibi hissetmedim. sanırım fazla torun sahibi oldukları için ve yaş da aldıkları için sevgilerini gösteremediler ben küçükken vefat ettikleri için ben de mahrum kaldım tabii ki. duygusal cümlelerde boğuldum şimdi nerden gördüm bu başlığı.