aşık değilken şiir yazamamak

insanın canını sıkan durumdur. ilk kez aşık olmadan önce çok güzel şiirler yazardım sözlük. birisine değil hayali birine yazardım. sonra bir gün bir sevdaya düştüm ve bütün şiirlerimi sevdiğime yazmaya başladım. ona olan sevgim bitince bir baktım ki yazma isteğim de bitti. ondan sonra ne zaman tekrar birini sevsem tekrar yazmaya başladım. ne zaman kalbim boş kalsa istesem de yazamadım. meğer kalemin mürekkebi kalpten akıyormuş. yazmak için doldurmak gerekiyor.

çaresi aşık olmak olan durum. (bkz: karamel taneli vanilyam)

aşıkken yazdığı da şiir olmayandır. şiir yazmak, aşık olmaktan çok ötesidir. birkaç duygusal şiir karalamakla şair olunmuyor.

benim için aşk acısı çekmiyorken şiir yazamamaktı uzunca bir zaman. sonra gerçekten aşık oldum ve üç aylık ilişkiye yirmi kıta şiir yazdım. hüzün kadar besliyormuş meğer aşık olmak da şiirimi.

aşık değilken teması aşk olmayan başka türlü şiirler yazılabilir.

azıcık farkla içinde bulunduğum durumdur. uzakta iken, ayrılık var iken, acı var iken canavar gibi şiir yazardım. şimdi evlendim kanepede çayımı içip kafa sözlükle kafa buluyorum.

gerekirse blenderım için bile şiir yazabilirim.*
(bkz: yağdı yağmur çaktı şimşek,sen de mi şair oldun len e..k)

toplumsal şiiri es geçen bir beyandır.

içinde duyguyu barındıran, hayal dünyası ve kelime dağarcığı zengin olan kişi için sorun olmayan durumdur.
ek: aşkı dilden ziyade gönülde yaşayarak aşkla yücelmek güzeldir.

oysa ki tam tersini iddia etmiştir şair.

"imkansız şey şiir yazmak aşıksan eğer,
ve yazmamak aylardan nisansa."

orhan veli yanılıyor olamaz :))

olumsuz iken daha verimli oluyorum.
yalnız bırakılınca, mutsuz olunca çok güzel şiir yazarım üstüne de
bi güzel ağlarım.
aşık olmaklarla, havada uçmaklarla edebiyatsal hale gelenlere helal olsun.

şair olmak konusunda çok umıt beslememesi gereken kişidir. muhtemelen aşıkken yazdıkları da şiir değil manzumedir.

şiir yazmak için acılara ihtiyacım yok!
istersem kahkalarım ile yazarım. z.s.

şu an her konuda yazarım yeter ki zaman olsun.

şiir acıyla yazıldığı için sıkıntı yok. ağzın kulaklarındayken kim kâfiye bulacak, kimin aklına yazmak gelecek? uzun iş...

aşk şiirin bahanesi

ona şiirden daha ziyade mani deniyor.


aşık değilim olamadım şair
sözlükteki var bir hatun içim ezilir
fotoğraflar başlığında gözüm gezinir

aşk meşk hep yalan dolan
git sözlükte hatunlara yanlan
hanım bunları duysa hayatım olur yalan

en güzeli gidip bir çay koyayım
sözlükteki başlıklara yazayım
kestane balıyken de güzeldi de
tatar ramazan olduk bari bu oyunu bozayım

kalbin güçsüzdür, aşk işin bahanesi.

tabii hava karardı ya, sözlüğün romantik saatleri ve sazan.avi başladı...
bu tür başlıkların altında yazılanlar, çizilenler, ister inanın ister inanmayın ancak mide bulandırıcı oluyor. girilen entryleri okurken, hani brokoli koklayıp öğüren o kedi geliyor aklıma hep. vıcık vıcık romantizm devri bitti sevgili romalılar! 21. yy.dayız. fayda-kâr endeksiyle ölçülüyor artık her şey.
insanlar sözünü bile cuk oturtmuş: "parasız adam, gereksiz adam." gerçi eskiler de, "iki çıplak bir hamama yakışır" derlerdi. aynı kapı işte.
aşk-meşk, şiir, romantizm vs. bunlar karın doyurmuyor. örneğin sevgilinizin, eşinizin (yada her neyinizse onun) beğendiği küçücük bir takıyı almak için kuyumcuya girdiğinizde; "param yok. ama ona aşığım, bir sürü de şiir yazdım. şu zinciri bunlara karşı verir misiniz?" diyebiliyor musunuz???

geçin bunları, gerçekçi olun. ne kadar ekmek o kadar köfte.

hiç aşık olmadım ama ne hikmetse ortaokuldan beri şiir yazıyorum. bu tanıma göre ya benim yazdıklarım şiir değil ya da vakti zamanında aşık olmuşumda haberim yok.