aşık değilken şiir yazamamak

aşık olma eylemine aşık olduğunuzda ya da aşkı bir insana değil başka şeylere yönelttiğinizde (bir yaratıcıya aşk gibi, doğaya aşk gibi) çözülecek sorundur.

tabii tabii. hatta şairler o yüzden sık sık aşık olurmuş.

bugün türk edebiyatında çoğu şaire çapkın, playboy, hınzır deme sebebimiz budur.

şiir yaz.

terk et veya terk edil.

şiirleri yeni manitaya okut onu elde et.

döngü bu şekilde devam eder gider.

bir olmak için önce şiir olacaksın..
aşık olmak yetmez..

şiir için aşk gerektir evet fakat bu aşkın kapsamı pek çoğunuzun sandığı gibi sadece sevgiliye duyulan aşk olmak zorunda mıdır sevgili yazarlar?

insan'a, yaşam'a, ölüme, en çokta kendine yapılan bir yolculuktur şiir... ve kesinlikle yalnız yapılan bir yolculuktur. acısı da, aşkı da, coşkusu da sadece ve sadece yazan ile ilgilidir. o yüzden sevgiliyi mutlu etmek için zaten yazmayın şiir. bir çok şiir çalışmam oldu, hiçbirini aşık olduğum insan mutlu olsun diye yazmadım. öyle bir şey değil çünkü bu. *

ayrıca sevişmek için yazılan şey şiir değildir ki, şeydir. yazan, şiirin içinde yanmadan ve dahi o şiir de yazanın içinde yanmadan yazılamaz.

son bir şey; şiirden anlamayanların şiire laf etmeleri de çok komik cidden.

ayaklarımın toprağa değişidir
bir geceyi gözlerimden öpen...

bir yolu tutup ağzından
dünyayı
yürüyen
şarkı

bütün arka bahçelerine uyandığım
uyaksız sevinç…

suyun sınırındayım
şiddetini taşa
şefkatini toprağa çiziyor su
insana aşk’ı kırmızı çiziyor
insanı aşk'a kırmızı...

milyarlarca defa yine su
bir sırrın kıyısındayım

ben acıyı tanırım öfkesinden, diyor
mühürlenmişzaman yolcusu

ayaklarımın topraktan çektiği iç
ürpertisi telaşsız
gülümsüyor

tüm tanrıları kardeş ilan eden
haylaz gül hırsızı bahse giriyor
acı’nın hiçbir şey olmadığı üzerine

bir kadeh
dermanıyok dağların şerefine

bir kadeh daha

nefessiz yaşayan ölülerin
yorulmuşların
sevişmek için şiir yazan adamların
yazmak için sevişen tüm kadınların şerefine

gülümsüyor
gürültülü ormanların içinden
gül çaldığı yüzüme

bu, dikenlerini dilime
yapraklarını boynuma yürüyen
dipdiri
bir gülümsemedir

her şeyin maddiyat ile ölçüldüğü bu günlerde uğraşmaya değmeyecek eylemdir. şiir sevmeyen kadınlar yüzünden kirlendi belki de dünya...

ee şairlik mutsuz adam işidir. mesela ben mutluyken gora’dan replik göndermesi yapıyorum , i ben love seni seviyorum you- ı love you, niye şiir yazayım.