aşırı düşünmek nasıl bırakılır

durmadan kafamda sayamadığım kadar çok tilki dönüyor. hiç birinin kuyruğu değmiyor birbirine. bazen kendimi kafamı kesmek isterken buluyorum. hep çok düşünürdüm ama bu aralar hayatıma engel olacak seviyede düşünüyorum. bu eziyeti çekenler bilir.

ben çareyi içmekte buluyorum.

bir işi yaparken, birine bir şey yazarken/konuşurken dahi sürekli başka şeyler gelir aklıma. fondaki ses hiç susmaz, tek kalınca muhakkak sesli de konuşurum, duvara konuşurum, dolaba konuşurum.

çözümünü bilmiyorum. en son narkoz aldığımda sustu düşünceler sanırım. amaaan, şu yaşa kadar gelmişiz, kaç sene daha yaşayacağız, gittiği yere kadar gitsin.

kendine bir uğraş bulman gerek. ben bilgisayar oyunları ile o sorun ile kısmen başa çıkıyorum. yatağa girince tekrar başlıyor ama neyse.

çözümsüz bir durum asla susmayacak kafamdaki sesler artık kabullendim onlarla yaşamayı. sadece kitaplar biraz sakinleştiriyor ama kitap bitince de bu sefer kitap hakkında tartışırken buluyorum kendimi. sanırım ölene kadar bu böyle devam edicek. sadece ben mi böyleyim diye düşünürken aynı benim gibi olan başkalarını da görmek güzel en azından deli değilim dedirtiyor kendime. bunuda içimdeki ses söyledi.

kafayı şunu bir tutar mısın diye birine bırakıp hızla koşup uzaklaşarak.

"yaşamayı" dahi bırakırsın da, aşırı düşünmeyi bırakamazsın.

delirerek bırakılır. tümden balataları sıyırarak. ekmeğilen dibini sıyırarak bırakılır. aşırı düşünmek asla gönül rızasıyla bırakılamaz.

beyni böbreklerden uzak bir köşede kemerle dövmek suretiyle önüne geçilebilecek hede. ama böbrekler görmesin, çok alıngan organlar, yazık.

ben başaramıyorum. sadece biraz resim yaparken azaltabildim.

aşırı düşenen insan kendine ve hayata güvensiz insandır. kaygıları olan insandır. özgüveninizi toparlar kaygılarınızdan kurtulursanız aşırı düşünmekten de kurtulursunuz.

zihninize hakim olarak. şuanda zihniniz size hakim ve patron gibi davranıyor. sizin zihninize hangi düşüncenin geleceğine siz karar vermiyorsunuz, ancak zihninize hakim/patron olabilirseniz hangi düşünceyle başbaşa kalacağınıza siz karar verebilirsiniz. bunun için de yapmanız gereken şey : meditasyon.

eyleme geçerek, sürekli meşgul olarak. amaç edinerek, amacın nitelik değeri fark etmeksizin.

herkes cevabın bu olduğunu bilir.

basit bir açıklaması olsa gerek. şöyle düşünüyorum ben: bizler için zaman doğrusaldır, değil mi? her anda bir şey yapabilirsin. aynı anda birkaç iş yapanlar da var ama odak hep bölünüyor ve odağının çoğunu ayırdığın işi yapmış oluyorsun, her neyse. o anın yoğunluğunu iç dünyaya ayırırsan düşünmüş olursun, dış dünyaya ayırırsan eyleme geçmiş olursun.

eylemde iken düşünürsün, düşünürken bir şeyler yapabilirsin tabii. kilit nokta hangisini seçerken hangisini yaptığın.

(bkz: overthinking)
cok toksik olabiliyor. eger bu dusunceler bir zaman sonra insani rahatsiz edecek derecede kotu senaryolara donusuyorsa baska psikolojik rahatsizliklara isaret ediyor olabilir. bunun icin kendime bir yontem gelistirdim ben, o gun baskin olarak ne dusunuyorsam ornegin diyelim ki o gun kayak tatiline gittigimi, bir yandan islerimi ne yapacagimi, oteki taraftan alacagim arabayi dusunuyorum. burada baskin olan dusunceyi seciyor ve dusunmeye devam ediyorum. sonra bu birbirinden alakasiz konulari kafamda baglamaya calisiyorum. dusuncenin sonucunda neye baglanacagina karar verdigimde ikinci bir emre kadar kafam rahatlamis oluyor. bunlar calisirken zor oluyor. elim isteyken bunlarla bogusamiyorum. yemek arasinda, sigara arasinda uzaklara dalip bunlari dusununce bir nebze rahatliyorum.

yatirim tavsiyesi degildir. kendim uydurdum bu yontemi cunku.

kafada aynı plak dönmeye devam ettikçe, dinlediğiniz şarkının size bir yararı olmadığını anladığınız an, değerli geçirmeniz gereken tüm vaktin boşa gittiğini fark edeceksiniz

aşırı düşünmenin mayası yalnızlık bence. aşırı düşünmeyi bırakmak için yalnızlığı terk etmek gerekir. yalnızlıkta da bağımlılık gibi gittikçe doz arttırılır. yalnızken düşündükçe gelen farkındalık halidir aslında bırakılamayan ve bağımlılık yapan. insanlardan uzaklaşırsın caddelerde silüet gibi gezersin çünkü insanlar değil düşüncelerdir sana eşlik eden artık. yalnızlığın ve aşırı düşünmenin altın vuruşu hiçbir şeyin tesadüf olmadığının farkına varmaktır.

aşırı düşünmeyi nasıl bırakacağını düşünerek..

düşünmeyerek ..