aşk acısını dinlediğin arkadaşının sevgilisine yürümek

rakı masalarındaki vazgeçilmez olayım. bir dert dinliyorsam muhakkak karşılığının olması lazım hep.

ağlıyorlar, sızlıyorlar karşımda. sevmenin, sevişmenin adaletsizliğinden bahsedip duruyorlar... telefonumu alıyorum masa altından instagramdan 'ayrılmışsınız, üzücü' yazıyorum kıza.

köprüyü kuruyorum. konuyu da umulmadık anda üstüme çekiyorum bir yerden sonra. senle de oturup içmek isterimler başlıyor. 'lütfen yapalım' deniyor.

hayat dengesi bunun üstüne kurulu. düşenler, düşürenler, arada kalıp fırsat kollayanlar... ben yapmazsam başkası yapar muhakkak. yabancı değiliz en azından deyip kendimi avutmalarım paha biçilemez. yanmazsak nasıl ısınacağız sorarım.

karaktersiz nedir? nasıl karaktersiz olunur? sorularının canlı cevabı olmaktır.

onun bunun sevdicegine yan gözle bakacağıma, şarkılarda yaşarım aşkı da düşürmem kendimi o hallere...

çorabın tekini kaybetmek gibi bir şey galiba yatağın altına bakmak, çekmece, en uç nokta avize varsa üstüne bakmak. heh işte karaktersizlikte böyle galiba hayatının her yerinde aranan lakin bulunmayan kişilik eksikliği durumu.

tam tersi başıma gelen olay. dünya ne tuhaf.
bir arkadaşım bir kıza aşık ve her gün aşk acısı çekiyor, kafa kafaya verip dertleşiyoruz. bir gün bu kızla beraber işyerime geldi, tanıştırdı beni, beraber kısa bir süre sohbet ettik. ben sonra işim var diyerek ortamdan uzaklaştım.
ertesi gün bu kız tek başına işyerime geldi, biraz sohbet ettik, telefonumu istedi, zerre art niyetli olmadan vedim telefonumu.
akşamında bana w.a'den yazmaya başladı.
senden şöyle hoşlandım, böyle hoşlandım vs vs diye.
anında engeli çaktım.
yalnız bu durumu gidip arkadaşıma anlatamadım.
sonrasında ne zaman dertleşmek için bana gelse, sözünü kesip, ya sikecem aşkının ızdırabını diyerek tersledim.

aradan yıllar geçti, bodrumda bir mekanın işletmesini aldım, mekana bu kız geldi. ben sana şöyle aşığım, böyle aşığım diye anlatıyor. siktir ediyorum gitmiyor, bela olmuştu aylarca.
karaktersizin böylesi de mevcuttur.
evlerden ırak olsun.

arkadaşımla hala görüşürüz, hala bu mevzuyu bilmez.
emin olduğum tek bir şey var, eğer arkadaşıma bu mevzuyu anlatırsam, benle bir daha konuşmaz, önünü arkasını sorgulamaz. bana inanır elbette ama kalbi fena kırılır.

(bkz: enişte fantazisi)
kimse kusura bakmasın ama kötü bir durum. kalbinize ya da ne biliyim başka yerlerinize biraz söz geçirin derim. buradan iyi bir hikaye çıkması zor.

yapmadığım ama başıma gelen olaydır. herkes zaten ya yaşıyor ya yaşatıyor.

daha da yüzsüzleşmiş hâli de vardır:

edit: yazım hatalarından gözüm kanadı*

(bkz: eksi butonu nerde)

açıkcası tamamen karşı tarafın hatasıdır.yani o adamla/ kadınla eskiden beraberlik yaşayan kişinin.

bir kere ne olursa olsun, biriyle beraber olduğunuz zaman onun en yakın arkadaşınızla ya da arkadaş çevrenizle tanıştırılmaması gerekir çünkü sevgiliniz arkadaş çevrenizin içerisine girdiğinde, potansiyel risk almaya başlıyorsunuz.erkek arkadaşınızla güya kanka, arkadaş olmaya çalışan hesapta “sizin arkadaşlarınız” risk teşkil ediyorlar.maalesef ki eğer iki tarafında niyetinde varsa, her türlü pislik döner.

bu konudan güncel olarak muzdaribim.erkek arkadaşımı yakın arkadaşımla tanıştırma hatasını yaptım.tanıştırma hatasını yaptım diyorum çünkü şu an resmen kanka gibiler ve ben aradaki samimiyetten rahatsız oluyorum.arkadaşıma bunun ayarını düzgünce daha yeni vermiş olsamda, süreç hala devam ediyor.sanırım biraz daha sert ve net olmam gerekecek.bu konuda sıkı takipteyim.iyi niyetli biriyimdir ama iyi niyeti kenara bırakıp bazen ava çıkmak gerekebilir.eğer tahmin ettiğim şey bir şekilde meydana gelirse, vay o arkadaşımın haline.


şahsen bir insanın arkadaşının sevgilisi ile olan dostluğu , o ilişki bitene kadar sürer.ilişki bittiğinde iletişimin devamı olmaz çünkü arkadaşınızın sevgilisi ile muhattaplığınız arkadaşınız sebebiyledir.arkadaşınızdan bağımsız iletişim kurup, görüşemezsiniz.ilişki içerisinde dahi kurulan iletişimin mesafeli olması gerekir.arkadaşınızın sevgilisinin sizinle yakın ve cıvık iletişimi kurmasını sağlayacak haddi ona vermemelisiniz.

ilişki bittikten sonrada görüşemezsiniz çünkü bu arkadaşınıza olan saygıdır.ben nereden bileyim benim arkadaşımın sevgilime benimle beraberken göz koymadığını? ayrılık anından sonrada fırsat yarattığı için yaklaşmadığını? böyle durumlar iğrençtir.

işte bu işin başı ilk ilişkiye başlama döneminde çözülüyor.

arkadaşınız size “ bir ilişkin mi var? “ diye sorduğunda “ evet zamanı gelince tanışırsın” diyerek böyle ortaların açılmaması adına hem mesafeyi o an belli edeceksin hemde gereksiz olayların yaşanma ihtimalinin önüne geçmek adına tanıştırmayacaksın.

karaktersiz insan davranışı.