aşk acısını tetikleyen şarkılar

hiç ummadığınız anda bir anda sizi alıp götüren, kapandı sandığınız aşk yaralarını umarsızca dağlayan şarkılardır.
elbette bazılarımız için bazen, “shiny happy people “ şarkısı bile kızgın bir demir gibi gelebilir kişinin kendine özel yaşanmışlıklarından dolayı.
fakat öyle şarkılar vardır ki , öğlen kahve içme niyetiyle oturduğunuz kafe barda birden çalarak , alkole kesin dönüşe kadar etki yaratabilir. (misal ben)
son sözü murathan mungan söylesin: “ bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden
karşılaşmak kolay değildir elbet. kolay değildir bunlarla baş etmek,
uğruna içinizi öldürmek. zaman alır.
zaman
alır sizden bunların yükünü
o boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar
dibe çöker. hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. bir
yerlerden
bulunup yeni mutluluklar edinilir.
o boşluk doldu sanırsınız
oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir

gün gelir bir gün
başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide
o eski ağrı
ansızın geri teper.
dilerim geri teper. yoksa gerçekten
bitmişsinizdir.”
işte o eski ağrıyı başlatacak olan şarkıları arıyoruz. buyurun efendim, gelsin şarkılar...

sezen aksu şarkıları olmayan aşk acısını çektirir insana
adı bende saklı şarkısını ne zaman dinlesem hiç olmayan sevgilimin evlendiğini düşünür ağlarım

ahmet kaya sarkilaridir benim icin.

bu akşam yine bir bıçak gibi saplandın yüreğime. yine hazırlıksız vurdun beni. hem de en savunmasız anımda, hem de en savunmasız yerimden vurdun sonya! derlerdi de inanmazdım. özlemek bu kadar mı ağır gelir insana?
dilimde sevdiğin şarkılar dolanır şimdi, "dudaklarımda arzu kollarımda yalnız sen" ah "belkıs özener" ne güzel söylerdi bu şarkıyı hatırlar mısın? sen başını omzuma yaslar soluksuz dinlerdin, ben seni seyre koyulur şarkıların ritmine bırakırdım kendimi. sana mı yazılmıştı bütün şarkılar? "huysuz ve tatlı kadın" da sendin, "benim güzel manolyam" da... "bir tatlı huzur" bulduğum da sendin kalamış'ta...
kalbime dokundukça o şarkı en derinden, can evimden vurdukça "selami şahin" "özledim" dedikçe daha bir depreşti içimdeki o bitmeyen yalnızlık. şimdi hasret makamından sevdalara özlem makamından duygular yükleyip sensizliği yudumluyorum bu rezil istanbul akşamında.
şimdi radyoda "ömrümüzün son demi" şarkısını söyler bir kadın ve bu "eylül akşamında" kalbime mıh gibi çakılır adın. "sevmekten kim usanır" diyen bir adamın sesi yankılanır boşlukta. duvarlara çarpar da sensizliğim, gün gibi belirir çaresizliğim.
ey benim "fikrimin incegülü", haydi gel! tut yüreğimin ellerinden. ruhum ancak o zaman huzurla dolacaktır. inan bana sevgilim, "ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır".

güllü bu hususta master seviyesi bir hanımefendi ablamızdır.

her şarkısı, aşk acısı duymayana aşk acısı yaşatır. aşk acısıyla gözünüz sulu sulu hanımefendi ablayı dinler, sonra ben kimseyi sevmiyordum ki lan? dersiniz.

yıldız tilbe - sana değer.

#3288044 e ben oynuyorum bu şarkıyla