aşk hayatını bir görsel ile anlat

olmayan bir şeyi anlatmak mümkün değil galiba.*

mutlu çiftlere bakmaktan sümüğümüz aktı be kardeşim.

yalnız kalmak… bu hayatta hepimizin en çok istediği ama bir o kadar da korktuğu bir şey değil midir? ne zaman kalabalık bir ortama girsek ya da toplu halde bir yerlere gitsek, hepimiz yalnız kalmayı özleriz. özellikle de yalnız kalıp kendimizi dinlemeyi…

birçoğumuz için öyle güzel bir şeydir ki yalnız kalmak; başkalarının dertlerini dinlemek yok, herkesin mutlu olması için orta yol bulmak yok. daha ne olsun… peki, bizler yalnız kalmak isterken gerçekten yalnızlığın ne demek olduğunu biliyor muyuz? sonuçta biz telefonumuzu kapatıp köşemize çekilip bir iki saat yalnızlığın ardından tekrar hayata döndüğümüzde ailemizin, arkadaşlarımızın orada olacağını biliyoruz. aslında bizler hiçbir zaman gerçekten yalnız kalamıyoruz. biz yalnızlığı hayatlarımızdan ve çevremizden küçük bir kaçamak olarak görsek de bu hayatta gerçekten yalnız olanlar var.

evet, kimse yalnız doğmaz ama sonradan yalnız kalabilir. bizler de bundan korkmuyor muyuz zaten? aramak istediğimizde telefonun karşı tarafında birinin olmamasından ya da başımız sıkıştığında yardıma gelecek bir insan bile bulamamaktan… bazen de hareketlerimizi yalnız kalmamak için belirliyoruz. sırf insanlar arkasını dönüp bizi bırakmasınlar diye.. içlerinde en rahat olduğumuz insanlarsa bizi bırakıp gitmeyeceklerine inandığımız kişiler değil midir zaten? ama herkes gitmez mi ki yanımızdan? isteyerek ya da istemeyerek teker teker çıkarlar hayatımızdan ve bizler de yavaş yavaş yalnızlaşmaya başlarız. işin garip tarafı yalnızlık sadece etrafında kimse yokken olmaz. bazen kendini kalabalığın içinde yalnız hissedersin. o koca insan yığının içinde sadece sen varsındır. sen ve düşüncelerin… o düşüncelerinin arasında boğulursun. beynin bir fanus düşüncelerinse seni boğan su gibidir. belki de yalnızlıktan düşüncelerimizle baş başa kalmak istemediğimiz için korkuyoruzdur.

yalnızlığın o kadar çok tanımı var ki… herkese göre değişkenlik gösterir. belki de en iyisi budur. herkes yalnızlığın tanımını kendisi için belirlerse belki de yalnızlık o kadar korkutucu bir şey olmaktan çıkar gözümüzde…

yazar: ece lara alanyalı

kaynak

yok ki karikatürü.

anlatayım.

onedio testi diyorsa doğrudur.