1.
*aynı isimde bir başlık daha olduğu için kitap diye belirtilmiştir.
1926/ 1984 yılları arasında yaşamış türk şair ümit yaşar oğuzcan'ın yazmış olduğu 277 sayfalık eser olup şiir türünde yer almaktadır.
1973 yılında yayınlanmıştır.
kitap ve şiirler hakkında konuşmak gerekirse; ümit yaşar oğuzcan şiirlerinde ne kendisinden ne de okurundan hiçbir şeyi, hiçbir duyguyu saklamıyor, ay ben bunu yazmayayım denilebilecek şeyleri dahi şiirsel bir forma dönüştürüp oldukça keskin şiirler ortaya çıkarıyor.
şiirleri okurken kendisini olduğu gibi anlatması bile can yakıcıydı; mesela kendisine hep çirkin demesi, sevilmediğimden bunca çirkinim demesi, hissettiği keder, acı ve yalnızlık insana dokunuyor.
onun dışında biraz daha şiirler hakkında konuşmak gerekirse; yalnızlık, ölümün yalnızlıktan ve onsuz olmaktan daha kolay gelişi, en çok o kişiyi sevmesi, en çok ona inanması, sırf onu sevdiği için hayatta olmaya devam etmesi, ama onu kendisinden başka anlayanın bulunmaması, hep yalnız olması, şiirlerin çoğunda hissedilir konulardandı.
ümit yaşar oğuzcan şiirini az çok bilmekle beraber ciddi okuma olarak ilk kez okuyorum sanırım, şiirlerini keskin ve sarsıcı buldum. iç dünyasının bu denli keskin olduğunu bir kez daha şiirlerden okumuş olmak iyi geldi.
kitaptan alıntı içine aldığım sevdiğim dizeleri bırakıp tanımı burada bitiriyorum.
zifir gibi bir yalnızlık içimde yokluğun.
ölmekse daha kolay ne var
yaşamaksa sensiz mümkün değil.
verdiğin her kederin yüreğimde yeri var
hangi kitabı açtıysam seni okudum yıllardır
hangi aynaya baktıysam seni gördüm
gel desen gelemem
git desen gidemem
öl desen kanım akmaz
anladım artık seni sevmek yüce bir şey
zamandın, zamandan öte bir şeydin
bir seni sevdim kendimden başka.
bir evren ki sonsuz
sen olmasan neye yarar?
1926/ 1984 yılları arasında yaşamış türk şair ümit yaşar oğuzcan'ın yazmış olduğu 277 sayfalık eser olup şiir türünde yer almaktadır.
1973 yılında yayınlanmıştır.
kitap ve şiirler hakkında konuşmak gerekirse; ümit yaşar oğuzcan şiirlerinde ne kendisinden ne de okurundan hiçbir şeyi, hiçbir duyguyu saklamıyor, ay ben bunu yazmayayım denilebilecek şeyleri dahi şiirsel bir forma dönüştürüp oldukça keskin şiirler ortaya çıkarıyor.
şiirleri okurken kendisini olduğu gibi anlatması bile can yakıcıydı; mesela kendisine hep çirkin demesi, sevilmediğimden bunca çirkinim demesi, hissettiği keder, acı ve yalnızlık insana dokunuyor.
onun dışında biraz daha şiirler hakkında konuşmak gerekirse; yalnızlık, ölümün yalnızlıktan ve onsuz olmaktan daha kolay gelişi, en çok o kişiyi sevmesi, en çok ona inanması, sırf onu sevdiği için hayatta olmaya devam etmesi, ama onu kendisinden başka anlayanın bulunmaması, hep yalnız olması, şiirlerin çoğunda hissedilir konulardandı.
ümit yaşar oğuzcan şiirini az çok bilmekle beraber ciddi okuma olarak ilk kez okuyorum sanırım, şiirlerini keskin ve sarsıcı buldum. iç dünyasının bu denli keskin olduğunu bir kez daha şiirlerden okumuş olmak iyi geldi.
kitaptan alıntı içine aldığım sevdiğim dizeleri bırakıp tanımı burada bitiriyorum.
zifir gibi bir yalnızlık içimde yokluğun.
ölmekse daha kolay ne var
yaşamaksa sensiz mümkün değil.
verdiğin her kederin yüreğimde yeri var
hangi kitabı açtıysam seni okudum yıllardır
hangi aynaya baktıysam seni gördüm
gel desen gelemem
git desen gidemem
öl desen kanım akmaz
anladım artık seni sevmek yüce bir şey
zamandın, zamandan öte bir şeydin
bir seni sevdim kendimden başka.
bir evren ki sonsuz
sen olmasan neye yarar?
devamını gör...
2.
ümit yaşar oğuzcan'nın yazmış olduğu, en sevdiğim kitaplardan biridir. kitaplığımda hala durur, altı çizili sayfaları, yanlarına aldığım notları dönüp dönüp okurum. bir de sonlarına doğru okurken dışarıda yağmura yakalandığımdan biraz kırışık büzüşmüş sayfaları ama olsun, o bile bu kitaba yaşanmışlık ve anlam katıyor.en sevdiğim birkaç satırı paylaşacağım sizinle.
işte sen o kadar güzelsin
ve ben o kadar karanlıklar içindeyim ki
şunlar ellerindir diyorum, tutamıyorum
şunlar gözlerindir diyorum, bakamıyorum
düşün, kahrımdan ölmeliyim artık
ölemiyorum.
yaşıyorsam, gelecek günlerin seni getireceğine inandığım içindir. bütün bu çaresizliklerin ortasında en güzel zamanları ve kendimi sana hazırlıyorum mihriban. oraya bir gün varacak mıyız dersin? kim bilir?
yokluğun öyle bir uçurumdu ki yeryüzündeki bütün uçurumları uç uca eklesek, yokluğunun yanında bir nokta gibi kalırdı. bütün girdaplar bir araya gelse varlığının derinliğine yaklaşamaz şimdi.
işte sen o kadar güzelsin
ve ben o kadar karanlıklar içindeyim ki
şunlar ellerindir diyorum, tutamıyorum
şunlar gözlerindir diyorum, bakamıyorum
düşün, kahrımdan ölmeliyim artık
ölemiyorum.
yaşıyorsam, gelecek günlerin seni getireceğine inandığım içindir. bütün bu çaresizliklerin ortasında en güzel zamanları ve kendimi sana hazırlıyorum mihriban. oraya bir gün varacak mıyız dersin? kim bilir?
yokluğun öyle bir uçurumdu ki yeryüzündeki bütün uçurumları uç uca eklesek, yokluğunun yanında bir nokta gibi kalırdı. bütün girdaplar bir araya gelse varlığının derinliğine yaklaşamaz şimdi.
devamını gör...