askıda yaşamak

bir attila ilhan dörtlüğü:

''boynuna o yeşil fuları sarma çocuk
gece trenlerine binme, kaybolursun
sokaklarda mızıka çalma çocuk
vurulursun…''

nasıl yapıyor anlayamıyorum, sanki 29 harf kullanmıyormuşçasına..

kazım koyuncu'nun bestelediği şiirdir

beni benden alan, nereye götürdüğünü asla anlayamadığım yıllar yıllar yıllar evvel aşkla dinlediğim kazım koyuncu şarkısı. kendimi hangi diplerden nasıl nerelere çıkardım hiç bilmiyorum eskiden milyon kez dinlerken duygusunu iliklerimde hissettiğim şarkıları tekrar hatırlayınca.

iyiki var olmuş bir şarkı.

(bkz: askıda hayat uygulaması)