ateistlerin namuslu bir hayat yaşayamayacaklarını düşünmek

burada namus derken, şeref, dürüst, iyilik, güzellik, yararlılık, sevecenlik, başkalarının namusuna ve malına göz dikmemek, insanlara iftira atmamak, arkalarından kötü konuşmamak, hakkı olandan fazlasına el uzatmamak vb. pek çok şey sığdırılabilir...

kısacası inananlarının, daha çok da müslümanların büyük bir kısmının ateistlerin hiçbir şekilde örnek, güzel bir insan olamayacaklarına inanmalarıyla alakalıdır.
tanrı tarafından cezalandırılma korkusunu insanların eylemlerinde en temel frenleyici unsur olarak düşündükleri için inanmayanların her şeyi yapabilme özgürlüğünü kendilerinde bulduklarına inanırlar... ve inanmayanları doğal olarak 'kötü' insan olarak kabul ederler.. çünkü havsalaları bu kadarıyla sınırlıdır.

namus din tekelinde olmadığı için olabilitesi yüksek bir hayattır. hatta gerçekten namuslu yaşayan bir ateist daha zoru başarmış bile diyebiliriz dindardan. dindarı durduran kurallar varken ateisti durdurabilecek bir kural yoktur.

yani diyebiliriz ki bu konunun ateist ya da dindar olmakla bir ilgisi yoktur. ateistin de, dinine düşkünün de iyisi de vardır kötüsü de vardır.

ben ataist değilim ama bu konuda ben müslümanım deyip her türlü yalana dolana başvurup hak yiyen insanlardan daha ahlaklı olduklarını düşünüyorum.

insanlar zamanında zina değil yaptığımız deyip imam nikağı kıydık boşandık bile dediler.dini kendi çıkarlarına göre uygulamaya minareye kılıf uydurmaya çalıştılar.

sonrada gelip milletin inancını hor görüyorlar.böyle müskümanlık olmaz.

sonunda bütün sapkınlıkların tillahını yaşayabileceği bir cennet mükafatı olmadan iyi bir insan olmanın gereksiz olduğunu düşünmektir.

bir inancsizin değerlerinin başında vicdani gelir.
ama deistlerde bazen sıkıntı oluyor ki, o kısımda günahın af olunacağı inancı..

dindarların cemaat ahlakıyla tanışamamış, ya hiçbir şey araştırmayan ya da ne gösterirsen göster anlamak istemeyecek kadar körleşmiş ya da en iyi ihtimalle anlayamayacak kadar mal olan kişilerin cahil fikridir.

ateist cennet vaadi, cehennem korkusu için hareket etmez. onun cennet cehennemi vicdanıdır. yaptıklarını ya da yapmadıklarını kendi vicdan mahkemesinden çekindiği için yapar.