ateistliğin taht gibi babadan oğula geçmesi

tanrıtanımazlığın, veraset sistemine uygun olarak adeta bir taht ya da krallık tacı gibi babadan oğula geçmesi sistemi ya da eğilimi. bir tür inançsal monarşi.

yanlış beyandır. teistlik babadan çocuğa geçer. nitekim 10 yıllık bir ateist olan benim annem ve babam bir hayli muhafazakar müslümanlardır.

çoğunlukla annesi babası ateist olan herhangi bir kimse büyüdüğünde ateist oluyor

buna açıkcası inanmıyorum.

evet annenin babanın çocugun üzerinde belirli bir manipulatif etkisi var fakat çocuk belirli bir iradeye eriştiğinde gayet kendi kalbini ve aklını dinleyerek dini tercihlerini gözden geçirebilir.


insanın yaşadıkları ve deneyimledikleri çok önemlidir.bir çok insan bir çok olaydan sonra dine dönebilir, din değiştirebilir.bu tamamen allah ile kulu arasında yeşeren bir takım öznel bağ’dır.


bir bakarsınız bir rüya, bir olay, bir ruhani durum tüm fikrini bir anda değiştirir insanın.ben duydum gördüğü rüya yüzünden fal bakmayı bırakan, namaza başlayan , kapanan insanları.


allahın kontrolünde her şey.biz kontrol ettiğimizi düşünsekte her şey onun izin verdiği ölçüde bizim kontrolümüzde.


dolayısıyla herkese saygı duymalıyız ama kimseyide şartlamamak gerekir.bir kilisede çalışan rahibin ailesi toptan agnostik olabilir? ya da bir dindar’ın cocugu ateist..

bilemeyiz ama her şeyin bir nedeni ve zamanı vardır.genellemeler böyle durumlar için yanlış bana sorarsanız.

hani çocuklara tercih hakkı tanımalıydık.inancli çocukların aileleri çocuklarını etkiledikleri için elestirilir de ateist ailelerin çocukları onlar gibi olunca bu neden normal karşılanır. bastan aşağı tutarsizsiniz.

ilginç olan müftü imam çocuklarının da bu tahta ortak olmak istemesi. *

yanlış bulduğum söylemdir. benim kendi ebeveynlerim oldukça koyu muhafazakar ve dini bütün müslümanlardır. aksine bu tür bir muhafazakarlık çocukları araştırmaya ve sorgulamaya iter bence.

çocukları kendi malımızmış gibi yetiştirdiğimiz için gerçekleşir. o çocuk büyüyüp kendi kararını, yolunu seçebilmeli.

başlığı açan din elden gidiyor temalı, dini öğretmeyenlerin çocukları da kendilerine benziyor demeye çalışmış ama iki durum da aynı aslında. ateist, müslüman, hıristiyan fark yok.

bu yüzden küçük yaşta din eğitimine de, ateizmin öğretilmesine de karşıyım. ancak serbest şekilde büyütülen çocukların da din konusunda çok tutucu olduklarına da pek rast gelmedim.

müslümanlığın taht gibi geçmediğini kim söylüyor?