beyaz gölge yazar profili

tıp fakültesinde ama kadavra olarak.

sarılmak diyorum, hem de bedava.

diktatörleri merkeze alarak siyasi zorbalığın nasıl olunacağını biraz ironik üslupla anlatan bir netflix dizisi, belgeselidir. özellikle z kuşağının izlemesi gerekmektedir.

en çok güldüğüm film sahnelerinden biridir. sabah sabah aklıma geldi şuraya bırakayım.

(bkz: şener şen) 'in başrol oynadığı, memuriyetlikle birlikte sekiz işte çalışmasına rağmen yettiremediği, müthiş geçim sıkıntısı eleştirisi bulunan film. tam da enflasyonun tavan yaptığı şu dönemlerde bize de bir çıplak vatandaş lazım gibi.

sigara içilecek en kötü durumdur bence.
iki gündür (sanırım) gribim ve istemeyerek de olsa saatte bir sigara yakıyorum. sigaranın içinden geçen duman senin de içinden geçiyor.

dün gördüğüm bir rüya saçma olmakla birlikte çok iyi giriş gelişme ve sonuca bağlanıyordu. sağ ayak küçük parmaklarından çıkan bir tür parazitle alakalıydı. ilk bende çıktı tabii rüyanın sahibi olarak. ayak parmağımda gittikçe artan bir ağrıyla hastaneye gittim, birkaç ilaç aldım, olağan hayatıma döndüm. ilacı düzenli kullanmama rağmen ağrı geçmiyordu ve gittikçe bir şişliğin olduğunu fark ediyordum. şiş olan yerde de renk olarak bir kararma başladı, ağrısı arttı ve ayakkabımı giyemez duruma geldim. bir sabah uyandım ve ayak parmağımdaki ağrı geçmişti ama şişlik rengini değiştirmiş, krem rengi bir hal almıştı. onu biraz kurcaladım ce yumuşak dokuyu bir sivilceymiş gibi iki parmağımla sıktım. bir sivilceymiş gibi tepki verdi. önce beyaz ince bir irin çıktı, ardından açılan delik genişledi ve o yarıktan bir misket büyüklüğünden bir şey çıktı. beyaz, gri karışımı bu şeyin gözleri ve ağzı vardı. bir balık gibi ses çıkarmadan ağzını oynatıyordu. "ne iğrenç şeymiş lan bu!" diyerek terliği aldım, vurdum üzerine. çizgi filmlerdeki gibi dümdüz oldu ama yine mevcut formuna döndü. bir daha vurdum, bir daha bir daha... her seferinde daha çabuk toparlanıyordu ve son vuruşumda bir çığlık attı, kulaklarım patlayacak gibi oldu. sonra kaçtı benden, bir fare gibi saklandı ama ben onu bulamadım.
doktora gittim, durumu anlattım ama bana inanmadılar tabii, bir maddenin etkisinde olup olmadığımı, sarhoş olup olmadığımı falan sordular. değildim tabii. neyse, si*** et dedim, umursamadım.
aradan bir zaman geçmiş, yara kapanmıştı. tam iyileşti derken aynı durumlar baş gösterdi. şişme ,kararma, rengi açılma ve doğum... umursamadım ama televizyonda aynı durumda olanların olduğu haberi geldi. birkaç güne herkeste olmaya başladı, bütün dünyada. tabii olay üzerinde araştırmalar, deneyler sürüp gidiyor, global bütün haberlerde bu olaylar var. sonra bu şeyler büyümeye, saldırganlaşmaya, insanları yok etmeye başladığı bir sürece gidiriyor. bu kısımları ayrıntılı anlatmayayım yoksa yazı bitmeyebilir.
insanlarla bu şeyler arasında bir savaş bağlıyor tabii olarak. yıllar sürüyor, en sonunda sonuncuyu da canlı yayında imha ediyorlar. bu sonuncu da benim parmağımdan çıkan ilk şey oluyor. bir daha bu durumla karşılaşmamak için bütün dünya sağ ayak küçük parmağını kesiyor. yeni doğanları da ailelerine teslim etmeden bu parmağından kurtarıyorlar.
uyandığımda kan ter içindeydim tabii, burada anlattığım kadar da kısa gelmemişti bana. sanki yıllar sürmüştü a**. neyse, iyi sözlükler.

(bkz: fargo (dizi)) ve (bkz: true detective) gelse de izlesek.

ikilemde bırakan başlık. en iyi pilot bölüm mü demek istiyor yoksa dizinin en iyi bölümü pilot bölümü olan dizi mi demek istiyor?
ikisi için de (bkz: black mirror) diyeceğim başlıktır.

benimdir, gram da pişmanlığım yoktur. aile paketiyle 26 lira ödüyoruz ve 6 kişi kullanıyoruz. sizin adblock televizyonda ya da telefonda pek iş görmüyor. istediğim videoyu indirip internet paketimden harcama yapmadan izleyebiliyor, potcastleri açıp telefon ekranı kapalıyken de dinleyebiliyor, telefonda başka bir şeyle uğraştığımda da arkaplanda oynatma özelliğinden fazlasıyla yararlanıyorum. üzerine youtube music de cabası. çok fazla rastgele müzik dileyen biri değilimdir, spotfy üyeliğim bir senedir kapalı ve bence youtube music spotfydan daha zengin ve kullanışlıdır. verdiğim her kuruşu hakediyor premium.

muzdarip olmayana "abi, takma ya!" dedirten illet. aynen lan aynen, sen dedin ya şimdi takmıyorum artık.
hastalığın birçok farklı türleri var ama temelde hepsi obsesif oluyor. bazılarını pek rahatsız etmez ama bilen biliyor, bazılarının hayatının a*** koyar.
10 yıldır çekiyorum şu illeti. fiziksel bir hastalık değil ki, şu ilacı kullan desin doktor iyi gelsin. yok abi, yemin ediyorum şu illetten kurtulmak için iki bacağımı bir kolumu verirdim, yemin ediyorum lan.
beş yıldır herhangi bir tedaviyle uğraşmıyordum, yuvarlanıp gidiyordum tabiri caizse. kendi ritüellerimle bir şekilde günü tamamlıyordum. şu 1 haftadır tekrar tedaviye başladım, kurtulmak istiyorum attık. bazı ideallerimi gerçekleştirmek için şunu alt etmem gerekiyor. bu bir haftadır obsesyonlarım arttı, paniklerim arttı, vücudum sanki benim değil gibi, sanki uyuşturucu etkisindeyim, her yerim karıncalanıyor, uyuşuyor, uyku zaten haram. ilaçtan önce ara ara olurdu zaten haram geceler ama ilaçların mı etkisi, bilemiyorum bir haftadır hep aynı. faverin 100 mg ve tranko-buskas 10 +10mg ile başladım. bu sefer olacak abi, ya ben yenecem ya o beni yenecek. şans dileyin bana, sağlıcakla kalın. iyi günler.

ülke gündemini meşgul eden olayları mizahi bir üslupla vatandaşa aktaran parodi haber sitesidir. eskiden daha çok güldürürdü, her şeyin parodiden ibaret olduğunu bilirdik ama şimdi (yine parodi olduğunu bilsek de) her şey gerçek gibi geliyor, gülmekten çok üzülüyorum.

içinde /r/ sesi bulunan her kelime. 28 yaşına geldim hâlâ söyleyemediğim oluyor.

/r/ ve /l/ sesleri bence aynıydı, farkını bir türlü anlayamıyordum.
bazen akrabalar alırlardı araya beni rrrrrrrrrr dedirtmeye çalışırlarfı, şöyle dilleri dalgalanaraktan, bense her seferindr lllllllllll derdim, şimdi bile uzunca rrrrrrr yapamıyorum, rrllllllllllllll oluyor bende.
ilkokulda ilk kopyamı da bu konuda çektim. hangisi r hangisi l olacak, ikisini de l olarak duyuyorum, öyle algılıyorum, öyle olduğunu düşünüyordum. öğretmenimiz de ezberlememiz içim bir şiir vermişti, onu ezbere yazdıracaktı. ben de ezberledim, ezberledim ama r ve lleri karıştırıyorum. mesela, şiirde mustafa kemal atatürk yazıyor, ben onu mustafa kemar atatülk diye yazabiliyorum. anlayacağınız r ve l harflerinin olduğu yerde sallıyordum, belki tutar diye.
şiiri ezberledim, sınav birazdan başlayacak ve ben bu problemimden de haberdarım. işte ilk kopya fikrim tam da o an, ilkokul 2. sınıfta oluştu. açtım şiiri, aldım ele kalemi, başladım parlak sıraya kodlamaya. şiirde bu harflerden birine rastladım mı sıraya yazıyorum. şiir sonunda şuna benzer bir şey oluştu; lrlrllllrlrrlrrrll.
evet, sadece hangi harfi kullanacağımı kopya çektim, şu şekilde. mesela, mustafa kemal atatürk yazacağım, ilki ne diye bakıyorum kopyaya, l. o zaman ilki kemal olacak, ikincisi ne, r. o zaman atatürk olacak. böyle böyle ilk kopyamı da çekmiş bulundum.

evet, endişeleniyorum. ama bu değil ki kendisini ve yaptıklarını savunuyorum. endişelendiğim konu biraz olsun halkın hükümet cephesini sorgulayacak bilgilerinin hepsini aktarmadan paket olmasıdır. paket olsun, cezasını çeksin ama tripotuyla işi bittikten sonra.

bay kemal, tabii ki de onurunu düşünüp istifa etmeyecektir. geçmişte de dediği gibi zamanı geldiğinde "kandırıldık" diyeceğini de hepimiz biliyoruz.

ekonomi bakanı (!) süleyman soylu'nun söylemidir. yalnız yıl vermedi dikkat ederseniz, temmuz da hangi temmuz? 2021 olmadığı aşikar.

okumasına da ihtiyacı olmayan millettir. siz sanıyormusunuz ki osmanlı döneminde millet dedesinin mezar taşını okuyabiliyordu. yok öyle bir dünya, şimdi bile o döneme göre okuyabilen kişi sayısı fazladır.
olay sadece yazının osmanlıca yani arap harfli olması değildir. mezar taşına yazılanlar arap harflerinden gelse de okunmasını güçleştirecek hat sabatlarıyla oluşturulduğu için okumak da zorlaşıyor tabii ki. şimdi bile bazı yazılar ülkenin en iyi osmanlıca bilen profesörleri tarafından okunamaz. bu o yazının tahrip olmasından da kaynaklanmıyor, mezar taşını hazırlayanın muazzam(!) sanat anlayışından kaynaklanıyor.

500 gramlık filtre kahvem bitmeden 5 tane kırmayı becerdiğim alettir.

iki şey var: biri sessizlik, diğeri de gürültü.
bir rahatsızlığımdan dolayı gürültüyü diğer insanlardan farklı işliyor beynim, kalabalık ortamlarda panik atak geçiriyorum, aynı durum hiç ses olmayan bir ortamda da kendini gösteriyor.

kardeşim, evet evet, kardeşim. keşke alınsaymış da bizi bu kadar bunalıma sokan bir ergen birey görmeseydik.
umarım birkaç yıl sonra bu düşüncem değişmiş olur.