atın ölümüne neden olan arpa

alışkanlıklarımız, bağımlılıklarımız ve takıntılarımızın birinin ya da hepsinin bize verebileceği zararlardan ötürü hak ettikleri unvandır.

tüketim toplumu için söyleyebileceğim çok şey var ama özetle şunu söylemem yeterli olacaktır: consume obey die.

bu üçlemeye göre consume bize tüketmeye bağımlı olduğumuzu, obey bu bağımlılıkları sessiz bir itaatle kabullenişimizi, die ise bu bağımlılığın bizi yavaş yavaş yok etmesini anlatıyor.

bu noktada kendimden örnek vermem gerekecek. oldukça büyük bir kütüphanem ve kütüphanemde henüz okunmamış 600’e yakın kitap olmasına rağmen hala kitap almaya devam ediyorum. evet, çok okuyorum ama bu çok dediğim şey asla satın alma miktarıma yetişemiyor. dolayısıyla kitaplar biriktikçe birikip ürkütücü bir yığın haline geliyor.

benim ölümüme neden olacak ve öyle olmasından memnun olduğumu düşünsem de tuhaf bir takıntı olduğu fikrinden kurtulamadığım arpa kitaplar olmalı.

bu tanımla birlikte hastalığın kabullenme aşamasını geçmiş olduğumu düşünüyorum ancak bir arpa boyu yol almamış da olabilirim.

at su testisi, arpa ise su yoludur.