avukatlık

bir avukat olarak bu başlığı açmamak ayıp olurdu

sevdiğim ve sevmediğim meslek gibi bir şey küçüklükten beri hayalimdi avukat olmak nitekim oldum da insanların dertlerini dinlemeyi onlara yardım etmeyi çok severdim bana göre kusursuz meslekti avukatlık hem ezberim iyiydi daha ne istiyorsun git avukat ol dedim kendime ama adliye adliye gezmek müvekkillerin ultra mega big boy caz yapmaları ve arkadaş ortamındaki o bomboş biri bıçaklarsam ne olur vs. sorulardan gına gelmiş bulunmaktayım ama seviyorum zaten sevdiğim için yapıyorum neydi gülü seven dikenine katlanır

"bir avukatla şeytan arasındaki fark; şeytan, sen ölünce elini yakandan çeker"
better call saul

@2 entry nick uyumu

sex gibidir. sorsan kimse yapmaz, ihtiyaç duymaz, kötülenir fakat hayatı şekillendirir.

lanet ettiğim meslektir şu an için. ne hayallerle geldik ne hallerdeyiz şimdi.

düzgün insanların yapamayacağını düşündüğüm meslek.
öncelikle kimsenin gerilmesine gerek yok, sülalesinde 5 avukat olan biri olarak söylüyorum bunu. yıllardır okuduğum, gördüğüm, izlediğim şeyler bende bu düşünceyi yavaş yavaş oturttu.

mesela bir adam bıçaklama vakasından gidelim. eğer adam bıçaklamışsanız ama görüntü kaydı ya da kuvvetli şahit yoksa olay şuna dönüşür birden: "birden elime bıçak geçti, gözümü kapatıp kendimi koruma amaçlı savurdum."
bakın cebinizle bıçakla adamı vurmaya gitmenizin hiçbir önemi yoktur. eğer bu savunmayı yedirebilirseniz bu sadece başarıdır. gerçeğin hiçbir önemi yoktur.

gelelim öldürülen araştırma görevlisi ceren damar davasına.
kadıncağız katili olacak şahsı kopya çekerken yakalıyor. tutanak tutuyor. yakalanan şahıs önce intihar mektubu yazıyor, sonra arkadaşına ceren damar'ı öldüreceğine dair mesaj atıyor. eve gidiyor silahı ve bıçağı alıyor. ceren damar'ı öldürüyor. buraya kadar okuyunca klasik bir öfke cinayeti değil mi? peki savunmaya bakalım mı o zaman.
ilk sorgusunda kopya konusunu anlatan şahıs mahkemeye çıkınca "ilişkimiz vardı" diyor. hakim ilişkisine dair fotoğraf sorunca "fotojenik değilim." diyor. yani klasik bir "ilişkimiz vardı. aldatıldım. cinnet geçirdim." indirimi alma çabası.
şimdi soruyorum, karakoldan mahkemeye kadar bu şahsa bu aklı verenin ve bu ifadeyi verdirenin zerre kadar şerefi ve namusu var mıdır?
ceren damar'ın ailesi incinmiş, kırılmış bunların hiçbir önemi yok mudur? yalan ifade vermeye yönelik bir caydırıcılık yok mudur? iddiasını ispat edememenin bir bedeli yok mudur?

bu memlekette eve hırsızlığa girip evdeki kadını öldüren adam "ilişkimiz vardı." diyor be kardeşim. burda bir sorun yok mu?
bunun önüne geçilmesi gerekmiyor mu?

(bkz: ceren damar)

toplumun avukatlardan talebinin ahlaksızca talepler olması sonucunda avukatların bir bölümünün de tasvip edilmeyecek yönde evrimleşmesi doğrudur. ancak düzgün avukatlar da mevcuttur.

yine hukukun h sinden anlamayan tipler gelip bu mesleğin ahlaki boyutunu eleştirmiş ne güzel.

garip bir meslek. sözde hak, hukuk, adalet için çalışıyorsun ama parasını aldığın davada suçlu olduğu kabak gibi ortada olan biri için ya ceza indirimi almaya çalışıyorsun ya da suçsuz olduğunu savunuyorsun. nerede kaldı başta zikrettiğimiz hak, hukuk, adalet?

maddi ve mesleki tatmini birlikte sağlayabildiğin anda dünyanın en zevkli işi olabilir. imajı çok kötü ve her şeyi pazarlama, her şey hakkında fikrin olmak zorunda hukuk dışında da. artık memurlar için emeklilik mesleği haline gelmeye başlasa da güzel iş hala, gelir gider dengesi git gide bozuluyor ama o çok can sıkıcı işte

kutsal bir meslektir. ancak avukat sayısı iki yüz bine ulaştı. her mahalleden bir avukat çıkıyor. baro sınavı bir uzun vadede yararlı olacak gibi duruyor. ayrıca stresli bir meslektir. insanlarla uğraşmak hakikaten zor. tıpkı tıp gibi bilginin sonsuz olduğu bir alandır.