ayıp olmasın diye yenilen şeyler

ablamın eşinin ailesinde ilk misafirliğimizdi sofra da yeşil bir su birikintisi gördüm bir takım yeşillikler yüzüyordu. yeni şeyleri severim ve hemen atladım aa bu nedir? çok değişik diye. yani neyine de şaşırıyorsam be kızım sen zaten karadenizlisin her otu yiyorsunuz bu mu farklı gözüktü gözüne . neyse işte kendisiyle o zaman karşılaştık 'madımak' o kadar kötüydü ki gözüm seğire seğire bitirdim. bir de o kadar şaşırdık ettik, dikkatleri çektik mecbur ay ne güzelmiş deyip yemek lazımdı. mecbur katlandık işte. sevgi teyze üzgünüm..

başlığı gördüğümden beri aklımda sadece ayıplı bir bkz var. şlak diye bırakacağım da silinecek. bırakmıyorum o yüzden.

el-cevap; domates ve soğan.
vıcık ve zarlı şeyleri yiyemiyorum, içim bir tuhaf oluyor. dişlerim kamaşıyor. iyice pişirip öldürülürse belki belki. onun dışında ı-ıh, sevmiyom hiçç. misafirlikte filan da zorunluluktan yiyorum, aybolmasın diye..

misafirliğe kaliteli ve pahalı bir pasta, baklava vb. tatlı götürürsün, ev sahibi kendi yaptığı pek de güzel gözükmeyen tatlı ile birlikte senin getirdiğin tatlıyı da ikram eder, deli gibi kendi getirdiğin tatlıyı yeme istediğin vardır, ev sahibinin tatlısını ise yemek istemezsin işte o durumda kendi getirdiğin tatlıyı yemenin anahtarı ev sahibinin ikram ettiği tatlıyı yemekten geçer, bu senaryodaki ev sahibinin tatlısı ayıp olmasın diye yenilen şeydir.

lütfen lohusa şerbeti vermeyin, nooooolur. güzel bi'şey değil, ayıp olmasın diye içiyoruz işte.