aziz nesin şiirleri

bırak olmasın mezar taşımız, bir okul bahçesine gömsünler bizi, çocuklar koşsun üstümüzde..

uslanma hiç hep deli kal
büyüme sakın çocuk kal
es deli deli böyle kal
son harmanında sevdanın
tüken toz toz savrula kal
suçüstü bulmalı ölüm
ölürken de sevdalı kal ...kendime öğüt şiirinden.

öykülerine oranla çok zayıftır. aynı şey sait faik için de geçerli.

arkadaşım badem ağacı

sen ağaçların aptalı
ben insanların
seni kandırır havalar
beni sevdalar
bir ılıman hava esmeye görsün
düşünmeden gelecek karakışı...
açarsın çiçeklerini...
bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
bir güler yüz bir tatlı söz...
açarım yüreğimi hemen
yemişe durmadan çarpar seni karayel
beni karasevda
hem de bilerek kandırıldığımızı
kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
koş desinler bize şaşkın
sonu gelmese de hiç bir aşkın
açalım yine de çiçeklerimizi
senden yanayım arkadaşım
havanı bulunca aç çiçeklerini
nasıl açıyorsam yüreğimi
belki bu kez kış olmaz
bakarsın sevdan düş olmaz
nasıl vermişsem kendimi son sevdama
vur kendini sen de bu güzel havaya

aziz nesin

çok merak ediyorum kendimi
başıma bir şey mi geldi
öldüm mü kaldım mı
hiçbir haber yok kendimden

bu sabah kapımı çaldım
kapıyı açan kendim
bir süre kendime baktım
bu güleç yüz bendim

oh ne güzel bir sabah
bugün de yaşıyorum demek
benden başka yok kimsem
beni merak edecek.

bazen bu sözü birilerine söylememek için kendimi zor tutuyorum, öyle güzel bi şey! *

“bilmediğin şey yok
her şeyi sen biliyorsun
herkes kendini bir bok
sen iki bok sanıyorsun!”

içimde bir merak öyle bir merak
ölümümden bir ay sonra bir güncük yaşamak
ve dostu düşmanı
suçüstü yakalamak..

merak adlı şiir'inden.

güneş altında söylenmedik söz yokmuş.
bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi.
ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz.
ben de söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde.
hiç bir biçim kalmamış dünyada denenmedik.
ben de susuyorum sevgimi saklayıp içimde.
duyuyorsun değil mi suskunluğumu nasıl haykırıyor.
susarak sevgisini ilan eden çok var sevgilim.
ama bir başka seven yok benim sustuğum biçimde

en güzellerinden biri budur bence.

sevgi durağı
sözverdiğimiz yerde buluştuk
sözverdiğimiz zamanda değil.
ben yirmi yıl erken gelip bekledim
sen geldin yirmi yıl geç
ben seni beklemekten yaşlıyım
sense beklettiğin için genç.

ikiz
benim yalnızlığım
sizinki gibi değil
benimki kanlı canlı
tıpkı kendim gibi.
yıllarca üzünçle besleyip
büyüttüm onu kendimde
sonunda somutlaşıp kişileşti
biri ben, biri o
iki kişi birleşti.
şimdi yalnızlığımla ben
bir gövdede iki kişiyiz
bu yüzden ikimiz de
yalnız değiliz.

hayat bir sınavsa eğer hiç uğraşma,
adını yaz ve çık.
belki sınıfta kalırsın
ama adının altında bembeyaz bir sayfa bırakırsın.

aynı kağıdın arka ve ön yüzleri gibiyiz.
sonsuza dek beraber;
ama hiçbir zaman birbirlerini görmeyen*

haritalara bakıyorum
hiçbirinde evin yok.
ansiklopedilere bakıyorum
hiçbirinde resmin yok.
sözlüklere bakıyorum
hiçbirinde adın yok.
bakıyorum kendime
seni görüyorum.
benden başka yerin yok.

aziz nesin