baba parasıyla siyaset olmaz

hocalarımdan biri hep bunu söylerdi bize. bizi korumaya çalışırdı.
ilk söylediğinde anlamamıştım ama şimdi anlayabiliyorum.
ne kadar yerinde ve doğru bir sözmüş.
haksızlık edenlere karşı tek isen ve arkadanda da destekleyici kalabalık bir grup yok ise o zaman çiğ çiğ yenilip yutulursun.
her şeye atlayan her şeye bi laf söyleyen beni bile frenleyen,
aklımı başına getiren bir söz.
keşke böyle eğitimcilerimizin sayısı çoğalsa.

*pasifleştirme gibi algılanmış ama değil. baldırı çıplak tek kişilik ordusun, anana babana muhtaçsın artistlik yaparsan işin yaş.
antrenmansız maça çıkmak gibi adeta.

hemen akabinde ''hele bir mesleğini eline al, o zaman kimse karışamaz'' şeklinde devam eden öğüttür. mesleğini eline alırsın bu sefer de ''aman oğul, kredi ödüyorsun, çocuk büyütüyorsun, yeri mi hiç'' olur. böyle diye diye koskoca nesiller siyasetten uzak kaldı ve siyaset siyasetin s'sinden anlamayan insanların elinde oyuncak olup ülkecek bu günlere geldik. toplumun, özellike gençlerin, kahir ekseriyetinin apolitik olmasının altında yatan hep bu 12 eylülcü zihniyet işte: ödevini yap, siyasete bulaşma! sonra bir de çıkıp utanmadan ''biz size bu ülkeyi emanet ettik, böyle mi olacaktı'' demezler mi? yahu türk eğitimcileri ve ebeveynleri. siz mümkünse öğüt vermeyin tamam mı? işinizi yapın, gerisine karışmayın! gerçi görüyoruz sizin yetiştirdiklerinizi de...