babalığın erkeğin tabiatına pek yakışmadığı gerçeği

erkek adama aslında babalık rolünün hiç yakışmadığı, kadınların romantik söylemlerinin ve tuzaklarının tam aksine, baba olmanın aslında hiçbir erkeğe yakışmadığı gerçeğidir.

erkek adamın niye böyle bağlılıkları olsun ki?
erkek dediğinin çoluk çocuk gibi dertleri olur mu hiç ya? neden olsun ki?
en erkek gibi gördüğüm erkekler evlenip çoluk çocuğa karışmamış çılgın alman filozofları mesela benim..

geldikleri gibi gitmişler. ne güzel.
erkeklik bu be. valla.

insanlar neden kendi hislerini ve düşüncelerini genele yaymaya çalışıyor gerçekten anlamak güç.

kendine yakıştıramıyorsan sorun yok, annelik doğuştan babalık sonradan öğrenilir derler.

çocuğun olup onun derdine düşmedikçe babalığın ne olduğunu anlayamazsın.

erkeğe yakışmıyorsa kime yakışır hacı abi bari onu da söyleseydin de öğrenseydik.

katilmadjgim gercek. yani olmayan gercek.

babalik bence tam aksine tam olarak erkekligin ruhunu aksettirir. babalik, dedelik falan.

çılgın alman filozofları kargalar getirseydi, normaldir.

adam olana yakışmıştır örnekler verilemeyecek kadar fazla.

trol da olsa cevapsız bırakılmaması gereken yanlış bir önermedir. babalar, çocuklarınızın size ihtiyacı var, onları ilgisiz bırakmayın. hatta annenin kron hatası çocuğuna hastanede börek yedirmeye çalışan mantıksız sevgisinden ve feminizmin zehrinden onları koruyun. babayı evden ve aileden çıkarmaya çalışan istanbul sözleşmesi gibi kepazeliklere itibar etmeyin. batı'dan gelen veriler en sorunlu çocukların bekar anneler tarafından yetiştirilenler olduğunu gösteriyor.