babayani (yazar)

kendi nickaltını açma gereği duyan yazar. o değil, görmezden gelenler utansın.

tanışmamız 96 sonbaharına dayanan çok sevdiğim kişilik.

güzel bir sonbahar akşamı, izmir'deyim. hafif serin esen rüzgarla biramı yudumluyor, alsancak sahilden güneşi uğurluyorum. birden babayani aradı, "trt izmir'de zeki müren programı var, 2 güne oradayım, sen de geliyorsun hazırlan" dedi.

içimi kaplayan, eski arkadaşımı görecek olmam hissi, bir yandan da zeki müren'i canlı görecek olma ihtimali tarafından baskılanıyordu. hangisine ne kadar heyecanlansam karar veremiyordum.

2 gün sonra buluştuk, program da güzel gidiyordu. birden eski bir mevzu hakkında tartışmaya başladık. ikimizin de ceplerinde taşlar vardı, tek tek çıkarıp birbirimizin suratına atıyorduk. "ama sen de böyle demiştin", "ama sen de böyle yapmışsın"lar havada uçuşuyor, seslerimiz sahneden duyulacak kadar yükseliyordu.

o kadar alevli bir tartışma içerisindeydik ki, zeki müren'in fenalaştığını ancak kendisi ambulansa alındığında öğrenebildik. kendisini göremedik.

biliyorum, o anki tartışmalarımızın artık bir önemi yok babayani. yine de böyle tatsız bir duruma kısmen de neden olduğum için üzgün olduğumu belirtmek istedim.

iyi ki varsın, iyi ki okuyoruz. sevgiler.

eğer profilindeki kendi resmiyse, ağzını açtığı an beni yakacak yazardır.

çok çok iyi anlaştığım, mizahla entelleği ortak bir paydada buluşturan yazarımız. *
var olsundur.

şuna da baksındır, bana ayıptır; (bkz: proxima b)

birlikte bütün two steps froms hell parçalarını dinleyip* beraber gaza gelmek istediğim kafa sözlüğün en kafa yazarı. takipçisiyim yazdıklarının.

tanımlarını okumaktan zevk aldığım yazardır kendisi.

nicki çok baba yani değil mi

babba, ama yani. *

dış görünüşe ve gösterişe önem vermeyen, görmüş geçirmiş, babacan insanlar için kullanılan bir sıfat.

baba ne diyim yani. anlatmaya gerek yok, 1-2 kere mesajlaşın samimiyetini, mizahını seversiniz.

baba yani ?