son feci mars yazar profili

mantık çerçevesinde bakıldığı zaman doğru bir söylemdir çünkü bir alman'a "nerelisin" diye sorduğumuzda verdiği cevap "almanyalı'yım" olmayacaktır, "alman'ım" olacaktır. yüzyıllardır olan şeyler bunlar, önce nereli olduğunu söylersin, sonra dersin ki "ama aslında kökenim burası". bundan ziyade "türkiye'denim" ifadesi de doğrudur çünkü hepimiz aynı etnik kökenlere sahip değiliz ancak "türkiyeli'yim" diye bir şey yok. eğip bükmeye, siyasileştirmeye de gerek yok.

"türkiye'denim ama kökenlerim şurada" demek zorunuza gidiyorsa kökenizin bağlı olduğu yerde yaşarsınız, alan memnun veren memnun. sevilmeyen bir yerde durup sövmek çok saçma, imkanın el verdiği ölçüde kökenin bağlı olduğu yere gitmek en güzeli. ayrıca türkiye dışında hiçbir yerde bu kadar ırk muhabbeti dönmüyordur yeminle.

t: boş ırksal tartışmaların sonucunda doğmuş, doğruluğu tartışılamaz bir slogan.

edit: örnek vermek gerekirse;
-are you italian?
+no, im russian but i live in italy.

-are you turkish?
+no, im from india but i live in turkiye.

umarım anlatabilmişimdir.

yeni kitap tanımı girmeye hazırlanıyorum.*

edit: dönmeli oldu affedin.

olmayan erkek tipidir. edebiyat kasmanıza gerek yok beyler.

25 mg değerinde, uykuya dalmayı kolaylaştıran bir çeşit uyku hapı. reçetesiz satılıyor, çoğu doktor insominin yetmediği hastalara ketyayı öneriyor.

gözlemlerime göre etki süre 12 saattir. 12 saatlik kesintisiz bir uyku sonrası vücudun toplanmasına yardımcı olur fakat tam olarak 12 saat uyumayacaksanız o gün almamanızı öneririm çünkü 10. saatte bile uyandığınızda vücut fazla hantal oluyor. el ve ayaklarda uyuşukluk, baş ağrısı, sersemlik gibi yan etkileri gösteriyor. herhangi bir doktor tavsiyesi dışında önerilmiyor zira uykusuzluğun geçici olduğu dönemler de var. hastanın bunu karıştırmaması için öncelikle doktorla görüşmesi gerekir.

benim uykuya dalma sürem 1.5 saatti bir zamanlar, mecburen desteğe ihtiyaç duyuyordum. eğer 30 dakikalık bir uykuya dalma süreniz varsa bu tür ilaçlar yerine melatonin içeren ve doktorun tavsiye ettiği güzel bir takviye daha iyi olacaktır. yine siz bilirsiniz tabii, yatırım tavsiyesi değildir.

#3712083.
bu durumda yurt dışına gidip hakkın olanı almak, ahlaki ve vicdani değerlerle paralel olacaktır. kişinin ne kadar ahlaklı ve vicdanlı olduğuna göre değişir tabii.

bir odadayken kapı üstünüze kilitlenirse ne yapardınız?

soruya yetişemedim.*
en son dün gece insanların birbirini korkuttukları bir reels videosuna yaklaşık 5 dakika aralıksız güldüm. kahkaha atmaktan ağlayacaktım artık.*

yine yeni keşif, taze çıktı. ispanyolca'dan ne ara itayanca'ya geçtim, ben de bilmiyorum.*

öldükten sonra tamamlanacak dönüşüm hatta bu bir dönüşüm değil, sadece yol.

uzun zamandır kimseden bir şey bekleyemiyorum. sadece birinden değil, hiçbir olaydan, durumdan, kurumdan, kişiden... yaşanan hiçbir şey beni şaşırtmıyor ya da heyecanlandırmıyor. her şey tek düze geliyor. kimseye güvenemiyorum ve kimseden bir şey talep etmiyorum. biri bana "bu bana bunu yaptı" dediğinde yaptığım tek şey tepkisizce "olabilir" demek oluyor çünkü herkes her şeyi yapabilir, herkes kötü olabilir veya iyi olabilir. herkes aynı. kafalar aynı. sıradan, basit ve tahmin edilebilir.

kimine göre ağır hasarlıyım, kimine göreyse sadece büyüyorum, bilmiyorum. dönüşüm bu mu? ya da yol? emin olamıyorum. tamamlıyor muyum bir kısmını yoksa daha başlangıç mı? bunu da bilmiyorum. neyse, yaşayıp göreceğiz.

yanlışlıkla çok güzel bir taze fasulye ve tereyağlı pirinç pilavı yaptım. açık ara yaptığım en güzel ikiliydi.

t: kadın yazarların yaptığı son yemeği paylaştığı başlık.

#3697263. kusura bakmayın ama erkekçe konuştukça hiçbir şeyi anlamayacaksınız. konu hiçbir zaman öldürülen kadınlar değildi, hiçbir zaman çocuklar değildi. yüzyıllarca süregelen bir durumdu bu; bugün kadına çocuğa gücü yeten, yarın kendi cinsine de güç yettirir, dedik. kimse inanmadı.

önceden bu "tas kafalı" dediğiniz tayfa sadece eşine çocuğuna yapıyordu, şimdi cinsiyet, yaş, din, dil, ırk fark etmeksizin herkese yapıyor. daha matia ahmet minguizzi'nin katilleri bile hak ettiğini bulmadı. ahmet bir kadın mıydı? öldürülen kuryeler kadın mıydı? hiç tanımadığı insanların kaza kurşununa giden 19 yaşındaki genç kadın mıydı? değillerdi. onlar canileşmiş "erkeklerin" kurbanı oldular. erkekler her zaman kendi yaptıklarının bedelini başkasına ödetti, hâlâ da aynı şeyi yapıyorlar.

feminizm diyorsunuz, değil mi? nedir feminizm? feminizm sadece "kadın eşittir" demez. her canlı eşittir ve kimse bir başkasının kurbanı olmamalıdır, der. okumadan, cahilce yorumlar yapıyorsunuz. ikbal uzuner öldürüldüğünde, onu öldüren kişi passat'ı olan tas kafalı biri miydi? tanıyan herkesin "beklemezdim" dediği bir caniydi. bu şekilde baktığınız sürece politikliği sadece kadınlar sanacaksınız ama hayır, cinayetlerin artması ve önlenememesi bile politiktir.

eskiden cinayet yoktu diyorlar, eskiden kadın-erkek ilişkileri daha iyiydi, diyorlar. neden iyiydi? kimse bu soruyu sormuyor. babaannemden, anneannemden gördüğümü konuşuyorum; eşi sesini azıcık kıssın diye her şeyi eksiksiz yapmak zorundalardı. susmak zorundalardı. şimdi kadınlar susmadığı için onları suçlu görme cüretine sahip oluyorsunuz. yemezler ya. lütfen.

edit: düzeltme.

(bkz: normal sözlük yazarlarının almış olduğu en güzel iltifat)

#451687. biz konuştuk hep bunları. gidenler oldu, gelenler oldu ama kimsenin kalbimizdeki yeri değişmedi.

o entarimde yazdığım yazarlara ek, güncel olarak;
seshayvani.
gamsızöküz.
son singapur vapuru.
ıssız kadın.
agresif mali müşavir.
halychtidae.
pictorem
anarşik rehavet
charlotte ritter
sıfır sıfır sıfır. *
bir de nickini unuttuğum 3 yazar var. daha sonra ekleme yapacağım. buenas noches.*

edit: yazarları ekledim.

t: yunancaya dayalı bir kelime kökenine sahip, "duyguları ifade edecek söz bulamamak" gibi bir anlama gelen, hastanın duyguyu tanıyamadığı bir çeşit psikolojik rahatsızlık.

ilk kez 1970’lerde psikiyatrist peter sifneos hastalığı gözlemlemiş ve literatüre kazandırmıştır. gözlemlediği hastalar kendilerini ifade edemiyor, duyguyu anlatması beklenen hiçbir cümleyi kuramıyor ve neredeyse empatiden yoksun bir yaşam sürüyorlar. bedenlerindeki herhangi bir acıyla, duygusal olarak yaşadıkları acıyı ayırt edemiyorlar. örneğin bir hasta mutluluğunu kalp çarpıntısı olarak nitelerken, başka bir hasta üzüntü/kaygı gibi duygularını mide ağrısı olarak anlatıyor.

kesin bir sebebi bulunmamakla beraber, çoğu rahatsızlık gibi çocukluk travmalarının etkilediği veya hastanın ileriki yaşlarında aldığı ciddi psikolojik hasarın rahatsızlığı ortaya çıkardığı bilinmekte. tek bir tedavisi bulunmuyor. ne ilaç ne de tek bir seans elbette ki yeterli değil. hastanın duyguları tanıyana değil ciddi terapi görmesi gerekiyor.

gerçekten çok korkunç. bu tür rahatsızlıkların şakasını yapıp geçiyoruz ama empatiyi ortadan kaldırdığı için hastayı potansiyel bir suçlu haline getirdiğinden kimse bahsetmiyor. en azından bana kalırsa birçok aleksitimi hastası potansiyel sosyopat niteliğinde.

t: yalnızca renk körlüğü olmayan, renklerin algılanmamasıyla ortaya çıkmış bir tür görme bozukluğu. nadir görülmekte. hastalar dünyayı yalnızca 3 renkte görüyor.

johann august unzer, 1700'lerin sonuna doğru hastalıkla alakalı ilk tanımlamaları giriyor fakat asıl detaylı tanımlama 1800'lerin başında john dalton tarafından yapılıyor. renk körlüğünün varlığı kesin ve dalton da zaten bunun üzerine araştırmalar yapıyor ancak renk körlüğünün ötesinde başka bir hastalık keşfi daha yapılıyor; akromatopsi.

meraklısına.

19. yüzyılın ortalarına gelindiğinde isveçli doğa bilimci c. holmgren akromatopsiyi renk körlüğü hastalığının en ağır hali olarak tanımlıyorlar. hastalığın en dikkat çekici keşfi 20. yüzyıl başında mikronezya’daki pingelap adası’nda yapılıyor. 1775’teki büyük bir tayfundan sonra ada halkının gen havuzu daralıyor ve resesif genin sık aktarılmasıyla nüfusun önemli bir kısmı akromatopsiyle doğuyor. bu nedenle hastalık bazen pingelap hastalığı olarak da biliniyor. hastalığın genetik kısmı anlaşıldıktan sonra doğuştan bu hastalığa sahip olan kişilerin gen mutasyonuna uğradığı tanımlanıyor.

hastalık görsel dünyayı tamamen ortadan kaldırır. hasta yalnızca 3 rengi ayırt edebilmektedir; siyah, gri ve beyaz. depresifliğe hapsedilmiş bedenler de diyebiliriz. gözlerindeki renkleri ayırt eden koniler doğuştan veya beyin hasarın bağlı sonradan işlevini yitirmiş, hastanın zihni renkleri görmemeye başlamıştır. dünya artık monokrom görünür.
günümüzde kesin bir tedavi bulunmuyor. sadece birkaç tedaviyle renk algıyamamanın ölçüsü düşürülebiliyor, o kadar.

evet.

t: ilişkilerde herhangi bir sorunu sorun olarak görmeyecek kız tipi.

pek de mutlu olacağına inancımın olmadığı kızdır. manipüleye açıktır, olayın küçüklüğüne yeterince inandırırsanız her haltı yiyebilirsiniz. "ne kadar küçük bir detay? neye sebep olur? gerçekten küçük mü?" diye düşünmelidir.

maalesef artık böyle insanlarız. kahrolsun sosyal çürüme.

tam tersinin de oldukça komik ve toksik olduğu durum.

agresif mali müşavir'in hikayesinin benzeri bizde de mevcuttu. beyefendi ve ailesinden bir-iki kişi "seküler" hayatlar yaşıyordu fakat benim ailemde neredeyse hiç yok o dediğinizden. ben de ne aşırı dindar ne de aşırı seküler biriyim... bana dayatmalar yapmıyor, neredeyse hiç din konuşmuyoruz ama ikimiz de içten içe bunun ilerde sorun olacağından eminiz. o her şeyi bilimle açıklamaya çalışıyor, ben "belki bu da doğrudur" diyorum derken çatışmalar muhakkak oluyor -ki bu çatırtılar ciddi çatırtılar aslında, o an bilemiyoruz. bana kalsa içsin sorun yok ama ailem öğrense ne oldu da niye içiyor da'lar havada uçuşur falan. neyse.

öyle böyle bitirdik. ilişki bu nedenden bitmedi ama ilişkiden sonraki o mantık evresinde bunun ilerde ne derece sorun olabileceğini az çok görmüş oldum. ne sağlam bir evlilik olurdu ne de sağlam bir aile dinamiği. bakınız, bu da başka bir örnek.

yine yine tatlış bir yazar. başlıkları güzel, erkolar için olanlar haricinde 9/10. daim olsun. umarım kitap başlıkları devam eder, bol bol okurum. *

tatlı bir yazar. daim olsun. *
teşhis kardeşliği.

t: yazarların kendileri hakkında gereksizce bilgi dağıttığı başlık.

bazı yazarlarda ciddi dehb belirtisi var, bir yazarda da tripofobi sezdim. hadi hayırlısı.*
ben yanımda ketya olmadan rahat hissedemiyorum. uzun süre kullanmayacak dahi olsam güvende hissetmek adına o uyku ilacını kenarda köşede bir yerde tutuyorum. bağımlılığım yok ama güvende hissetmeye ihtiyacım var maalesef.

bir de ben de kaynamaya başlayan puding gibi çoğu şeye bakamam, iğreti olurum. duvarlardaki o göz göz, kabarcıklı şeyler bile korkutucu ve... güzel koku bağımlısıyım. ne derece olduğunu asla sormayın.

edit: cümle ekleme.

günaydın bebikkolar. haliniz vaktiniz iyidir umarım.


biraz gözünüz gönlünüz açılsın.*