badanacıya her rengi boyadın da fıstıkî yeşil kaldı demek

badanacının yaratıcılığını köreltir, hayata olan güzel bakışını değiştirir, mücadele gücünü kırar. (bkz: gibi) izlediyseniz bilirsiniz, badanacılar farklıdır biraz. dünyaları kendilerine hastır. zekâ ve yaratıcılığın beraberinde getirdiği özgüven, renk ve canlılık vardır badanacı ustalarımızda. bu şevk körelirse badanacılar psikopatlaşır, isyan bayrağını çeker ve akla hayale gelmeyecek manyaklıklar sergiler. işin ucunda siz üzülürsünüz. meselâ badanacı ustamız fıstık yeşili mi istiyor, boş verin. koyverin. siz belki mavi istiyorsunuz, ne bileyim kahverengi falan. fakat ustamızın kafasında şekillenen bir şaheser, bir başyapıt, bir sanat harikası mevcuttur. o vakit bırakın da usta hayalini gerçeğe döksün. şöyle bir diyalog hiçbirimize iyi gelmeyecektir çünkü:

siz: ustam biz gri düşündük, şöyle her tarafı griye boyayıver sana zahmet, babana rahmet :)
usta: ne grisi evlat? hapishane mi bura? şöyle renkli bir boya boyayalım da ete cana gelsin millet.
siz: gerek yok be ustam, gri boya geç işte. işimiz gücümüz de var maç izleyeceğiz daha.
usta: bak evlat, ben sana şimdi harika bir tasarım yapacağım. yemyeşil olacak etraf. hem de fıstık yeşili.
siz: ya dayıoğlu git allasen :) her rengi boyadın da fıstıkî yeşil kaldı(!) ne bu farklılık arzusu sendeki?
usta: sen benim sanatıma, sen benim hayal gücüme... ne cüret ulan? ne cüret!!! (pat pat pat)

bu elim diyalog sonunda hem siz başınıza yok yere dert açarsınız, hem usta içinde birikmiş sanatı ortaya koyamaz hem de karakol koridorları iki kişi daha kalabalıklaşıp işler yoğunlaşır, karmaşa büyür. buradan bütün varlıklara sesleniyorum, bu konu önemli. ev boyatacaksanız sizin ihtiyaçlarınız kritik olmakla birlikte ustanızın kişiliğini, birikimini, yaşanmışlık ve yaşanamamışlıklarını, istek ve düşüncelerini, hayal gücünü, kısacası ustanızın benliğini de gözetin. eğer ustanın içinde her rengi bir kenara itip fıstıkî yeşille çalışma arzusu hâkimse, bırakın da öyle çalışsın. bu herkes için idealdir. meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz :)

badanacıları felsefi açmazlara sürükleyip, lütfen işlerinden ala koymayın. yoğun şikayet alıyoruz.!

badana yaptıran kaldı mı? biz en son doksanlarda badana yaptırdığımızı hatırlıyorum da.. o zamanlar da badanacılar, kendi fikrini empoze etmeye çalışırlardı. eve girer girmez, "buraya şampanya rengi gider." deyip boyamaya girişirlerdi. biri de çıkıp badanacılara itiraz etmezdi. aman ne moda olmuştu o şampanya rengi.. babaannemler, halamlar, teyzemler vs kimin evine gitsek, şampanya rengi duvarlar... meğer herkes, badanacıların oyununa gelmiş. o zamanlar çocuktum, anlamıyordum bak şimdi çözdüm oyunu.*