bana fakirliği anlat abidin

süte gazoz koyardık beaa fakirlerde gazoz içebilsinler diye.

babam mersin'de iflas edip her şeyimizi kaybedip de istanbul'a göçüğümuz zaman üç ay tavan lambası olmadan çalışma masası lambaları ile aydınlanmıştık.

şimdi anlıyorum ki fakirlik de değilmis, benim beceriksizlik abidesi babam iki teli bağlayıp da taban lambasını takamamış. hâlâ evde ne kadar tamir işi varsa ben yapıyorum. :/

fakirliğin övünülecek veya özenilecek hiçbir tarafı yok.

çocukları üşümesin diye saç kurutma makinasını açık bırakıp yan oda'da yokluktan intihar eden annenin yaşadığı aşağılık hayatın adıdır fakirlik!