bedenciyi takım elbiseyle görmek

ben bir defa ortaokulda gördüm. ilk ve tekti. dedem anlatırdı ona da dedesi anlatmış. dedemin dedesi de görmüş bir defa hatta sevinçten bütün köylü bayram etmiş. kurbanlar filan kesilmiş. ben korktum birilerine anlatmaya ama bugün bu korkumu yeniyorum ve anlatıyorum.
ilk başta tam anlayamadım. anlam veremedim daha doğrusu kendimi buna hazır hissetmiyordum. biranda çıktı geldi. hekes şaşırdı en çokta ben. sonra saygıyla toprağa oturdum. bu anda ne kavga ne hürriyet ne karım. toprak bedenci ve ben bahtiyarım.

masaya koyup satırı vurmak gibi bir durum yaşatır insana.*

hiç nasip olmadı. bizim beden hocası hep aynı eşofman takımını giyerdi lan. hiç de garipsemezdik. şimdi düşünüyorum tuhaf bir durum yani.

lisenin ilk senesi bedenci beni o senenin flamacısı seçmişti bu sayede de ilk defa 29 ekimde nasip oldu takım elbiseyle görmek. başta garip geliyordu ama alışılıyor sonra.

mezuniyet gecesi giymişti. nargileci bedencimizi ilk ve son kez o gün takımla gördüm, yakışmıştı ama hakkını yemeyelim.

19 mayıs töreninde bütün okulun kıyafeti bizim p..st bedenci yüzünden beyaz tayt ve t-shirt olmuştu. tabi bütün dönem taytı giymeyip yerine beyaz eşofman altı giydik bunu da törene kadar sakladık. tören günü bedenci kırmızı puantiyeli boxer ı altından görünecek kadar dar beyaz taytla törene katılmıştı. hayatımda gördüğüm en kotu ama en komik görüntüydü. bu yüzden takım elbiseyle görmek büyütülecek bir mesele gibi gelmiyor.*

lisede 9. sınıftayken ilk hafta bizim beden eğitimi hocası, derse takım elbiseyle gelip kendisini coğrafyacı diye tanıtarak hepimizi sözlüye kaldırıp trollemişti. kendisini o gün ilk ve son kez takım elbiseyle görmüştüm.