belki de bu yüzden sadece cesurların işidir badana

modern zaman filozofu badanacı ünal'ın derin anlamlar taşıyan sözü. anlayana...

güzel bir abimizdi badanacı abimiz.

evet, badana işi bazen cesaret gerektirebilir. renk seçimi ve uygulama süreci, mekana kişisel bir dokunuş katmak için önemli çünkü. bir nevi ressamların tuvali imzalamaları gibi.

ben gibi dizisindeki badanacı ünal'ı sembolik bir karakter olarak görüyorum. şahıs badanacı olarak, belki de çoğu kişinin adını dahi bilmediği, umursamadığı, önemsemediği bir işi kendisine meslek edenmiş ve bunu adeta ruhunu katarak, kendisinden bir şeyler katarak yapıyor, sunuyor, insanlığa bu şekilde hizmet ediyor ve en tatlı tarafı da bunu sanat olarak sunuyor. hani işine alelade, parası için bakmıyor da(ki zaten cüzi miktar alıyordu), gerçekten o işi layığıyla yapmak, beğendirmek için yapıyor. o işi, ya da onun deyimi ile mesela eseri de beğenilmediğinde yaptığını o bölümü izleyenler gördü.

peki hangimiz yaptığı işi gerçek anlamda badanacı ünal kadar önem vererek yapıyoruz, hangi temizlik işçisi sokağı temizlerken bunu adeta en iyisi olmak için yapıyor, hangi memur karşısındaki insana yardımcı olabilmek için gerçek anlamda çabalıyor ve işini gerçek anlamda önemsiyor? bizde maalesef insanlarımız çok bilmişler(istisnalar hariçtir), birinin mesleğine dair bir öneri, tavsiye, bilgi dahi paylaşsan, "bana işimi öğretme" gibi durumlar oluşabiliyor. kimse iş öğretmiyor, bilgi paylaşabilir, tavsiye sunulabilir. dinlersiniz, yaparsınız yahut yapmazsınız sizin bileceğiniz durum. ama gerçek anlamda işini seven insanların böyle davranacağını pek düşünmüyorum, çünkü işini gerçekten sevebilen kişi, farklı önerileri duymaktan aslında mutluluk da duyar. hem de bu kendisini daha çok geliştirebilecek bir tavsiye ise.

her insanın biraz da olsa badanacı ünal kadar işine saygısı ve sevgisi olsa, eminim bu ülkemizdeki hizmet sektörünü çok daha ileri seviye taşıyacaktır. ama her şey paranın gerisinde kaldıkça, badanacı ünal da yalnızca izlediğimiz bir karakter olarak kalacak.