1.
öncelikle, yaprakları eline alıp onlarla samimi bir konuşma yapıyorsun: "bak yaprak, şimdi biz seninle güzel bir yolculuğa çıkacağız. sen gevşeyeceksin, ben seni saracağım, birlikte rulo olup tabakta yer alacağız. anlaştık mı?"
yapraklar sana biraz bozuk atabilir, ama dert etme, sıcak suyu görünce yumuşayıp pes ederler!
yapraklar yumuşarken, hemen pirinçleri sahneye alıyoruz. onlara "arkadaşlar, artık büyüme zamanı geldi. birazcık şişeceksiniz, ama merak etmeyin, en güzel halinizle sunulacaksınız!" deyip bir tavada soğanla tanıştırıyorsun. soğan zaten dertli, göz yaşlarına boğuluyor. o yüzden hızlıca zeytinyağını ekleyip, "yeter be, daha ne kadar ağlayacaksın?" diyorsun. soğan sakinleşiyor, sonra baharatlarla kankalık kuruyor derken tam bir ekip oluyorlar.
şimdi işin en keyifli kısmı: yaprakların ortasına dolmayı koyup onları minik birer bebek gibi sarıyorsun. ama dikkat et, fazla sıkarsan "nefes alamıyoruz!" diye şikâyet ederler, çok gevşek bırakırsan da "biraz ciddi ol!" der gibi dağılırlar.
tüm bu minik yaprak rulosu ordusunu tencereye diziyorsun, üstlerine biraz limon sıkıyorsun ki ekşisinler, zeytinyağını da üstlerinden gezdiriyorsun. sonra, pişerken "sakin ol şampiyon, az kaldı!" diyerek onları motive ediyorsun.
ve işte! ben ayrılmak istiyorum zeytinyağlı yaprak sarmalarımız hazır!
not: ikinci görsel bana aittir,birinci değil.
yapraklar sana biraz bozuk atabilir, ama dert etme, sıcak suyu görünce yumuşayıp pes ederler!
yapraklar yumuşarken, hemen pirinçleri sahneye alıyoruz. onlara "arkadaşlar, artık büyüme zamanı geldi. birazcık şişeceksiniz, ama merak etmeyin, en güzel halinizle sunulacaksınız!" deyip bir tavada soğanla tanıştırıyorsun. soğan zaten dertli, göz yaşlarına boğuluyor. o yüzden hızlıca zeytinyağını ekleyip, "yeter be, daha ne kadar ağlayacaksın?" diyorsun. soğan sakinleşiyor, sonra baharatlarla kankalık kuruyor derken tam bir ekip oluyorlar.
şimdi işin en keyifli kısmı: yaprakların ortasına dolmayı koyup onları minik birer bebek gibi sarıyorsun. ama dikkat et, fazla sıkarsan "nefes alamıyoruz!" diye şikâyet ederler, çok gevşek bırakırsan da "biraz ciddi ol!" der gibi dağılırlar.
tüm bu minik yaprak rulosu ordusunu tencereye diziyorsun, üstlerine biraz limon sıkıyorsun ki ekşisinler, zeytinyağını da üstlerinden gezdiriyorsun. sonra, pişerken "sakin ol şampiyon, az kaldı!" diyerek onları motive ediyorsun.
ve işte! ben ayrılmak istiyorum zeytinyağlı yaprak sarmalarımız hazır!
not: ikinci görsel bana aittir,birinci değil.
devamını gör...
2.
güzel kafa güle güle kullan.
devamını gör...
3.
bu mudur bu dur!
devamını gör...