ben babamla evleneceğim

2 kızımdan da, ilkokula başlayana dek (gördüler tabi delüğanluları) duyduğum cümle. yaw ne keyifli idi onların tek idolü olmak. bazen hatırlatıyorum, kızarıp bozarıyorlar sonra kahkahalar.

üstteki yazara katılmakla birlikte ne demek babamla evlenicem nerden baksam elimde kalıyor.

yazarı tercüme:
kızları okul çağına gelesiye kadar babalarına aşıklarmış ne zaman ki ilkokula başlayıp eloğluyla tanışmışlar babalarının pabucu dama atılmış.

genelde küçük kizlarin babalarina asklarindan söyledikleri bir cümle. çevremden de çok duydum. yani bunda da mantık aramak ne bileyim.

başlık sahibi gayet naif duygularla dile getirmiş durumu. saçma sapan ensest fikirlerinizi kendinize saklayın.

evlen, evlen.

(bkz: oedipus kompleksi)

çok küçük yaştaki çocukların, küçükten kastım 4 yaş civarı, kız çocuğu ya da erkek çocuğu fark etmeksizin söyledikleri aancak; anne babanın açıklayıcı ve güzel bir dille konuşarak çocuklarına bunun neden olamayacağını anlatmaları gereken hede. eğer ısrar ediyorlarsa ya da ebeveynler nasıl yaklaşacaklarını bilmiyorlarsa bir pedagogdan yardım istemeleri şarttır.

baban gibi birini bulmaya denesen
sapıklığa ne gerek var şimdi

küçükken ben de böyle düşünürdüm. gayet saf duygularla düşünülen bir şeydi bu.
ne zaman aklım erdi babamın iğrenç bir varlık olduğunu fark ettim vazgeçtim.

freud’a göre elektra kompleksi: kız çocuğu babaya olan hayranlığı ve aşkı dolayısıyla annesinin babasıyla olan ilişkisini ve annesini kıskanır.anneden uzaklaşırken, babaya yakınlaşır.bu dönemlerde böyle cümleler duymanız normaldir.

hayatın gerçeği olan ve gülüp geçilecek bir çocukluk halleri.
fakat millet beynini yakmış.
hemen linç moduna girmişler.
hayata nasıl bakıyorlarsa...

buna öküz altında buzağı aramak denir.

dünya trip atma şampiyonası olsa annem şampiyon olur benim. ömrünün babamı tanıdıktan sonra yaşadığı kısmının 3'te 1'ini uyuyarak geçirdiyse, kalanın yarısını adama trip atarak geçirmiştir. babam tuttuğunu koparan, inatçı, vazgeçmeyen ve istediğinde inanılmaz romantik olabilen bir adam olmasaydı, 35 kez falan boşanmışlardı eminim. gerçi babam böyle bir adam olmasaydı annem de öyle bir kadın olamazdı ya neyse. romantik ilişkilerde güç dinamikleri...

benim yaş takribi 6 falan. okula gitmiyorum çünkü. yine annem babama tripli. babamın çok önemli bir iş yemeği var. herkesin eşiyle katılacağı. diller döküyor, gidip mağazaya en sevdiği renkte (mavi) elbise falan alıyor, çiçeksiz eve gelmiyor ikna etmek için, annem nuh da demiyor peygamber de. hepimizi örgütlüyor babam, anneme mektuplar yazıyoruz. ananemi devreye sokuyor. en son beti büyütüp annemin arkadaşına yolluyor beni, babam sürpriz hazırlayacak annemi davet eder misin dedirtiyor, sabah işe gider gibi evden çıkıp, eve geri dönüyor ve anneme sürpriz masa hazırlıyor yumurta bile kıramayan adam; annem evde yemek vardı, ziyan olacak bunlar şimdi diye yine olay çıkarıyor. yemek işin bahanesi, babam 1 haftayı geçmiş küslüğün artık sonlanması için dişini tırnağına takıyor.
en son artık ne kadar kızdıysam ben, babam yine bir akşam diller dökerken, ayağa kalktım. avazım çıktığı kadar bağırarak, "bırak baba yaa, gelmesin, barışmasın da seninle, ben gelirim senle, babamın karısıyım derim olmaz mı?" dedim hırstan gözlerim dolu dolu. annem yemeğe gitmedi, babam da beni götürmedi. babamla evlenmedim ama sonra başka bir adamla evlendim. ben babam oldum, kocam annem.
ödipal dönemimde kavramları doğru oturtamadıysam demek... spoiler alert; benim imagom annemmiş.

ekleme: yalnız doğru oturtmak demişim, rahatsız oldum kendimden. karşı cinse yönelimi olan biri için "doğru".

ben küçükken hiç böyle şeyler yapmamışım. çocuğun anneyle babayı kıskanması çok saçma geliyor bana...

kız çocuğunun babasına karşı sevgisinin olması elbette çok güzel ama babanın kızına karşı ölçüsüz ilgisi kızda küçüklüğünde böyle düşüncelerin vuku bulmasına, ileride de ilişkilerinde özverisizliğe ve sadakatsizliğe neden olmaktadır.

çocuk evliliğin ne demek olduğunu bilmediği için normal olan iddia.
babasıyla evlenebileceği düşüncesinin altında baba kız ilişkisinden karı koca ilişkisine geçecekleri bilgisi yatmıyordur.

babasını çok sevdiğinden ve yeryüzündeki en mükemmel adam olarak gördüğünden böyle bir şey söyleyebilir çocuk.
benim babam hepinizden daha aslan, kaplan ve yakışıklı demektir. aynı zamanda çocuk bu iltifatın ve isteğin babasını mutlu edeceğini düşünür...

ben babamla, annemle, ablamla evleneceğim demek çocuğun o kişileri çok sevdiğini, değer verdiğini gösterme çabası olarak düşünülmelidir.
zamanla anne ve babayla evlenilemeyeceğini idrak eder zaten çocuk. korkulacak bir şey yok.