miko yazar profili

etrafımdaki hemen hemen herkes iphone kullanıyor. hatta galiba hepimizin etrafındaki hemen hemen herkes iphone kullanıcısı. bu telefonun popüler birkaç zil sesi var. ya öyle çalıyor senin ya da arkadaşının, sevgilinin telefonu ya öbür türlü. 4-5 seçenekten fazlası değil. kalabalık bir ortamda bir iphone çaldı mı herkes önce bi kendi telefonunu boşuna yoklamıyor.

ee senem? di mi, evet, eee. şimdi anlatamayacağım, ben anlatmadığımda da tahminle ulaşamayacağınız bir yaşanmışlıktan, o yaşanmışlığın sebebiyet verdiği bir travmadan ötürü iphone olmayan bir telefonun yine sıklıkla kullanılan, popüler bir melodisinden aşırı bir şekilde tetikleniyorum. tamam biliyorum her şeye travma dememek gerek. travma öyle basit bir şey mi? değil. ama benim tetiklenişim de hiç öyle basit bir şekilde vuku bulmuyor. aradan bunca zaman geçti hala travmanın sebebiyle kurduğum tek somut bağ olan bu sesten nabzım yükseliyor, modum o an ne yapmakta olursam olayım major bir şekilde değişiyor.

neyse, az önce yine pek az işittiğim bu melodinin etki/çekim alanına girmiş bulundum. her denk gelişimde hissettiğim şeyi de (şeyi tarif etmiş olmasam da bu anlatıda, hissediyor olduğumu ifade ettim en azından) not düşmek istedim buraya. neden? çünkü alıcısı buralarda bir yerlerde hala sanırım. ne yapacak bu bilgiyle? hiçbir şey. ama iyi ki telefonunu değiştirmişsin diye mesaj atamayacağıma göre yapabileceğim en iyi şey buydu. umarım melodin iphone'un sık kullanılan melodilerinden biridir diyerek de bitireyim madem.

ben iyi biriyim. başkaları için iyi şeyler dileyecek biri.

yaz da bitti schengenim de. abv korona.

çok yazmak istiyorum şu an. inanılmaz da iyi gelir farkındayım ama enerjim yok. kendimi anlatmak, dışavurmak, üstelik de bu yüksek kafayla şu an, çok anlamlı, işlevsel, dönüp dönüp tekrar okumacalı olur çok iyi biliyorum ama yok, kalkıp oturamam o ekranın başına asla.

görülmeye, anlanmaya dair motivasyonumu, kazanımımı yeğ gördüğüm kabulümü yitirmişim; bu güzel, bu, böylesi benim için güvenli. nays şerh.

justine triet imzalı 2023 yapımı sinema filmi. palme d'or kazananı.

cannes'da bir anlayış değişikliği mi var acaba demek için henüz erken ama bahsetmeden geçmek imkansız; son 3 senedir yönetmen baskın filmlere nedense altın palmiye vermiyor jüri. geçen sene close gibi, holy spider gibi dahası bir türlü boş vakit ve motivasyon bulup hakkında şöyle istediğim gibi hakkıyla yazamadığım boy from heaven gibi yönetmenlerin şov yaptıkları filmler yerine triangle of sadness'a, bir önceki sene yine annette ya da benedetta (film) gibi filmler varken benim şahsen hiç sevmediğim titane'a ödül vermeyi tercih ettiler. şimdi konuya böyle girdim çünkü sinema entrylerimi okuyanların gayet iyi bildiği gibi ben filmlerin hikayelerinden bahsetmeyi sevmem. bu genç ve parlak kadın yönetmenin filminin de hikayesinden bahsetmeyeceğim haliyle. filmi geçtiğimiz çarşamba ilk gösteriminde izleme fırsatım oldu. çok da yüksek bir şekilde oturdum koltuğa çünkü yeni dalga fransız sineması benim çok yakından takip ettiğim ve oldukça da tatmin olduğum bir anlatım diline sahiptir genel olarak. başrol de sandra hüller olunca zemin müsait şartlar uygundu orgazm olmuş şekilde salondan çıkmam için. ancak gelgelelim kaz ve ayağı arasında bir uyumsuzluk vaki imiş...

bu 150 küsür dakikalık filmde totalde 5 dakika haricinde yönetmenin sizi düşündürdüğü, nasıl ya dedirttiği tek bir sekans bile yok. şimdi her film bunu yapmak zorunda mı canım diyebilirsiniz. haklısınız da. hayır değil, ama ne fransız sineması böyledir, ne cannes ödüllendirme alışkanlığı. dümdüz bir zaman çizgisinde akan, evet ikircikli ama bir o kadar da anlaşılabilir, tahmin edilebilir bir hikayesi olan, oyunculuğun üst düzey olduğu ve konuyu da detaylıca seyirciye inceletecek dikkatte çekildiği için iyi olmayı becermiş bir sinema filmi bu altı üstü. ne çıkınca üzerinde uzun uzun konuşmanız gerekiyor, ne cevaplamanız gereken bir soru kalıyor cebinize koydunuz, ne bir düşünsel edinim ile vedalıyorsunuz filmi. öyle dümdüz izliyor, yer yer gülümsüyor, kafanızı sallıyor, yer yer kendinizi karakterin yerine koyup üzülüyor, sıkışıyorsunuz ama hepsi bu. herhangi bir film gibi yani. yerli ya da yabancı herhangi bir orta düzey üstü beyaz perde işi.

yani anlayamıyorum gerçekten. ya benim sinema bilgim, tecrübem, malumatım kavramaya yetmiyor ya da bu festival jürilerine bir haller oldu. neyse. adettendir; 6/10.

yorgos lanthimos imzalı 2023 yapımı sinema filmi. altın aslan ile döndü ilk festivali venedik'ten. cannes 2023'ü kaçırmış olması festivalin diğer filmlerinin şansı mı, göreceğiz. gerçi bu sene cannes seçkisi de parmak ısırttı...

türkiye'de de oldukça popüler olan yönetmenin poor things orijinal isimli filminin ilk gösterimi, filmekimi kapsamında kapanış filmi olarak tek gün aynı saatteki 2 seans ile yapılacak bu pazar. bakalım yine ne sürprizler hazırladı bu çılgın beyefendi bize.

filmekimi kapsamında vizyondan önce türkiye'de de gösterilecek olan lanthimos filmi.
festivalin kapanış filmi.

buradan

cineverse dışındaki salonlar için erken bilet satışı başladı. vizyon tarihi 29 eylül cuma.

bir teoman şarkısı.
maalesef.

siz hayatınızda hiç persona diye bir şey duymadınız mı abi? alter ego? sosyal medyanın yaygın kullanımını tetikleyen insani bugların paradoksal şekilde sömürüsü? neyse, neyse vazgeçtim.

ciddi ciddi kadın taklidi yapıyor, uçurun bunu diyor ya. küçük tayyipler sizi. iyi alıştınız sevmediğiniz, hoşlanmadığınız herkesin kellesini almaya siz. bu ne bilimsizliktir kardeşim. hof aman bana ne ya. gittim.

burdayım be burdayım. bur da yım.

bağğyan sensin altın günü de sana girsin.
shot söyle bize, işe yara!

zirve yalan güzeli sizinle paylaşamam. sağlığınıza ^^

yolu açık olsun. böyle çooookkk açık olsun. ters istikamete doğru. aynn.

#2689137 yüzde yüz katılıyorum.

dolayısıyla beklemede kalmakta olduğunuz zirveye gelmeniz şart oldu #2689093
çünkü sözlüğün en güzel kadının ne fotoğrafını gördünüz şimdiye kadar ne kendisini. henüz...

bek-le-me-de ka-lın!

insan isteklerine doğru çekilir. asıl isteklerine. beyninden değil, kalbinden geçenlere.

birine cevap verirken veya bir şey yapmaya yahut yapmamaya dair düşünürken düştüğümüz o kararsızlık cenderesi, kendimizi çekildiğimiz doğrultunun tam tersi istikametine sürüklemeye çalışışımızdan başka bir şey değil aslında.
hayır iradeden farklı bir şeyden söz ediyorum. çünkü irade, güçlü bir istek duymamıza rağmen net şekilde tam aksini yapmaya karar verdiğimiz, bu bize acı verse de bir an bile durduğumuz noktadan şüphe etmediğimiz güçlü bir güdülenme hali. kararsızlıksa kaybedeni başından belli beyhude bir kavga.

kendimle savaşımı bir gün bitireceğim. bir gün.

artık aramızda değildir.

de abi bu nasıl iş lan. bu nasıl seviye. 7'den 70'e dedi diye birine potansiyel çocuk tecavüzcüsü demek nasıl bir akıl tutulması? sözlük sokak olsa gerçekten suça karışılmıştı. bu entrynin silinmesi, yazarına uygun yaptırımın uygulanması lazım.

lan siz kimsiniz de insanlara göz göre göre üstelik adice iftiralar atabiliyorsunuz hiç yüzünüz kızarmadan lan? çıldırmak işten değil.

öncelikle don't feed the troll ama konusu açıldı madem amme hizmeti; #523052

bana yeniden kruvasan yapmayı planlatan hayat size ne yapmaz...

kovboy şapkası ve atı olan beyler eqlesin. at beyaz olmasın ama. çok klişe.

yarın hayatımın armonisinin evlilik yıldönümü ve ben bundan bile kendime paye çıkarabilecek kadar bencil biriyim. çünkü her şeye kendi cephemden, kendi sevincim ya da hüznüm ya da hatıram ya da her ne bokumsa ondan bakıyorum.

insanların zannettiği gibi hbir şeyi unutmayan biri değilim. sadece kendimle ilgili olanları unutmuyorum. olay bundan ibaret.