benim çocuğum yapmaz kadını

sırf ondan dünyaya geldi diye
sırf o yetiştirdi diye
dünyanın ihtiyacı olan en mükemmel çocuğa sahip olduğunu sanan kadındır.

senin çocuğun yapmaz mı, şeytanı tarafından layığını görür.

çocuk dünyadaki en tatlı şeylerden biridir
ama tapılması, halinde insana nevrini şaşırtacak imtihanlar ile doludur.

herkesin evladı, kendine kusursuz.
o kadar, ne eksik ne fazla.

annemdir.
kadın sigara içtiğimi öğrendi, arkadaşlarım suçlu oldu. sigaraya başladığım dönem arkadaş grubumda sigara içen tek insan bendim. * bi' de ben sigara keyfimden mahrum kalmiyim diye ankara ayazında g*tleri donuyodu gariplerimin, ya çoğunluk içmiyo, bi demokrasi söz konusu olsun, içerde oturalım ben sigara içeceğimde mekandan çıkayım diyecek kadar anlayışlı biri de değildim.
yediğim türlü çeşitli b*klar öğrenildi, senaryo kendini tekrarladı.
alkolik oldum, bilin bakalım sorumlusu kim?
"anne insanlar ağzıma bira mı damlatıyolar sanıyosun" diyorum, "senin yanında içmeselerdi" deniyor.
e hayat öyle bi şey değil ama? kimse eşşek kadar kadına "iyi örnek" olmak zorunda da değil?

neyse yani, günün sonunda muazzam bi kolaycılıktır. "ben nerede yanlış yaptım da benim çocuğum bunu yaptı"dan uzak tutuyor galiba insanı. çevirin herhangi bir bağımlının, suçlunun anasını "benim çocuğum yapmazdı da arkadaş kurbanı oldu" der.

yoo olmadık. (bi' kısmımız arkadaş kurbanı olmadık en azından. hatta bi kısmımızın bi kısmı da cidden arkadaş kurban bile etmiştir, mümkün bu.) yani o kadar b*k gibi ebeveynler oldunuz ki, sonuç kendi sonunu hazırlamaya meyilli, en başta kendisinden nefret eden, ailesine güvenemeyen, akabinde insanlardan nefret eden ve onlara güvenemeyen gençler ve yetişkinler oldu. ondan sonra da iyi ebeveyn imajınız zedelenmesin diye elalemin çocuklarını suçlamaya kalktınız. demem o ki, yapar yapar. senin çocuğun bal gibi yapar.