yazar: dursun çiçek
yayım yılı: 2020
yazarın dağları konu alan ve dağlara anlamlar yükleyerek yazmış olduğu denemelerden oluşan eseridir.
yayım yılı: 2020
yazarın dağları konu alan ve dağlara anlamlar yükleyerek yazmış olduğu denemelerden oluşan eseridir.
- türkiye yazarlar birliği deneme ödülü (2020)
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "idle" tarafından 14.05.2022 19:35 tarihinde açılmıştır.
1.
bir kitap. dağlar ve insan arasındaki ilişkiyi konu almış. dağdaki dostluk ilişkilerine de ışık tutmuş. 2020 de deneme ödülü alan kitabın yazarı dursun çiçek. iyi deneme yapmış. bir tek montaigne deneme yapmamış yani.
devamını gör...
2.
dursun çiçek imzalı eser; 2020 yılında yayınlanmış ve deneme türünde yer almaktadır.
ağırlıklı olarak şiir türünde okuyor olsam da elbette şiir dışında da okumaya gayret gösteriyorum, bu kitap da onlardan biri oldu.
kitabı sabah saatlerinde bitirdim ve şimdi ise kitaba geçelim;
türkiye'nin başlıca ve önemli bazı dağlarının adının sıkça anıldığı bu kitapta yazarın dağlar ile arasındaki bağ ve sevgi de mütemadiyen kendini hissettiren şeylerdendi.
okurken dağ hakkında yazılmış başka kitapları da düşünmek istedim ve ince memed (kitap) bu kitapların başında geldi.
ince memed'i tanrısal yapan şeyin biraz da dağları avucunun içi gibi bilmesi olduğunu düşünmek istedim, bir dağdan daha güçlü ne vardır hayatta?
yazar ele almış olduğu dağlara dair bilgi veriyor olmasının yanı sıra kendi anılarından da bahsediyor zaman zaman.
okurken şöyle hissettim, sanki yazarla bir dağın eteğinde dağa tırmanıyoruz, yazar ise yürüyüşte bu kitabı anlatmış olsun, yani o derece yalın ve gerçekçi bir yolculuktu bu kitap benim için, işte yazardan dinleme fırsatı bulduğumuz bazı dağlar;
demirkazık dağı
aladağlar
toroslar
nemrut dağı
bu kitaptan yola çıkarak yazarın düşüncelerinin doğrudan olmasa da dolaylı yoldan minimalizme övgü olduğunu düşünüyorum.
doğallığın savunulduğu, doğanın yapay olandan daha kıymetli olduğu, insan ve dağ arasındaki bağın öneminin ve içinde dağ geçen bazı halk türkülerinin de geçmiş olduğu, akıcı bir kitaptı.
içinde görsel olması da kitabı daha canlı kılıyor.
yazarın anlatımı sade ve didaktikti, henüz görmediğim dağlar hakkında aydınlatıcı bir kitap oldu, altını çizdiğim bazı cümleleri bırakarak burada bitiriyorum.
ağrı dağın eteğinde uçan güvercin olsam...

bir büyüğüm dağı olmayan yerde büyüyen insanda merhamet olmaz derdi.
dağlar insana ihanet etmez.
dağ yalnızlaştığında insanlaşır, insan yalnızlaştığında dağlaşır.
dağlarla vedalaşmak hiç bitmez.
oysa dağda insan kendini seyreder, kendini, geçmişini ve hatta geleceğini...
bir dağın zirvesine çıkmak insanın kendi içindeki yolculuğa benzer.
ağırlıklı olarak şiir türünde okuyor olsam da elbette şiir dışında da okumaya gayret gösteriyorum, bu kitap da onlardan biri oldu.
kitabı sabah saatlerinde bitirdim ve şimdi ise kitaba geçelim;
türkiye'nin başlıca ve önemli bazı dağlarının adının sıkça anıldığı bu kitapta yazarın dağlar ile arasındaki bağ ve sevgi de mütemadiyen kendini hissettiren şeylerdendi.
okurken dağ hakkında yazılmış başka kitapları da düşünmek istedim ve ince memed (kitap) bu kitapların başında geldi.
ince memed'i tanrısal yapan şeyin biraz da dağları avucunun içi gibi bilmesi olduğunu düşünmek istedim, bir dağdan daha güçlü ne vardır hayatta?
yazar ele almış olduğu dağlara dair bilgi veriyor olmasının yanı sıra kendi anılarından da bahsediyor zaman zaman.
okurken şöyle hissettim, sanki yazarla bir dağın eteğinde dağa tırmanıyoruz, yazar ise yürüyüşte bu kitabı anlatmış olsun, yani o derece yalın ve gerçekçi bir yolculuktu bu kitap benim için, işte yazardan dinleme fırsatı bulduğumuz bazı dağlar;
demirkazık dağı
aladağlar
toroslar
nemrut dağı
bu kitaptan yola çıkarak yazarın düşüncelerinin doğrudan olmasa da dolaylı yoldan minimalizme övgü olduğunu düşünüyorum.
doğallığın savunulduğu, doğanın yapay olandan daha kıymetli olduğu, insan ve dağ arasındaki bağın öneminin ve içinde dağ geçen bazı halk türkülerinin de geçmiş olduğu, akıcı bir kitaptı.
içinde görsel olması da kitabı daha canlı kılıyor.
yazarın anlatımı sade ve didaktikti, henüz görmediğim dağlar hakkında aydınlatıcı bir kitap oldu, altını çizdiğim bazı cümleleri bırakarak burada bitiriyorum.
ağrı dağın eteğinde uçan güvercin olsam...

bir büyüğüm dağı olmayan yerde büyüyen insanda merhamet olmaz derdi.
dağlar insana ihanet etmez.
dağ yalnızlaştığında insanlaşır, insan yalnızlaştığında dağlaşır.
dağlarla vedalaşmak hiç bitmez.
oysa dağda insan kendini seyreder, kendini, geçmişini ve hatta geleceğini...
bir dağın zirvesine çıkmak insanın kendi içindeki yolculuğa benzer.
devamını gör...
