berberlerin anlatılana göre değil kendi kafalarına göre tıraş yapması

berbere gidilir, randevu alınmamışsa sıra beklenir. beklerken yüzyıl önceden kalma gazete ve dergilere göz gezdirilir, bir süre sonra sıkıntı basar, ayak kendi kendine sallanmaya başlar. tam sigara içmeye çıkacakken ağlak çocuğun traşı biter ve berber seslenir ''gel kardeşim'' sonunda diyerek koltuğa oturursun. sonra bir soru sorar berber, '' nasıl yapalım kardeşim '' abi yanlardan şöyle, üstlerden böyle, anlatmaya başlarsın. sen anlattıkça berber kafasında saç haritasını çizer ve sözünü bitirmeni bekler. tarif bittiği an eline makinayı alır, koyun tüyü biçer gibi makinayı bir oraya bir buraya sallamaya başlar. yarım saat sonra işini bitirir. '' nasıl oldu kardeşim'' der. b..k gibi oldu demek gelir içinden ama artık iş işten geçmiştir. para ödenir ve bir daha önünden geçilmemek üzere dükkan mimlenir.

kuaförler de öyle.. istenilen model dışında bambaşka bir şey tasarlıyorlar.

berberler azıcık haklı mı ne?
salonu da mutfağa katalım mı?

sanata ilgisi olan ama hiç kimse tarafından ilgi göremediği için çıraklıktan-kalfalığa yükselen o berber, saçınızda yılların acısını çıkarmak istiyordur. içsel güdülerin dışavurumu diye yoruyorum.

bazen berberin sizin istediğinizden farklı olsa bile çok daha güzel bir saç yapması durumunda şok olabileceğiniz olaydır aynı zamanda.

istediğini yapıp kola dayamasından iyidir.

bitki örtüsündeki çeşitliliği önlemek adına yapılan bir protestodur.

mantıklıdır, sen berberden iyi mi bilecen?

alın size en kral berber. bu kafanıza kussa gıkınız çıkmaz eminim.(bkz: swh)