binlerce iyi yazar varken zweig kafka ve sabahattin ali diye tutturmak

33 yıldir neredeyse her gün nitelikli romanlar, öyküler, şiirler okurum. bu vesileyle binden fazla yazarı detaylı tanıma olanağım oldu. yetişemediğim, çevrilmiş bundan fazla sayıda iyi, okunası yazar olduğundan da eminim. ama nedendir bilinmez edebiyat sohbetlerinde, çok satan listelerinde ve sözlüklerde hep aynı yazar ve kitaplar konuşuluyor. şimdi bu normal mi?

kim popülerse onun edebiyatı yapılıyor aslında. insanlar onların ismini duyuyor bu yüzden de onları okuyor. bence asıl sorun onları da tam okumamaları. ünlü yazarın ünlü olan kitabı okunuyor yalnızca o yazarın o eserini ünlü yapanın ne olduğu ise tam bir muamma. ama okunan o tek eserle de yazar analizi yapmak biraz basit kalıyor doğrusu.

sadece kitap-kahve ikilisinin fotoğrafını çekmek için satışı artan kitaplar var bu ülkede.

yaşar kemal gibi bir yazar dururken , nobel’i orhan pamuğa vermek gibi bir şeydir.

bunlar iyi yazarlar olmakla birlikte telif süreleri de dolmuş yazarlardır. yayınevleri sadece kâr amacı güttükleri için bu kitaplara telif de vermeyerek cafcaflı kapaklarla basıp yüzbinlerce adetini piyasaya sürerler. o kadar ki akşam yemeği için bir kap yoğurt almaya girdiğin süpermarketten 3 5 liraya bunları da alabilirsin. oysa ki kendi kültürünü öğrenebileceğin orhan kemal'i kitapçılarda bile bulmak zor geliyor. 1000kitap gibi kitaplarla ilgili bir platformda bu sayılan yazarlar yüzbinlerce okunurken, yeni yetme sosyal medya fenomenlerinin muhtemelen 24 saat içinde yazdığı kitaplar onbinlerce sarılırken yeni nesilin de sadece sosyal medyanın reklamını yaptığı kitaplar dışında bir suat derviş ya da yakup kadri gibi yazarları okumasını tek yolu maalesef öğretmenleri tarafından verilen ödevlerle sınırlıdır. okuyun arkadaşlar, önceliği kendi topraklarınızda yetişmiş muazzam yazarlara vererekten okuyun. herkes kafka'yı, zweig'i okuyor, siz de okuyun ama bir kemal tahir okumadan ölmeyin, ince memed'in neden eşkiya olduğunu, nazım hikmet'in neden mezarının türkiyede olmadığını, faruk nafiz'in sadece halkçı şiirler yazmağını bilerek ölün.

işte bu. sonuna kadar katıldığım başlık!
nerede başladı bu saplantı bilmiyorum, sürekli öv öv bitirilemeyen yazarlar. ölmüş adamların kitaplarının sonradan popüler olması duyarsızlığı üzücü de. ve türk edebiyatında sabahattin ali' den daha iyi demek istemem iyi kavramı yazarlar için geçerli olmamalı ama benim kalbime dokunmuyor o da zweig de. ne kadar çabalarsam çabalayayım olmuyor. nice yazarlarımız var (bkz: yedi güzel adam)
eğer gerçekten hissiyatlarına tercüman oluyorsa insanların, buna bir şey diyemem tabi. ama çoğunluğun popüleriteye göre ktiap seçtiğini ve övmelerini kopyala-yapıştır mantığıyla yaptıklarını düşünürsek.. sırf havalı gözükmek için okumayın kitapları. ya da insanlar seviyor diye sevmeyin. sizin de bir fikriniz olsun.

sabahattin ali nin zor kaleminin dışında beni rahatsız etmeyen yazarlar.
stefan zweig - mecburiyet
bilinmeyen bir kadının mektubu
franz kafka -. dönüşüm
dava
şato
severek okuduğum lezzetli kitaplardır.

kafkayı kendime çok yakın bulurum aforizmaları ben yazmışım gibi geliyor.

ön yargılarınızdan arınmak için de bir başlık girilmesi gereken kişilerin düşündüğü bir saçma teori.

başlıkta ismi geçen yazarlar zaten ''binlerce iyi yazar''ın arasında fakat başlıktaki isimler ''bestseller'' olduğu için kendilerine fazlaca haksızlık yapılıyor.

bestseller, yapaylıktan başka bir şey değildir. özellikle romanı bestseller'la boğmaya çalışmak, yazarlarına büyük haksızlıktır. bir ara benim de rahatsız olduğum, ''kahve- kürk mantolu madonna'' tayfası çıkmıştı. şu an bir kitapçıya gidin, sabahattin ali'nin kitapları her yerde en çok satanlar. neden? doyumsuz tüketicilerden dolayı. tamam, kıyafette, arabada, ev eşyasında yarışa giriyorsunuz ve sahip olmak istiyorsunuz ve bunu göstermek istiyorsunuz fakat bu yapay kültürü kitaplar için oluşturmak büyük haksızlık. ön yargı oluşturuyor çünkü. sabahattin ali'nin kitapları en çok satılanlarda olmayı zaten hak ediyor çünkü bize, biz insanlara ne olduğumuzu söylüyor. her insan bundan farklı şeyler çıkarıyor.

yazarlar bu kadar değerli eserleri, bize ne olduğumuzu gösteren eserleri instagram'da kahve ile story olarak paylaşın diye yazmamış. insanda ister istemez ön yargı oluşturabiliyor fazlaca bahsedilen şeyler. çünkü ''abartıldığı'' düşünülüyor. oysa daha demin verdiğim örnekte bahsettiğim isim olan sabahattin ali, yazıları yüzünden birçok zorluktan geçmiş, hatta dolaylı yoldan yazdıkları yüzünden ne yazık ki katledilmiş bir isim. eğer saygısızlık yapmak istenmiyorsa, kitapları tüketim çılgınlığından uzak tutulmalı, ve gerçekten, gerçek manada okunmalı. ''kahve- kürk mantolu madonna'' fotoğraf karesi, yani sırf çok okunuyor diye alıp da okuduğunu gösterme isteğinden uzak durarak okunmalı.

orhan kemal ve yaşar kemal de eklenirse oraya ben de tutturabilirim.

zweig ve kafkayı da sevmekle birlikte sabahattin alinin popüler kültür kisvesi altında itibarsızlaştırıldığını düşündüğüm başlık. sabahattin ali hayatı boyunca yaşadıkları zorluklarla içselleştirdiğim ve ölümünden sonra da ailesinin yaşatılanlardan içimde derin sevgi ve empati beslediğim, eserlerindeki dilin kendine özgü oluşunu sevdiğim ama ondan da önce anlatımına açık sözlülüğüne hayranlık duyduğum birisidir.
öldükten sonra kitaplarının popüler kültürün oyuncağı olması üzücüyken bu nedenle insanların sabahattin aliye önyargı geliştirmesi çok çok üzücü. tabi ki herkes sevecek diye bir şey yok ama en azından hakarete varan söylemlerden vazgeçilebilir diye düşünüyorum.
duygularıma tercüman olan güzel yazısından dolayı da (bkz: armysuzy) i tebrik ederim.

popüler olana ilgi gösteren bir güruha tepki göstermek o kadar yaygınlaştı ki kitap fotoğrafı çekip atan insanlar azınlık olarak kaldı aramızda.

ya şuraya bir şeyler yazmışım gibi okusanız keşke... üşeniyorum çok. biraz sövüşler varmış gibi hayal edin bi de.

bence bunun sebebi kendi içinde saklı. bir paradoks gibi. insanlar klasikleşmiş yazarları o kadar yüceltiyor ki çok iyi olduğunu düşündüğümüz başka yazarları "ya bu çok saçma bir şeyse ve ben beğendiğim için salak konumuna düşersem?" endişesiyle o çok beğendiğimiz yazarı değil kafkaları zweigları öne çıkarıyoruz. hatta bazen bu kadar ünlü olmasına rağmen yazdıklarının vasat olduğunu düşündüğüm o kadar yazar var ki. o yazıyı okumaktansa keşfedilmemiş birinin bana ilham veren yazısını okumayı yeğlerim.

canım yazar, insanları okumuyorlar diye eleştirip okuyunca da çok popüler yazarları okudukları için eleştirme ama. olmaz ki böyle. kitap okuma alışkanlığı oturmuş ve gerçekten geniş yelpazeden çok kitap okuyan biri olabilirim ama çöp edebiyatı dediğim modern genç edebiyatını da okuyan birini görsem seviniyorum bu ülkede. çünkü insanlar okumuyor canım yazar. hiç okumuyor. hiçten iyidir. bırak sabahattin ali okusunlar. hem ne var ki gayet güzel yazar. bugün onu okurlar bakarsın yarın albert camus. o da popüler gerçi, marquez görürsün belki. ingiliz edebiyatına geçeriz popüler kitaplar listesinde belki. zamanla olacak. okumaya başlayalım da bir.

onlar da o binlerce iyi yazarın arasında ya hani kanka ondandır belki. hem sana ne lan

binlerce dansöz var.

tamam franz kafka, zweig var da sabahattin ali kıymetli yazardır. insanlar okudukça diğerlerini öğrenir zaten, yeter ki okusunlar..

maalesef abartmayı fazlasıyla seven bi milletiz. biri bi kuyuya taş attı mı hepimiz çıkarmak için başına üşümüyoruz , kitaplar ve yazarlar da böyle. biri bi kitabı abartıyo , yazarı abartıyo aha herkes ona takıyo. evet başlıkta adı geçenler çok iyiler gerçekten iyiler ama abartmaya gerek yok. mesela kürk mantolu madonna.. kesinlikle çok iyi bi kitap , okunmalı mı evet. ama sabahattin ali'nin çok daha sağlam konularının , daha oturaklı karakterlerinin , daha keskin kaleminin olduğu kitapları var. ama bu kitap öyle abartılmış ki.. kesinlikle sabahattin ali'nin başyapıtı kuyucaklı yusuf'tur. aksini iddia eden , etmesin.