bipolar sevgili

benimki hem bipolar hem borderline tanılıydı yani bildiğiniz ruh hastası deli a**. bu tanıya ya da tanılara sahip biriyle sevgili olmadıysanız dışardan davulun sesi hoş gelir. yok seviyorsan birlikte olur destek olursun vb. saçmalıklar konuşuluyor abicim siz salak mısınız? ben gerizekalı mıyım sevmediğim insana bu psikolojik problemlerine rağmen katlanayım, sabredeyim. dünyalar kadar sevseniz de bir yerden sonra diyorsunuz ki si**** seni de hayatını da bipolarını ayrı borderline'ını ayrı.

2 haftada 4 kere ayrıldım her seferinde duygu sömürüleri, oyunculuklar, mükemmel bir insan olduğuna inandırma çabaları, yaşadığınız o boktan dönemleri hatırlamasanız adeta bir melek olduğunu düşünürsünüz. en sonunda her yerden engellememe rağmen arkadaşlarımdan bana ulaşmaya çalışıyor.

kurtulmak için tek çare başkasını sevmesi, onun hayatını si****esi ardından diğer kurbana geçmesi daha sonra size geri dönmeye çalışması. bu döngü böyle devam eder hiç şaşmaz.

eğer bipolar ya da borderline biriyle sevgiliyseniz hatta flört bile ediyorsanız direkt poposuna tekmeyi basıp si*** çekin. ruhunuzu emer, a***** koyarlar demedi demeyin.

ne kadara iğrenç biri olduğumu anladığım başlıktır. teşekkür ederim.

hayat zaten yeterince zor daha da zorlaştırmaya gerek yok.

ilaçlarını düzenli kullanıyorsa ve tedaviye yanıt verip düzelme konusunda istekliyse geriye sadece mani dönemlerinde istediği kadar harcayabileceği parası olması kalır. bunun haricinde bipolar 1 mi 2 mi buna da bakılması gerekir. bipolar 2 sizi zorlayabilirken bipolar 1 biraz zaman alır. ayrıca depresif dönemden çıkarken eline bir boş bir tuval verirseniz zengin olabilirsiniz.

herkese gitmeyen sevgilidir; her önüne gelen, her "benim" diyen taşıyamaz öyle. yiğidin harcıdır bipolar sevgili.

"uzak duruuun, gaçıın" minvalinde yazılan cümleler, damgalama-ötekileştirmedir; bi bitemedi bu zihniyet.
şimdi şikayet etmesi kolay; "vay şöyle de dengesizdirler efenim, vay böyle de yıpratırlar, kavgalardan sıtkımızı sıyırırlar" vs. geçiniz.

partneriniz sizi bu konuda bilgilendirdi "bipolarım bak" dedi ise (ki bu bilgilendirmenin partnere yapılmasını elzem görüyorum), tedavisine direnmiyor ve mümkün mertebe sadık kalmaya çalışıyorsa (bu da elzem, nitekim sizdeki de can, tedavi almayan bipolarlar gerçekten zorlayıcı olabiliyor) sürprizmiş gibi davranmayın sonradan bunlar. baştan bi merak bi heyecan bi cesaretle girmeyin böyle insanların hayatına sonradan şikayet edip ödlekler gibi koşarak kaçacaksanız.

okuyun bu bozukluğu, siz de bilin, gerektiğinde sakinleştirme yöntemlerini kullanabilin.
güven kazanın ve sevdiğinizin doktoru ile de istişare edebilin, önce"anlayın" bir bipolar insanın hayatına adım atmak istiyorsanız, girmekte kararlı iseniz. oyuncak değil bu, %60 intihar oranı olan bir bozukluktan mustarip insan hayatından söz ediyoruz. size "ehe gavgalarda eyyleniyördüm" olan şeyin, karşınızdakinin yalnız kaldığı bir majör depresyon anında bileğine kesik olmayacağının garantisi yok.

roller coastera binmeyi sen istiyorsun, yarısında "indirin!" diye bağıracaksan "niye biniyorsun madem, görmüyor musun yüksekliğini rayların, görmüyor musun hızını la?" derler adama değil mi? diyorum ya herkes taşımayı bilmez, roller coaster da herkese gelmez. gidin atlıkarıncada neyim takılın.

ha bu arada genetiğinize de, ailenizde hiç görülmemiş olmasına da güvenmeyin böyle "gaçıın" diye konuşurken; bir trafik kazası vb. travma ile tetiklenmenize bakar ailenizdeki ilk bipolar vakası olmanız, garantiniz yok. sonra ce-ee siz de bipolarmışsınız meğer, uyuyan dev uyanmış kıps.

iki tarafta birbirini sevdikten sonra her sıkıntı çözülür. çözülmese bile bir şekilde alışılır.

bipolar sevgili, ilaç kullanımını ve düzenli doktor terapisini kabul ederse,
onunla çok mutlu olunabilecek sevgilidir.
diğer türlüsü de mümkündür ama taraflar birbirini çok yorar.
richard gere'in oynadığı mr.jones filmi bipolar sevgili nasıldır, iyi anlatıyor.
izleyin ona göre karar verin.

sanırım bipolar bozukluğu olan sevgili kast ediliyor galiba. üstteki yazara katılıyorum. uygun tedavi bulunur ve kişi tedaviye uyum sağlarsa hem ilişkisini yürütmesi mümkündür hem de hayatını idame ettirmesi mümkündür. ancak ilişkideki kişinin bu bozuklukla ilgili mutlaka psiko-eğitim alması gerekir. hastalık nedir, nasıl yaklaşılmalıdır, nelere dikkat edilmelidir gibi. zor mudur? evet zordur. ama ne kolaydır ki sevgili sözlük. yok öyle hemen damgalama hemen yaftalama. ayrıca her iki dönemde de (depresyon-mani) çok yaratıcı da olabilir bipolar bozukluğu olan kişi. eğer dediğim gibi uygun tedavi bulunursa kazançlı bir ilişki de olabilir.

en yakın arkadaşım bipolardı. bu hastalık ruhsal bir hastalık değildir. genetik ana unsundur. beyin kimyasalları düzgün çalışmıyorsa bu onun suçu değildir. ınsanlara laf edip durmayın. cok mu seviyorsun? araştır ve öğren. ben öyle yaptım ve başarılı oldum. arkadaşlığımız bitti ama sebep bipolar değildi.

ben bipolarım. her yiğidin harcı değil benimle sevgili olmak uzun süreli. hastalığı kabullenmiş de olsam, ilaçlarımı düzgün de kullansam bazen atak yine de geçirebiliyorum. o dönemde içime şeytan akaçmış gibi oluyorum. terslemeler, terketme ler vs vs. kötü biri oluyorum. çok sevmek gerekir, bilgili olmak gerekir ve sabırlı olmak gerekir bir bipolar ile sevgili olabilmek için.

(bkz: görüşürüz)

dertsiz başa dert almaktır.

bunu bipolar oldukları için söylemiyorum neticede ciddi bir rahatsızlık kınamıyorum. fakat sevgili demeyelim de sevgili olma yolunda ilerlediğimiz bir bipolar beyefendi ile absürt bir şekilde yollarımız çakıştı. kendisi hakkında detaylı bilgi veremeyeceğim çünkü bilindik isimlerden biri. eli kolu geniş. bi tarafım evrene sinyali çakıp onu uyandırmak istemiyor.

gelelim bu kişiden edindiğim engin bilgilere.
bipolar insanların dakikası dakikasını tutmaz. zaten doğru düzgün uyumazlar. dikkatli insanlardır. sizinle ilgili her ayrıntıyı hatırlarlar. sizin aylarca yıllarca uğraştığınız işleri onlar 2 güne sığdırabilir. enerjik insanlardır. kafaları zehir gibidir. soğuk gibi görünürler ama oturup muhabbet ettiğiniz zaman o muhabbetin tadı damağınızda kalir.

fakat en zoru ve beni belki de en çok yıpratan sürekli dert anlatması, bir şeylerden yakınması, küçük emrah modunda kendilerini acındırma huyları var. her dakika size dert yanıldığını düşünün. ulan zaten zor bir hayatım var kendi hayatıma mi üzüleyim senin hayatına mi? hastalığı da geçtim genel olarak rahatsız edici bir konu sürekli dert yanılması. anlattığı şeylerde öyle basit şeyler değil. ver ayyapim'a çeksin 8 sezonluk dizi. kırmızı odaya koysan binnur kaya'yı "eeeeğğhh yetti be acıların dilberi paçoozz!!!" diye isyana getirtir.

ne zaman ne yapacaklarını kestirememek de cabası. bir gün gelir sana deli gibi aşığım, evlenelim, ben seninle ciddi düşünüyorum der ertesi gün gelir sadece takılalım benden çok bir şey bekleme der sizi de kendi gibi paranoyaklaştırır. allah'tan çok zor olmadı yollarımızı ayırmamız.

her baba yiğidin harcı değil yani bipolar sevgili. katlanabilene, ilişkiyi sürdürebilene helal olsun.

**ufak bir hatırlatma yukarıda saydığım özellikler bipolar hastalarının genel özelliklerini kapsamaz. elbette farklılıklar gösterebilir. ıstisnalar olabilir. ben gördüğüm, analiz ettiğim kadarını sizlere yansıttım. yanlış anlaşılma olmasın lütfen.

normalden daha zor olacağı kesindir. ama dünyaya bambaşka bakış açıları ,naif hassasiyetleri vardır. başa bela diyemeyeceğim ama zorlu dönemlerinde nasıl davranacağınızı bilmeniz gerekir. ciddi ilgi ve emek ister. sanat konusunda çok fazla yeteneklidirler ama ünlü sanatçı bipoların hayatlarına baktığımızda sanat onları çok zorlu yollara da sokmuştur

empati kurup destek sağlanırsa şeker gibi ilişki olur.
#2180972 bu belirtiler bipolar değil daha çok borderline semptomları. bipolar da bu kadar ani değişimler olmaz.

bipolar sevgilinin ne olup olmadığını anlamak için öncelikle bipolar insan nedir, nasıl olur onu araştırmak, gözlemlemek ve öğrenmek gerekir. fakat bu gözlemler yalnızca izlenen bir filme ya da kişinin hayatına giren 1 -yazıylabir- kişiye dayalı olmamalıdır. öyle olsa deney ve kontrol grupları, bağımlı ve bağımsız değişkenler olmaz, ayrıca yalnız o konu hakkında yürütülen tek bir çalışma baz alınırdı.

insanın beyninde bulunan kimyasallar belirli bir ahenk içinde çalışır. bipolar bir insanın beyninde yer alan dopamin, serotonin ve noradrenalin adı verilen nörotransmiterler zamana ve koşullara bağlı olarak “normal” bir insanın beynine göre daha farklı paternler çizerler. bu koşullar kişinin yaşam kalitesi ve çevresel faktörleri olarak tanımlanır.

bipolar bir birey daha 7 yaşındayken de ilaç ve terapi desteğine ihtiyaç duyabilir, ömrünün sonuna kadar duymayabilir de. çünkü ilaç ve terapi alınması gereken nokta kişinin bir travma yaşamasına ve ne kadar hastalığını tetikleyen bir ortamda yaşadığına bağlıdır.

bipolar sevgiliye gelecek olursak yukarıdaki entryler bipolar+karakter “analiz”idir. evet inanılmaz oyuncudurlar, güzel demagoji yaparlar fakat bunu size karşı kullanıyorsa bu onun hastalığı değil karakteridir. hastalığı kötüye kullanmaktır. hastalığını kötüye kullanmayan bir bipolar sevgiliyse size “normal” bir sevgiliden daha farklı davranmaz. yalnızca atak zamanlarında atağına iyi geleceğini bildiği, sizi maddi ve/veya manevi herhangi bir zora sokmayan ihtiyaçlarına anlayış göstermenizi bekler. *

salakça bir tercihtir. sağlıklı ilişkiler tamamıyla sağlıklı insanlarla kurulur la. toksikleşmiş ilişkisi ayrı, ayrılması ayri sendromlu bir iliski isteyen riski göze alıp denesin. ki kaldı ki kimse kimsenin rehabilite merkezi falan da olmadığından atağıdır bilmem nesidir, bu tür insanların ruhsal gelgitlerini çekemeyecektir. (hayat zaten zor ya hani). neyse bileklerini kesmeye meraklı, her an intihara meyilli sevgili seven veyahut psikopatik ilişki isteyen ekşın sever arkadaşlar düşünebilir tabi.

bipolar bozukluk(iki uçlu bozukluk) farklı klinik görünümlere sahiptir o yüzden pekala sevgilinin bu türlerden hangisine sahip olduğu ve ne şiddetle yaşadığı ilişki durumunu farklılaştıracaktır. örneğin bazılarında hayatı boyunca sadece birkaç mani epizodu var ve depresyon görülmeyebilirken, bazılarında mani/hipomani + majör depresyon görülebilir. bunlar biraz daha epizodik durumlar olduğundan doğru tedavinin de alındığı süre zarfından sonra ilişki daha normal devam edebilir ama döngüsel(siklotimik) bozukluğa sahip kişilerde bu da pek mümkün değildir. kişi hipomani(düşük seviyede mani) ve majör olmayan depresif epizodları seneler boyunca peşi peşine bir döndü halinde yaşar. bu geçişlerin çok hızlı olduğu kişiler de vardır ki yukarda bir yazar sevgilisinin günü gününün tutmadığından bahsetmiş, mümkündür.

hasta olduğunu kabullenmiş ve iyileşmeye, en azından iyi yaşamaya niyetli biriyse çok sorun olmuyor. biraz empati gerekli denmiş, doğrudur. ben geçmiş ilişkilerime baktığım zaman(bir bipolar bir borderline sevgilim oldu, biri gerçekten uç noktadaydı) söyleyebilirim ki zaman zaman zor olma potansiyeline sahiptir. sabır gerektirir. ancak beş parmağın beşi de bir değil. son ilişkim borderlinedı benim. üstelik son bir yılı içerisinde klinik geçmişi vardı fakat görüp görebileceğiniz en stabil, en duru akıllı insanlardan biriydi. zaman zaman anksiyete yaşıyordu fakat ben de majör depresyon yaşamış ve bipolar eğilimleri olan biri(görüp görebileceğiniz en sağlıklı ruhlardan biriyimdir) olarak onu gayet iyi anlayabiliyordum. üstelik hastalığının farkında olduğundan o döneme girdiği zaman mümkün olduğu kadar kendini törpüleyip rahatsızlık vermemeye çalışıyordu. en ufak sorun yaşamadım hastalığı ile ilgili. anksiyetesi geldiği zaman mümkün mertebe yanında olduğumu bilmek isterdi. hepsi bu.

onun dışında bipolar ev arkadaşım oldu. ev arkadaşı demeyelim, en yakın arkadaşımdı işte. birlikte yaşamaya başladık bir yerden sonra. hastalığının farkındaydı ve hastalığı gerçekten çok kötü durumdaydı. lityum almaya başlayana kadar çıldırma noktasına yaklaşıyordu ve sık bir uyuşturucu kullanımı vardı(lisans öğrencisiydik) fakat bu kişi de bana en ufak rahatsızlık yaşatmadı. kriz anlarında gelip bana sıkıntısını açmak isterdi sadece. oturur birkaç saat sohbet ederdik ve bu sohbetlerde kafasında kurduğu düşüncelerin gerçek olup olmadığını sorardı bana. çünkü adam hasta olduğunu biliyordu. kafasında kurduğu şeylere güvenmektense bana güveniyordu. bu adam 3 yıl aynı yılı tekrar ettikten sonra benim yanımda okulu bitirmeyi başardı. yaptığım tek şey onu dinlemek oldu zaman zaman. en ufak taşkınlık, en ufak saldırganlık, en ufak çizginin dışı hareketini görmedim. tek derdi kendisiyleydi.

nereye varmak istiyorum? genelleme bunların hepsi. herkes aynı şiddetle yaşamıyor bunları. herkes aynı tepkilerle atlatmıyor bu tür olayları. bipolar veya borderline. bu insanlar vebalı değiller. yaklaşmamak tercih edilebilir, bir şey diyemem ama düşündüğünüz kadar yıpratıcı değiller. o sizin bilgisizliğinizden ve umursamazlığınızdan kaynaklanıyor çoğu zaman.

her ilişkinin başından sonunu düşünmek pek sağlıklı olmasa da bipolar biriyle sevgili olacaksanız bence sonunu da düşünmeniz gerekir. insanız hepimizin hataları olabiliyor, tolere edemediği şeyler olabiliyor. mesela bipolar kişisi atak halinde sizi terk ederse bunu nasıl karşılayacaksınız? hastalığından dolayı zarar verdiği ya da tüm birikiminizi etrafa saçmaya başladığında nasıl davranacaksınız? konu tabi her zaman bipolar taraf olmayabilir, onu üzdüğünüzde, ağlattığınızda, aldattığınızda ya da terk ettiğinizde o nasıl karşılık verecek? bipolar olmayanlar gibi acısını yaşayıp hayata devam edebilecek mi yoksa olayları çok fazla dramatize edip kendine ya da size zarar mı verecek?

tüm bunları konuşursunuz, halledebileceğinizi düşünüyorsanız sevgili de olursunuz evlenirsiniz de. sadece duygularınız gözünüzü kör etmesin, sağlıklı ve mantıklı bir biçimde etraflıca düşünüp ona göre karar verin.

bunları senin yerine ben yazmak istemezdim. sen yazsaydın sonuna kadar okurdum ama. ben seni ne zaman dinlemedim ki? sadece haykırmamayı tercih ettim. o kadar...
gel hadi anlat beni buraya...
ideal bir sevgili olmadığımı biliyorum.
ve hepsi hafızamda. yemin ederim...

hani diyorsun ya seninle tanıştığımda 17 yaşındaydım bilemezdim diye. ulan bende 17 yaşındaydım. evet hep sorunluydum ve sen hep kalmayı tercih ettin. kasımda 23 olacağım ama değişebilir miyim inan bilmiyorum...

ya değiş ya bitsin diyorsun hakkın olarak. ama bilemiyorum maviş... çaba göstermediğimden değil. sadece kişiliğim bu. hayatını mahvettiğimi biliyorum. bunu senden duymak beni neden ağlatıyor bilmiyorum ama... aptal mıyım neyim?

ilk başlarda ilaçlarını iç nida diye peşimde dolanırken zamanla tamam iyi geldiğine inanmıyorsan bırak kıvamına gelmiştin.ilaçlarımı tekrardan almak isteyip o doktordan randevu aldığımda bırakmamalısın diyerek lityum yazmıştı hatırlıyor musun?

o gece benim için çok uzun bir geceydi... ve sen uyuyordun. kulağımda kulaklık ayna karşısında son defa bakıştım belki o kırmızı haplarla. kırmızı kırmızı öğürüp yanımda beklerken ağlamana sebebiyet verdim. keşke o gece yanında yatmadığımı fark etmeseydin... belki şu an böyle hissetmezdin.
seni hiçbir zaman suçlamadım. hep kendimi suçladım.bunu büyük bir içtenlikle söylüyorum sevgilim... hiç hak etmedin.

istediğim tek şey seni mutlu edebilmekti...