bir ağaç olsam

dil tengi eseri.

“bir ağaç olsam sanki
başım değse bulutlara,
lüzum olmazdı sanki
dalgalarla çarpışmaya.”

buradan

dev bir çatal ceviz olmayı isterdim.

insanlar dibime kül döksün beslesin. meyvalarımı koparsın yesin.

yere düşüp ezilen yapraklarım, baharatlı bir turunçgil kokusu yaysın, insanları etkilesin.

rahmetli babannnem ceviz kokusu gardaş kokusu derdi.

ceviz ağaçlarını bir başka severim.

kütük olurum. iş bilmez bir oduncu kesmiş. orta yerde bırakmış. mesela meşe kütüğü.

cem karacanın şarkısını ne zaman duysam , merak ederim o ceviz ağacını. o yüzden gülhane parkında bi ceviz ağacı olmak isterdim polisin bile farkında olmadığı.

gölgemde tüm sevdiklerimi rahatlatan, sevmediklerimin kafalarında meyvelerimi çatlatan bir ağaç olma fikri kulağa pekte kötü gelmiyor yani...