bir gün öleceğini bile bile yaşamak

insan, bir gün öleceğini bile bile yaşar çünkü yaşamın anlamı kesinlikte değil, belirsizliktedir. ölüm, hayatı değersizleştiren bir son değil, onu anlamlı kılan bir çerçevedir. eğer ölümsüz olsaydık, hiçbir şeyin aciliyeti ya da kıymeti olmazdı.bu yüzden insan, sonlu olduğunu bilerek sevmeye, üretmeye, keşfetmeye devam eder. tıpkı gün batımının güzelliğinin onun geçici olmasından gelmesi gibi, hayat da sınırlılığıyla anlam kazanır. ölümü bilerek yaşamak, aslında her anın farkına varmak ve gerçekten yaşamak demektir.

ee?
hayır sanki çok muhteşem, insanlığa faydalı bir şeyler yapan hayatlarımız mı var ki ölmeyi dert edelim?
altı üstü 70-80 yıl (iyi ihtimalle) yaşayıp öleceğiz işte.
keyfini çıkartmaya bakın, bunlarla kafanızı meşgul etmeyin.
ne demişler?
engellemeye gücünün yetmeyeceği şeyden korkmak aptallıktır.
yani, sal biraz.
öyle olmuş böyle olmuş şöyle olabilirmiş de bilmem ne?
amaaan, sal.
olur öyle.

çok sık aklıma geliyor bu düşünce, hayrola

sisifos işte,her şeye rağmen mi yoksa zaten sırf bu yüzden mi, kimi neyi haklı çıkarmamak adına...