öleceğini unutarak yaşamak

hayat demek ölümü beklemektir
-sadri alışık

(bkz: memento mori)

ölümü hatırlamaktan yaşamı unutmak.

bir gün öleceğini nasıl unutarak yaşanır deseler şimdiki nesili gösterirdik.

normal ve mecburi olandır, yoksa yaşayamazsınız sadece işkence çekersiniz. neyse ki insana bu konuyu unutma yaması eklenmiştir doğuştan.

unutmak kavramı olmasaydı hayatımızda inanın kafayı yerdik. ölüm zaman zaman kendini hatirlatsa da unutmak en iyisi.

(bkz: nazım hikmet)'in dediği gibi;
''insan öleceğini bile bile nasıl yaşar? ya çıldırır ya da öleceğini unutur.''

kierkegaard ve otto rank'ın bunun için çok güzel yazıları var. insan, aslında öleceğini hiç unutmaz, unutamaz. ölüm korkusu her zaman bireyin derinliklerinde olacaktır. bu yüzden zaten dünyaya imzasını bırakmak ister. bu yüzden aile kurar, bu yüzden kolektif bilinçte yer edinerek ölümsüzlüğü arar. dinler bu yüzden çıkar, ölüm korkutucudur. ölüm yenilmesi gereken bir düşmandır. ölüm, aşılması gereken bir engeldir. ölüm, bir son değildir, yaşam, bir başlangıç değildir. kierkegaard'a göre insan, bu ölümü sadece tanrı ile yenebilir. arkasında bulunan güç, tanrı oldukça, bu tanrı hiç bir zaman yok olmayacaktır. bir ülke, bir insanın aksine (ki bunlar ölümlüdür.) tanrı her zaman arkanda olacaktır ve dolasıyla, yavaş yavaş, insan kendini tanrının vücudunda bulacaktır. o raddeden sonra, insan ve tanrının arasında ki fark nedir ki? ikisi birlikte çok güzel dans partneri olurlar.

ölmek unutulmaz sadece kaybedecek bir şeyi olmayan insan rahatlığı gelir üzerinize.

öleceğini bilerek yaşayan tek canlı olmak lanetini bir nebze olsun hafifletmek.

ne yapalım nasıl olsa öleceğiz diye evde oturup ağlayalım mı yani.

elbette öleceğini bilirsin ve ölüm kesinlikse, yaşamak ihtimaldir. kesin olanı kafaya takıp bunalıma gireceğine ihtimalin tadını çıkar, dolu dolu yaşa.

en kötüsü de öleceğini bile bile yaşamaktır. keşke unutabilsem dedirtir.

iyidir. ölümle yaşamak zordur, devamlı ölümü hatırlatan olaylar içinde olmak kötüdür, hayatın rutinin ölüm olması kötüdür.
dolayısıyla vicdanı rahat bir şekilde doyasıya yaşamaya bakınız.

ruh sağlığı için gerekli durum.

diğer türlü insan delirir bence.

olması gerekendir. hayat kısa tadını çıkartmak lazım.

aksi imkansız olandır. iyi ki de öyledir.

bir nimettir. bir sağlıkçıysanız, ölümü her gün gördüğünüz halde unutmaya devam edebilirsiniz. aksi taktirde hayat çekilmez olur.

bir de şu versiyonu var, ölümü hatırlamaktan yaşamayı unutmak. kötü tabi. hayatı zehreder.