bir gurbetçi yalanı

düzenimiz olmasa hemen geri dönerdik ama çoluk çocuk, burada yaşamak çok zor ( evine her alışverişte kilolarca et alır ) genellikle yaşadığı ülkeyi kötüleyip akrabalarına türkiye överler.
edit: ben de gurbetçi sayılırım derdim gurbetçilerle değil onların saçma sapan yalanlarıyla.

biri söyledi mi epey komik gelen durumdur. zira hadi o zaman dönsene diyesim gelir susarım her defasında.

sizin burası cennet cennet. oysa bizim oralar öyle mi. yaşanmaz inan ki. bizim kurulu düzenimiz çocukların okulu var diye kalıyoruz. inan bunlar olmasa bir dakika durulacağı yok.

bu arada geldiler mi aylarca tatil yapar, sağda solda bol para harcar, son model en afillisinden arabayı altına çekip de gelir memleketine.

yine de buraların kıymetini bilin diye de komik akıllar verir. yapmayın cidden arkanızdan çok gülüyoruz.

abi yanımda türk parası yok, yuro var bozdurabilir misin? bunu almancı aksanıyla okuyup durup dururken sinir olun.

+biliyor musun, ne varsa memleketimde var.
-gitme abi o zaman paris'e, boşver kal burada.
+...
-abi neredesin? uçağa binmiş herif kaşla göz arasında.

dün arkadaşla yürüyoruz, arkadan hızlıca çocuğun biri gelip “aha türk!” dedi. noldu* diye dönüp baktık, “inanmıyorum türkçe konuştuğunuzu duymak ne güzel!” diye sözlerine devam etti.türkçeyi özlemiş, bir de türkiye haricinde insanlar çok kötüymüş. deli mi ne? ayaküstü hayatını anlatmaya kalktı.
velhasıl, türkiye dışındaki insanların kötü olmasından dem vurulması olabilir bence. zira türk insanının negatifliği dünyada başı çeken durumlardan biri olunca, yabancıların kötülüğünden dem vurmak saçmalıktan başka bir şey değil.

(bkz: kurulu düzenimiz var)