bir insana acı çektirip kendini değerli hissetmek

var oldugunu kendine kanitlayip bundan dolayi kendini iyi hissetmek. iste bizim en buyuk savasimiz: var olmak, var oldugunu kendine ispat etmek! bunun için bir insanda bir etki birakmak! bosluk ve degersizlik duygusunun igrenc havasini dagitmak icin bir kalbe kiymak!

aslında kendisi de aynı durumdan dolayı acı çekmiştir. sizde de kendini görür. kendisine acı çektirene acı çektirememesi durumunda bu öfke size yönelir. biraz karışık oldu ama şöyle anlatayım: diyelim birini sevdiniz ama karşınızdaki sizi sevmedi hatta aşağıladı. siz öfkenizi ondan çıkaramadığınızdan sizi seven insanlardan çıkarırsınız. böylece önceki ego tahribatını tamir etmiş olur, kendinizi daha önemli hissedersiniz.

psikopatlıktır. iyi misiniz olm?? ananız babanız size eldivenle mi sevdi lan?

gold diggerlara özenle yapılması gerekiyor.

hastalıklı insanlardır, damarına basar bilerek bundan sapıkça zevk alır.

ülkemizde yönetici pozisyonunda olan insanların çoğunun barındırdığı özellik.

tipik 1 sadist narsist insan ornegi

kendini değerli hissetmek için birisine acı çektiren bir kişilik uğruna acı ceken de normal sayılmaz ama.. ya saptamalar ya da kişilikler sorunlu gibi..

itibar tazelemenin de bir yoludur bu. onun için acı çeken biri var ya sanki bu bir kıymet verilme biçimiymiş gibi.

sonra ne oluyor biliyor musunuz? kuruyor bunu yapan. yüreği kuruyor, beyni büzüşüyor, sevgisizlikten, ilgisizlikten bir kaşık suda ölmek istiyor. bir süreliğine ama sonra başka bir kurban, aynı numaralar, aynı vur-kaçlar, aynı gerillalık, aynı hoyratlık.

kırdığın bu kalp anayın porselen takımı değil!..

şeref yoksunluğudur.

bazı insanlar acıdan beslenerek var olduğunu hisseder ve kendilerini değerli hissetmek için hayatınızın içine eder

acılar içinde kıvranan insanın acılarıyla baş etmeyi öğrenememiş olmasından kaynaklanan durum. duygusal açıdan çok yaralıdır ama hiç acı çekmiyormuş gibi çok öz güvenli bir duruş sergiler. günün birinde birisi, onun acılar içinde olduğunu fark ederse, acizliğinin ortaya çıkacağını ve insanlarda yarattığı güçlü imajının yıkılacağını düşündüğünden dolayı tarumar haldeki iç dünyasını gizlemek için elinden geleni yapar. elbette acı içinde oluşu, ona başkalarına acı çektirme hakkını vermez.

ezcümle herkes, aslında kendi iç dünyasında olanı etrafındakilere yansıtır. acılar içinde olan, acı çektirir; kendini değerli hisseden, değerli hissettirir. mutlu olan, mutlu eder. kendi iç dünyasındaki sorunları da ancak kişinin kendisi çözebilir. her şey, niyet etmekle başlar, acılardan kaçmanın bin türlü yolu varken, acılarla yüzleşmenin ise bir yolu vardır: acılarını kabul etmek..

çocukluk travmalarına inip empati beslemeli bir anlama eforuna girişemeyecek kadar nefret ettiğim, aldıkları nefesin atmosfer kaybı olduğuna inandığım lüzumsuz insan müsveddesi hareketi.

tüm masumiyet hissimin ocağına incir ağacı diken versiyonlarından gördüğüm kadarıyla nesilden nesile iletiyorlar bu durumu. acı çektirebiliyorum öyleyse varım inancıyla kendi gibi vicdanı körelmişleri acıyla yoğurup eğitiyorlar. üstelik etrafa da ben bu işte mükemmelim duygusunu aşılıyorlar.

siz saman altından yürüyen suyu bile üç güne kalmadan kurutursunuz. size helal olsun be. *

psikopatik rahatsızlığa işarettir ve hatta kendisidir.