bir kadın için çabalamayan erkek

niye çabalasın ki? böyle bir şart, kural falan mı var nedir yani.

her iki tarafın da çaba harcaması gerekir.her ilişki denge üzerine kuruluysa sağlıklı ilişkidir. çaba harcamıyorsa karşı taraf onun için kaybedilebilirdir. bazısı böyle şeylerden bıkar ve uğraşamaz. işine geliyorsa şeklinde takılır. normalde denge olmalı demiştim fakat ülke şartlarını düşününce kadınlara inanılmaz bir talep olunca erkeklerin ekstra şeyler yapması gerektiği gibi yanlış algılar oluşuyor.
olayların akışında rayına oturacağına inanan erkektir.

kadın için değil de ilişkinin devamlılığı sağlığı için hiç bir şey yapmayan ve bunu sadece kadından bekleyen erkekler var. sonra da niye bitti diye şaşırması efsane.

yanlış yapar çünkü çaba gösterdikçe yorulur buna bağlı ilişki içinde içinde güç ve heycan da kalmaz. birşey olacaksa eğer zorlamayla değil ortak adımlarla kendiliğinden olur diğer türlüsü zorlanmadır.

hemen niye suçluyosunuz adamı belki erkek için çabalıyodur..

öğrenilmiş çaresizlik yaşayan erkek olması olasıdır. bir iliski için çaba gösterir, karşı taraf çaba göstermeyince yorulur. haliyle ilişki biter.
bu kişinin bu durumu tüm ilişkilerinde yaşadığı göz önüne alınırsa haliyle çaba göstermek istemeyecektir. sonucunda ise çabalamayın erkek olacaktir

çünkü hanımlar onun için çabalıyor ve hatta yarışıyordur.

çabalama olarak algılanan konunun ne olduğunu da açmak gerekiyor diye düşünüyorum. ben kendi adıma konuşursam birinden hoşlanmaya başladığım zaman kendime daha fazla bakıyorum.

yani normalde yapmadığım şeylere daha fazla özen gösteriyorum. normalde pasaklı bir insan olduğum için ayakkabılarım boyalı mı veya temiz mi diye her sabah askerde gibi kalkıp boyamam temizlemem.

ya da evden çıkmadan düzenli traş olmam. saatlerce hangi kazağı hangi pantolon ve ayakkabı ile giyeyim hangi saatimi takayım demem.

işte birinden hoşlanınca bunlara daha fazla özen göstermeye başlıyorum. benim açımdan bu bir kadın için çabalamak değil sadece onun nezdinde olumsuz bir intiba uyandırmayı istememek. bu da bir açıdan bir çaba mıdır dersek bence evet ama başlık kapsamında kastedilen çaba bence daha farklı bir çaba.

sizi beğenmesi için uğraşmanızın size avantaj sağlayacağını düşünmüyorum.

sürekli ağızlarda kadın ve erkek olması. kadın aşağı kadın yukarı, erkek aşağı erkek yukarı. işin tüm ciddiyeti, mahremiyetin güzelliği, heyecanı ortadan kalktı.

bir kitle düşünün, sürekli bir genelleme içinde sizden bahsediyor. doğal olarak uyum sağlarsınız. kadınlar da size benzedi. kendi aranızda iğrenç, çirkin bir dil geliştirdiniz. bunun da farkında olan pazarlamacılar sayesinde fiziki beğenileriniz, moda zevkleriniz, müzik zevkleriniz, sosyalleşme alışkanlıklarınız ortaklaşmaya başladı.

bir adam gibi twitter takip ediyorum, önüme sürekli şöyle iyi kötü bir tarz yakalamış, ortak beğenilere hitap ettiği için ilgi çeken cahil ya da yarı cahil kadınların ya da erkeklerin götünden salladığı normlar ve bunların üzerine yaptığı yorumlar çıkıyor. altına doluşmuş sürüyle gerzek, bozuk türkçeleriyle yazıyorlar bir şeyler. neyin ortak beğeniye hitap ettiğini, neyin ilgi çekici olduğunu bildikleri için ya toplumsal bir hassasiyete dokunuyor ya da herkesin söylediği şeyi tekrarlıyor ve görünür oluyor. evet, görünür olmak o kadar önemli ki artık, onun gibi düşünmenin görünürlüğü arttırdığını düşünenler, benzer cümleleri başka yerlerde de kuruyorlar. birbirini zincir gibi takip eden bu süreç yüzünden, her konu, aklınıza gelebilecek her türlü konuda sığ, peşin yargılardan oluşan cümleler, buna bağlı oluşan tavırlar görüyorsunuz.

ben sosyal medyada çok fazla aktif değilim. orada dönen boktanlık da çok umrumda değil açıkçası. ancak orayı da gözlemliyorum ve gündelik yaşamdaki karşılığının da olduğunu görebiliyorum. insanlar oralardan öğrendiklerini tavır olarak takınmaya başladı. ilişkiler, karşı cinse olan yaklaşımlar, önyargılar hepsi bu ortak dilden türemiş paket tanımlarla açıklanmaya başladı. epik bir aşk fotoğrafının, romantik bir videonun etkisiyle kendinden geçerek, size tam olarak o sahneyi ve o insanı yakıştıran insanlar var etrafımızda. anlaması çok zor değil. bir kadınla iletişim kuruyorsun, sohbet ilerlerken eğer uçkur başını döndürmediyse görüyorsun ki; seni aramıyor, sendeki bir şeyleri istemiyor, zihninde kurduğu sahnedeki kişiye seni yaklaştırmaya çalışıyor. cümlelerin altındaki gizli öge bu: "acaba sen o musun?" değilim amına koyim. kendi çapımda bir insanım ben.

daha tanışıklığının ne kadar olduğu önemli değil, bakıyor, toplumsal olarak nerede olduğunu, ortaklıktan ne kadar kabul görebileceğine bakıyor. bunları belli bir kitle için söylemiyorum. sözde herkes çok özgündür, nevi şahsına münhasır insanlardır. iş muhabbet etmeye geldiğinde böyle olmuyor. ben hayatımdaki çoğu kadını friendzone'da tutarım. sevgilerini ve ilgilerini rahatça ortaya koydukları için oluşturdukları enerjiden beslenmeyi seviyorum. işin diğer aşamaya geçmemesi için ortaya net bir anlayış koyduğunuz zaman muhatabınızla çok net bir ilişki kuruyor ve rahatlıkla gözlem yapabiliyorsunuz. benim gözlemim burada şöyle: çoğu erkek de kadın da ister istemez benzer ezberler üzerine odaklanmışlar. birkaç konuda adamakıllı düşündüğün zaman insanlarla iletişim kurabilmek çok kolay oluyor. soyut kavramlar ile ilgili konuşmaların, onları bir değer gibi gösterme çabasının içi boş. ortak hassasiyetler geliştirmişler, benzer yaklaşımlarla her meşrepten insanla 2 günde samimiyet kurabilirsiniz. orayı yakalamak önemli.

bu döngüyü kafasında kırmış, üzerine düşünmüş ve özgün olmayı başarmış şahane insanlar var. hayranlık duyduğum ne kadar insan olduysa evlenmiş ve istisnasız, hiç şaşmıyor, ya eşlerine bağlı ve mutlular ya da kesin çizgiler çekip yalnızlaşmışlar. kafalarında bir ideal yok, ulaşılması gereken ve yakıştırılması gereken bir tipleme yok. epik bir sahne yok. bunların bekar olan versiyonlarıyla tanışabilmek tamamen şansınıza kalmış. muhtemelen bir yerlerde işlerine bakıyorlardır. görünürlüğü önemsemeyen insanlarla karşılaşmak için biraz şans lazım, o şansı dileyerek devam edebilirsiniz. benim düşüncem ise yalnızlık çok daha konforlu bir şey. kadın ya da erkek, size sevgiliyken verebileceği çoğu şeyi arkadaşken de veriyor aslında. peşinden koştuğunuz bir şey varsa, üzerine düşünmelisiniz: aradaki birkaç farklılık, özel bir statü ya da sevgi halinin, cinsel aktivitelerin bedelini ne ile ödüyorsunuz? eğer birkaç şey uğruna tüm güzellikleri baltalayan bir toksikliğin içine doğru gidiyorsanız durmayı bilmeniz lazım. bırakın, başkaları zehirlensin. doğru zamanda doğru insan, çok fazla çaba sarfetmenize gerek kalmayacak şekilde zaten denk gelecektir. bu konuda belki mahzunsunuzdur, normaldir ama çok fazla takılmamak lazım zira insan endişeye kapıldıkça ya da acele ettikçe hata yapma ihtimali o kadar artıyor.

bir kadın için değil, 2 kadın için, 3 kadın için, hatta zaman zaman 5 kadın için çabalayan erkektir. *

ilişki sonunda bu şekilde mala bağlaması olası erkek

kaybetme korkusu olmayan insan çaba sarfetmez kadın erkek diye sınıflandırmadan.

bir yerden sonra pes etmiş olabilir.

çaba şahsa değil kavramlara verilir. kadına çaba vermek, erkeğe çaba vermek diye bir şey yoktur. bakıç açısı buysa ego probleminiz vardır. asıl çaba ilişki ve kararlılığına hatta kendinize verilmelidir. herkes karakterine yakışanı yapar.

parası vardır ya da yakışıklıdır ya da karakterli biridir. biz de keyfimizden çabalıyoruz zaten. napıcan, para yok, tip zaten yok, karakter varsa bulan haber versin. o mu çabalayacak ben mi? tabii ki ben. fakirliğin adını çaba koymuşlar, onun adı ajlık ajlık.

tarzım değil. biraz emek veririm, baktım değmiyor bırakırım.

henüz tam olarak hoşlandığı biri yoktur

hayvan takımının primat soyundan süratle uzaklaşan insanları temsil ediyordur, ister istemez..

seven insan çabalar der susarım.

ilişki iki kişiliktir. çabalanıyorsa da ilişki için çabalanır yani karşınızdaki kişi için değil kendi ilişkiniz için çabalarsınız. insan içinde maddi ,manevi kazancı barındırmayan herhangi bir şey için çaba harcamaz. bu gönüllülük esaslı yardımlar için olsun, ilişki için olsun fark etmez.