bir karar alırken hep en uç örneklere odaklanmak

"bakın böyle böyle bir durum var, o nedenle bundan sonra şöyle yapıyoruz..."

nedir o durum?
"geçenlerde üç beş kişi milletin huzurunu bozdu.."
eee, ne yaptınız?
"açık alanda alkol almayı yasakladık."
peh, sonuç?
"millet şimdi orda burda, araba içinde kuytu köşelerde takılıyor. ne b.k yiyorlar bilmiyoruz."
iyi, başka?
"hastanenin otoparkı ücretli diye millet laf ediyordu."
ne oldu sonra?
"kaldırdık ücreti falan.. herkes istediği yere çekiyor. elemanları da kaldırdık."
sonuç?
"bi karmaşa var tabii.. hatalı park edip gidenler çok. düzgün park eden insanlar mağdur oluyor, asabı bozuluyor iyi insanların."

iki farklı suistimal örneği...
iki farklı hak kaybı.

ikisinde de toplum suçlu aslında ama kurallar aslında biraz daha konjonktürel olabilse, herkes mutlu olabilir bence.
bir karar alırken hep suistimal kaynaklarını örnek olarak getiriyoruz ya önümüze...
bu çok yanlış aslında.
böyle yaparak, uçlarda olmayan, kurallara her zaman uymaya çalışan, toplum huzurunu bozacak herhangi bir duruma karışmamış vatandaşları cezalandırmış olmuyor muyuz?
ve esas çoğunlukta olanlar da onlar bence!
uçlardaki örneklerin inanın, canı cehenneme!
haber değeri var diye, her gün sosyal medyada, tv'de orada burada, sokuyorlar gözümüze gözümüze...

bir adam çıkmış da, çocuklarının önünde annesini öldürmüş, sonra kendi intihar etmiş!
bu mu yani esas konsantre olmamız gereken olay?

ona gelene kadar, milyonlarca güzel örnek de var.
güzel insanlar, aileler...
davranışlar, özellikler...

ha, onların haber değeri yok...
o zaman böyle devam..